Ούτε ένα βήμα πίσω δεν κάνουν -προς το παρόν τουλάχιστον- η Γερμανία και η Ολλανδία στο θέμα της εθελοντικής συμμετοχής ιδιωτών στο νέο πακέτο στήριξης για την Ελλάδα. Αντιθέτως, μάλιστα, το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών ξανανέβασε τον πήχη της συμμετοχής στα 30 δισ. ευρώ, από τα 15 δισ. όπου φερόταν ότι τον κατέβασε τις προηγούμενες μέρες.

Από την άλλη, η ΕΚΤ εξακολουθεί να προειδοποιεί σε όλους τους τόνους τους αρχηγούς των κρατών της Ε.Ε. να ξεχάσουν την επιλεκτική χρεοκοπία και την πρόταση για αναγκαστική συμμετοχή των ιδιωτών και έτσι χθες το βράδυ στις συνομιλίες προτάθηκε η εκδοχή των εγγυήσεων προς τους ιδιώτες επενδυτές ώστε να έχουν κάποιο κίνητρο να δεχτούν να υποστούν τις ζημίες.

Σύμφωνα με πληροφορίες του euro2day, η επιλογή να δοθεί εγγύηση από την πλευρά του προσωρινού μηχανισμού EFSF εξακολουθεί να συναντά εμπόδια από τις σκληροπυρηνικές χώρες και έτσι εξετάζεται η επιλογή εμπράγματες εγγυήσεις να δώσει το ελληνικό δημόσιο. Σημειώνεται ότι ήδη η Φινλανδία, η Σλοβενία και η Σλοβακία έχουν περάσει στα συμπεράσματα του συμβουλίου του Εurogroup το θέμα των collaterals προς τις κυβερνήσεις που θα κληθούν να δώσουν το νέο δάνειο. Τώρα το παιχνίδι ανοίγει και ως προς τους ιδιώτες.

Αυτό είναι ένα μέρος των διαφόρων σχημάτων που συζητούνται αυτήν τη στιγμή και φαίνεται πως η λύση που αναμένεται την Πέμπτη στη σύνοδο κορυφής θα περιέχει λίγο απ' όλα, ώστε να ικανοποιήσει τους πάντες.

Η ελληνική κυβέρνηση αισιοδοξεί ότι την ύστατη στιγμή η ΕΚΤ θα βάλει νερό στο κρασί της και θα καλύψει τη χώρα μας σε περίπτωση επιλεκτικής χρεοκοπίας. Η επιδίωξη της Αθήνας είναι να μην υπάρχει καθόλου συμμετοχή των ιδιωτών, όμως, όπως έγινε αντιληπτό και στο Εurogroup της περασμένης Δευτέρας, η συμμετοχή παραμένει προϋπόθεση.

Έτσι, το Μαξίμου κάνει σενάρια επί χάρτου για όλα τα ενδεχόμενα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει ξεκινήσει μαραθώνιο επαφών με ξένους ηγέτες και ιδιαίτερα με τις λεγόμενες προβληματικές χώρες, ώστε να υπάρξει ένα συμπαγές μπλοκ που θα πιέσει την Πέμπτη για άμεση και καθαρή λύση, έστω και σε πολιτικό επίπεδο.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο υπουργός Οικονομικών, ο οποίος είχε χθες συνομιλίες με τους ομολόγους του της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας.

Στην κυβέρνηση επικρατεί συγκρατημένη αισιοδοξία ότι με τις επιθέσεις των αγορών στην Ιταλία και χθες στη Γαλλία το καμπανάκι για συνολική λύση της κρίσης χρέους σε όλη την ευρωζώνη χτυπάει απειλητικά στα αφτιά της Γερμανίδας καγκελαρίου.

Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη, ότι η Ελλάδα μπορεί να αποσπάσει μια ουσιαστική διαγραφή χρέους, εξέλιξη που μέχρι και πριν από έναν μήνα φάνταζε εξωπραγματική. Απέναντί της όμως σε αυτήν την προοπτική η Αθήνα βρίσκει και πάλι τον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης, που θεωρεί ότι κάτι τέτοιο είναι άφεση αμαρτιών σε κακή δημοσιονομική πολιτική δεκαετιών, και θα δημιουργήσει κακό προηγούμενο.

Οι τρεις επιλογές για την Ελλάδα

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με εσωτερικό έγγραφο που έχει στη διάθεσή του το Reuters, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι περιέγραψαν τρεις βασικές επιλογές για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο δεύτερο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας.

Με βάση το έγγραφο, η πρώτη λύση αφορά στην επαναγορά ελληνικών ομολόγων και στις πιστωτικές ενισχύσεις για τον ιδιωτικό τομέα. Ωστόσο, είναι πιθανό να οδηγήσει σε "selective default". Η συγκεκριμένη επιλογή εκτιμάται ότι θα έχει τη μεγαλύτερη επίπτωση στο ελληνικό χρέος, αναλόγως του μεγέθους ενός πιθανού haircut καθώς και του μεγέθους της επαναγοράς ομολόγων.

Η δεύτερη λύση βασίζεται στη γαλλική πρόταση για μετακύλιση του χρέους, η οποία δεν περιλαμβάνει πιστωτική ενίσχυση του δημόσιου τομέα, δεν θα πρόσφερε πιστωτικές ενισχύσεις στον ιδιωτικό τομέα και επαναγορά ομολόγων. Θα έχει μείωση επιτοκίων και επιμήκυνση των λήξεων των δανείων της Ελλάδας από το EFSF.

Σύμφωνα με το έγγραφο, και αυτή η λύση είναι πιθανό να οδηγήσει σε υποβάθμιση σε "selective default".

Η τρίτη λύση αφορά στην επιβολή φόρου στον χρηματοοικονομικό κλάδο, χαμηλότερα επιτόκια και επιμήκυνση των δανείων της Ελλάδας από το EFSF και δεν θα περιελάμβανε επαναγορά ομολόγων. Η τρίτη λύση είναι όμως η μόνη που σίγουρα δεν δημιουργεί καθεστώς χρεοκοπίας ή επιλεκτικής χρεοκοπίας.