Ανάσα σε δανειολήπτες στεγαστικών δανείων δίνει η υπ' αριθμόν 7/2011 απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία ακυρώνεται ως καταχρηστικός όρος που περιλαμβάνεται στα στεγαστικά δάνεια τα οποία χορηγούν τμηματικά οι τράπεζες ανάλογα με την πρόοδο των οικοδομικών εργασιών και αφού ο μηχανικός δώσει τη σχετική πιστοποίηση στην τράπεζα.

Ο όρος αυτός αφορά στις περιπτώσεις όπου ο δανειολήπτης λόγω μη προόδου των εργασιών δεν μπορεί να προβεί σε συνολική εκταμίευση του δανείου, το οποίο παραμένει στην τράπεζα και εξακολουθεί να τοκίζεται.

Σύμφωνα με την απόφαση του Αρείου Πάγου, ο όρος είναι καταχρηστικός, αφού ο δανειολήπτης υποχρεούται να καταβάλει τόκο για υπηρεσία που δεν του παρέχεται.

Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι ο όρος αυτός διαταράσσει την ισορροπία των υποχρεώσεων των συμβαλλομένων σε βάρος του καταναλωτή, αφού προβλέπει πως οι δανειολήπτες θα πρέπει να καταβάλουν τόκο για προϊόν δανείου που δεν τους έχει παρασχεθεί.

Τέλος, κρίθηκε ότι παραβιάζεται η αρχή της διαφάνειας, αφού οι δανειολήπτες δεν γνωρίζουν σαφώς το επιτόκιο με το οποίο έχουν δανειστεί, δεδομένου ότι επί της ουσίας τοκίζονται για δεύτερη φορά τα καταβαλλόμενα ποσά του δανείου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 2/2/2011 τέθηκε σε ισχύ η απόφαση του υφυπουργού Εργασίας κ. Β. Κεγκέρογλου με την οποία απαγορεύεται η χρήση οκτώ καταχρηστικών όρων από τις τράπεζες.

Στους καταχρηστικούς όρους περιλαμβανόταν, μεταξύ άλλων, και ο όρος που προβλέπει "στην περίπτωση στεγαστικού δανείου που χρησιμοποιείται για κατασκευή ή ανέγερση κατοικίας, ότι το δάνειο θα κατατίθεται σε δεσμευμένο λογαριασμό του οφειλέτη και ενώ η αποδέσμευση γίνεται σταδιακά, ανάλογα με την πρόοδο των εργασιών, ο δανειολήπτης επιβαρύνεται με τους τόκους του δανείου από την ημέρα όπου κατατίθεται το ποσόν στον δεσμευμένο λογαριασμό. Ο όρος απαγορεύεται ανεξάρτητα αν το ποσόν που κατατίθεται στον λογαριασμό του δανειολήπτη εκτοκίζεται με τόκο καταθέσεως".