Την υποχρέωση των εργοδοτών να καταβάλουν σε κάθε περίπτωση το επίδομα αδείας στους εργαζομένους και μάλιστα προσαυξημένο κατά 100% εφόσον η άδεια δεν χορηγήθηκε με υπαιτιότητα του εργοδότη, έκρινε ο Αρειος Πάγος.
 
Παράλληλα, το ανώτατο δικαστήριο αποφάσισε ότι η θερινή άδεια που δεν χρησιμοποιήθηκε δεν μπορεί να «μεταφέρεται» στο επόμενο έτος.

Ειδικότερα σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην υπ’ αριθμόν 455/2010 απόφαση του Αρείου Πάγου «δεν επιτρέπεται, ούτε με συμφωνία μεταξύ του εργαζομένου και του εργοδότη, η μεταφορά των ημερών της ετήσιας άδειας του τελευταίου, που δεν του χορηγήθηκαν από τον εργοδότη στο επόμενο ή στα μεθεπόμενα έτη, με συνέπεια να είναι ανίσχυρη τέτοια συμφωνία και ο εργοδότης ο οποίος δεν χορήγησε πλήρη την κανονική άδεια στο μισθωτό του, κατά τη διάρκεια του έτους που αυτή αφορά, να είναι υποχρεωμένος, από το τέλος του αντίστοιχου έτους να καταβάλει σε αυτόν τις αντίστοιχες προς τις ημέρες αυτές αποδοχές αδείας με προσαύξηση κατά 100%».

Στην απόφαση διευκρινίζεται πάντως ότι «για τη θεμελίωση της αξιώσεως του μισθωτού προς λήψη της ανωτέρω κατά 100% προσαυξήσεως, που έχει το χαρακτήρα ποινής, απαιτείται υπαιτιότητα του εργοδότη, έστω και σε βαθμό ελαφράς αμέλειας, η οποία υπάρχει όταν ο μισθωτός ζήτησε την άδεια και ο εργοδότης δεν τη χορήγησε».