της Έλενας Λάσκαρη

Αναστολή πλειστηριασμών έως τις 31 Δεκεμβρίου 2004 για το σύνολο των δανειοληπτών με ληξιπρόθεσμες προς τις τράπεζες οφειλές (ανεξαρτήτως ύψους) προβλέπει, μεταξύ άλλων, η ρύθμιση του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών για τα πανωτόκια, που κατατίθεται αύριο το πρωί στη Βουλή.

Το ακριβές περιεχόμενο της ρύθμισης θα παρουσιάσει το βράδυ από το βήμα του Συνεδρίου της Ν.Δ ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, η ρύθμιση προβλέπει:

* Πλαφόν συνολικής οφειλής ίσο με το τριπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου με ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για τους αγρότες. Για δάνεια αγροτών που έχουν συναφθεί μετά το 1990, το πλαφόν τίθεται στο διπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου, ενώ για δάνεια προ του 1990, για τα οποία λόγω προηγούμενων ρυθμίσεων δεν μπορεί να υπολογιστεί το αρχικό ποσό, επανέρχεται σε ισχύ η ρύθμιση του 1990 που έθετε πλαφόν ίσο με 1,5 φορά το αρχικό κεφάλαιο. Για αγροτικά δάνεια που εφεξής θα καταστούν ληξιπρόθεσμα ισχύει επίσης το πλαφόν του τριπλάσιου αρχικού κεφαλαίου.

* Αναστολή πλειστηριασμών έως τις 31 Δεκεμβρίου 2004. Δεν μπορούν να υπαχθούν στη ρύθμιση ”ληξιπρόθεσμες οφειλές” αυτές των οποίων το αρχικό κεφάλαιο υπερβαίνει τα 2,2 εκατ. ευρώ. Ακόμα όμως και για τους οφειλέτες αυτής της κατηγορίας, ισχύει η πρόβλεψη αναστολής πλειστηριασμών.

* Οι τράπεζες ”υποχρεώνονται” να προχωρήσουν στη ρύθμιση με διάταξη που προβλέπει ότι όσες δεν δεχθούν σχετικό αίτημα δανειοληπτών, δεν θα μπορούν να προχωρήσουν σε πλειστηριασμούς.

Ακολουθούν χαρακτηριστικά τμήματα διατάξεων της τροπολογίας που αναμένεται να κατατεθεί το πρωί του Σαββάτου στη Βουλή.

Η συνολική οφειλή από κάθε είδους δανείων ή πιστώσεων οι οποίες συνολογούνται ή έχουν συνομολογηθεί προ της έναρξης ισχύος του παρόντος νόμου με πιστωτικά ιδρύματα δεν δύναται να υπερβαίνει το τριπλάσιο κατά περίπτωση του ληφθέντος κεφαλαίου εκάστου δανείου ή πίστωσης ή του αθροίσματος των ληφθέντων κεφαλαίων περισσότερων δανείων ή πιστώσεων ή προκειμένου περί αλληλόχρεων λογαριασμών του ποσού της οφειλής όπως αυτή διαμορφώθηκε κατά την τελευταία εκταμίευση του λογαριασμού.

Τα πιστωτικά ιδρύματα οφείλουν να αναπροσαρμόσουν το ύψος των απαιτήσεών τους που είτε εμπίπτουν στις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 30 του νόμου 2789 του 2000 όπως ισχύει, είτε δημιουργήθηκαν μετά την 1-1-2001 σύμφωνα με τη διάταξη της προηγούμενης παραγράφου του παρόντος άρθρου.

Τα πιστωτικά ιδρύματα οφείλουν να μην προχωρήσουν σε έναρξη για την είσπραξή τους ούτε σε συνέχιση διαδικασιών που έχουν ήδη αρχίσει μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2004. Μέχρι την ημερομηνία αυτή οι οφειλέτες πρέπει να υποβάλλουν στα πιστωτικά ιδρύματα αίτηση για την υπαγωγή τους στη ρύθμιση .

Η αποπληρωμή της προκύπτουσας οφειλής πρέπει να έχει ελάχιστη διάρκεια πέντε ετών με διετή περίοδο χάριτος και η αποπληρωμή θα γίνεται με περιοδικές δόσεις εκτός και αν τα δύο μέρη συμφωνήσουν διαφορετικά. Η οφειλή θα είναι έντοκη με το εκάστοτε ισχύον επιτόκιο της ενήμερης οφειλής για όμοιες χρηματοδοτήσεις.

Παρέλευση της προθεσμίας της πενταετίας ή καθυστέρηση στην εξόφληση δόσης που έχει συμφωνηθεί με τη ρύθμιση πέραν των 90 ημερών παρέχει το δικαίωμα στο πιστωτικό ίδρυμα να αρχίσει ή να συνεχίσει τις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης για την είσπραξη της ανεξόφλητης οφειλής.

Στην περίπτωση αυτή η οφειλή θα εκτοκίζεται με το εκάστοτε ισχύον επιτόκιο υπερημερίας από την πρώτη μέρα καθυστέρησης και θα ανατοκίζεται ανά εξάμηνο.

Στην περίπτωση απαιτήσεων κάθε είδους συμβάσεων δανείων ή πιστώσεων το ύψος των οποίων υπερβαίνει τα 2,201 εκατ. ευρώ όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί στις 31-12-1999 με το κεφάλαιο, τους συμβατικούς τόκους και λοιπά έξοδα δεν επιτρέπεται η έναρξη διαδικασιών αναγκαστικής εκτέλεσης ούτε η συνέχιση διαδικασιών που έχουν αρχίσει, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2004.

Οι ”μεγαλοοφειλέτες” έχουν περιθώριο έως τις 31 Οκτωβρίου 2004 προκειμένου να υποβάλλουν αίτηση διακανονισμού – εκτός ρύθμισης-στις τράπεζες. Μη εμπρόθεσμη υποβολή αίτησης ή καθυστέρηση καταβολής δόσης πέραν των 90 ημερών δίνει το δικαίωμα στο πιστωτικό ίδρυμα να συνεχίσει ή να ξεκινήσει διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης.

Τα πάσης φύσεως έξοδα, δαπάνες και λοιπές επιβαρύνσεις των δανείων ή των πιστώσεων πρέπει να είναι σύμφωνα με όσα ορίζονται κάθε φορά από την ΤτΕ και προστίθενται στο ποσό της συνολικής οφειλής ως εξής:

* Για συμβάσεις μετά την 1-1-2001, δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 5% του ληφθέντος κεφαλαίου.

* Για συμβάσεις μεταξύ 1-1-1990 και 31-12-2000, το 10% και

* Από το 1990 και πριν, το 20% του ληφθέντος κεφαλαίου.

Καταβολές που έγιναν οποτεδήποτε από τον οφειλέτη, τον εγγυητή ή τρίτο και αφορούν οφειλές ρυθμιζόμενες αφαιρούνται από το συνολικό ποσό της οφειλής όπως αυτή διαμορφώνεται με βάση τις διατάξεις της ρύθμισης.

Στις διατάξεις της ρύθμισης υπάγονται και οι οφειλές επιχειρήσεων που ετέθησαν σε εκκαθάριση ή ειδική εκκαθάριση χωρίς όμως να έχει εγκατασταθεί και να αρχίσει τις εργασίες του ο εκκαθαριστής.