Ασφαλιστικές: Υποψίες απάτης στο 10% των αποζημιώσεων

Στρατηγική τριών φάσεων επιχειρούν οι εγχώριες ασφαλιστικές εταιρείες προκειμένου να περιορίσουν τα φαινόμενα απάτης, τα οποία όχι μόνο επιβαρύνουν το κόστος των συνετών ασφαλισμένων, αλλά επιπλέον προκαλούν πολυποίκιλα προβλήματα στον κλάδο και στην κοινωνία (π.χ. διασύνδεση με οργανωμένο έγκλημα, πλήγμα στην αξιοπιστία του θεσμού, κατανάλωση πολλών ανθρωποωρών για την αντιμετώπισή του).

Σε χθεσινή ημερίδα που διοργάνωσε η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος με τίτλο «Προστατεύοντας το μέλλον – αντιμετωπίζοντας την ασφαλιστική απάτη», η γενική διευθύντρια της ΕΑΕΕ Ελίνα Παπασπυροπούλου σημείωσε πως η ασφαλιστική απάτη αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του κλάδου σε διεθνές επίπεδο, με το είδος των απατών να μετεξελίσσεται συνεχώς, με τους παρανόμους να βρίσκονται πολλές φορές ένα βήμα μπροστά και με την αντιμετώπιση του φαινομένου να αποτελεί μαραθώνιο δρόμο.

Η ασφαλιστική απάτη αποτελεί έγκλημα που εκτείνεται σε όλους τους κλάδους -όχι μόνο τις καλύψεις οχημάτων- και έχει θύματα: Λειτουργεί σε βάρος των καλόπιστων ασφαλισμένων οδηγώντας σε αύξηση των τιμολογίων τους. Με βάση εκτιμήσεις του Insurance Europe η απάτη κυμαίνεται γύρω στο 10% των αποζημιώσεων, ποσό που ανάγεται σε 13 δισ. ευρώ στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε πάνω από 220 εκατ. για την Ελλάδα.

Από την πλευρά του, ο Κάρολος Σαΐας (μέλος του Δ.Σ. της ΕΑΕΕ) μιλώντας στην ίδια εκδήλωση, ανέφερε ότι η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος μελετά τις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζονται στο εξωτερικό και πως έχει καταλήξει στην υιοθέτηση ενός ολοκληρωμένου πλάνου δράσης, εξαετούς διάρκειας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί, ή έστω να αμβλυνθεί, το συγκεκριμένο πρόβλημα.

Η πρώτη φάση του συγκεκριμένου πλάνου αφορά στην οργάνωση της ασφαλιστικής αγοράς στο συγκεκριμένο πεδίο. Ήδη έχει τεθεί σε εφαρμογή πρωτόκολλο αυτορρύθμισης σε ότι αφορά την πληροφόρηση και την αντιμετώπιση της ασφαλιστικής απάτης, ενώ υπάρχει και συστηματική συλλογή στατιστικών στοιχείων τόσο για τις καλύψεις οχημάτων, όσο και για τους άλλους κλάδους.

Η δεύτερη φάση που ήδη έχει ξεκινήσει αφορά την ενίσχυση της συνεργασίας της ασφαλιστικής βιομηχανίας με κρατικές αρχές, όπως για παράδειγμα με την αστυνομία και την αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων.

Η τελευταία φάση έχει μεσομακροπρόθεσμο χαρακτήρα και αναφέρεται στη δημιουργία κοινής βάσης ανταλλαγής πληροφοριών για το συγκεκριμένο ζήτημα μεταξύ των ασφαλιστικών εταιρειών.

Με βάση πάντως και τη διεθνή εμπειρία, φαίνεται πως η ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος δεν μπορεί μόνο να προέλθει από μεμονωμένες προσπάθειες, αλλά μέσα από ευρύτερες συνεργασίες, ανταλλαγές δεδομένων και φυσικά μέσα από τη χρήση των νέων τεχνολογιών.