Τράπεζες: Δεν... «πουλάει» ο Κώδικας Δεοντολογίας

Την πλάτη στις ρυθμίσεις δανείων με βάση τα όσα ορίζει ο Κώδικας Δεοντολογίας έχουν γυρίσει οι δανειολήπτες μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Σύμφωνα με πληροφορίες, μόλις το 8%, δηλαδή 4-4,5 δισ. ευρώ των μη εξυπηρετούμενων δανείων (στεγαστικών, καταναλωτικών, χρέη από πιστωτικές κάρτες αλλά και δάνεια μικρών επιχειρήσεων) ρυθμίσθηκαν μέσα από τις εναλλακτικές που προσφέρει ο Κώδικας Δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδος.

Τραπεζικές πηγές αναφέρουν στο Εuro2day.gr ότι η «απροθυμία» των δανειοληπτών να χρησιμοποιήσουν τις προτεινόμενες λύσεις-ρυθμίσεις του Κώδικα οφείλεται:

Πρώτον, στην βαριά γραφειοκρατία που τον χαρακτηρίζει και

δεύτερον στον δεσμευτικό χαρακτήρα του, τόσο για τις ίδιες τις τράπεζες όσο και για τους δανειολήπτες ως προς το αυστηρό χρονοδιάγραμμα, αλλά και τα βήματα που πρέπει να γίνουν στην περίπτωση που ο οφειλέτης εκδηλώσει εκ νέου αδυναμία πληρωμής των μηνιαίων δόσεων.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές οι δανειολήπτες, κατόπιν προτροπής και των τραπεζών, προτιμούν να ρυθμίσουν τα χρέη τους με τις ρυθμίσεις που δίνουν τα πιστωτικά ιδρύματα εξαιτίας της μικρότερης γραφειοκρατίας. «Το μόνο που χρειάζεται να προσκομίσουν είναι η φορολογική τους δήλωση και μία βεβαίωση από την εργασία τους εφόσον εργάζονται. Αντίθετα, ο Κώδικας απαιτεί να συμπληρώσουν ένα έντυπο αρκετών σελίδων», αναφέρουν.

Στον αντίποδα υπάρχουν κι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι ρυθμίσεις δανείων μέσω των προβλεπόμενων στον Κώδικα Δεοντολογίας είναι πιο σταθερές και ουσιαστικές, σε αντίθεση με τις βραχυπρόθεσμες ρυθμίσεις που προσέφεραν έως τώρα οι τράπεζες.

Αξίζει, ωστόσο, να αναφερθεί ότι με βάση τους όρους του Κώδικα Δεοντολογίας οι δανειολήπτες πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψην τους τα ειδοποιητήρια που δέχονται από τις τράπεζες με στόχο να ρυθμίσουν το δάνειό τους.

Στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή δεν ανταποκριθούν και στο τρίτο ειδοποιητήριο, τότε η τράπεζα έχει την δυνατότητα να προχωρήσει στην καταγγελία του μη εξυπηρετούμενου δανείου, να κινηθεί νομικά και εν συνεχεία να προχωρήσει σε ρευστοποίηση της εγγύησης του εν λόγω δανείου.

Οι λύσεις του Κώδικα

Ως βραχυπρόθεσμοι τύποι ρυθμίσεων θεωρούνται οι τύποι ρύθμισης με διάρκεια μικρότερη των δυο ετών που αφορούν σε περιπτώσεις όπου οι δυσκολίες αποπληρωμής κρίνονται, βάσιμα, προσωρινές. Προβλέπουν:

- την κεφαλαιοποίηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών και η αναπροσαρμογή του προγράμματος αποπληρωμής του οφειλόμενου υπολοίπου.

- την συμφωνία αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών με προκαθορισμένο χρονοδιάγραμμα.

- Μειωμένη δόση μεγαλύτερη των οφειλόμενων τόκων. 

- Καταβολή μόνο τόκων: Κατά τη διάρκεια καθορισμένης βραχυπρόθεσμης περιόδου καταβάλλονται μόνο τόκοι.

- Μειωμένη δόση μικρότερη των οφειλόμενων τόκων. 

- Περίοδος χάριτος: Αναστολή πληρωμών για προκαθορισμένη περίοδο. Οι τόκοι κεφαλαιοποιούνται ή διευθετούνται.

Τύποι μακροπρόθεσμων ρυθμίσεων

Κατατάσσονται οι τύποι ρύθμισης με διάρκεια μεγαλύτερη των δύο ετών, με στόχο τη μείωση της τοκοχρεωλυτικής δόσης ή/και της δανειακής επιβάρυνσης, λαμβάνοντας υπόψη συντηρητικές παραδοχές για την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής του δανειολήπτη μέχρι τη λήξη του προγράμματος αποπληρωμής.

Προβλέπει:

(1) Μείωση Επιτοκίου

(2) Παράταση Διάρκειας

(3) Διαχωρισμός Οφειλής ("Split Balance"): Διαχωρισμός της οφειλής του δανειολήπτη σε δύο τμήματα. Το τμήμα του δανείου, το οποίο ο δανειολήπτης εκτιμάται ότι μπορεί να αποπληρώνει, με βάση την υφιστάμενη και την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής του, και το υπόλοιπο τμήμα του δανείου, το οποίο τακτοποιείται μεταγενέστερα, με ρευστοποίηση περιουσίας ή άλλου είδους διευθέτηση, η οποία συμφωνείται εξ αρχής από τα δυο μέρη.

(4) Μερική Διαγραφή Οφειλής

Λύσεις Οριστικής Διευθέτησης

Ως λύση οριστικής διευθέτησης ορίζεται οποιαδήποτε μεταβολή του είδους της συμβατικής σχέσης μεταξύ και δανειολήπτη ή ο τερματισμός αυτής, με στόχο την οριστική τακτοποίηση της απαίτησης του ιδρύματος έναντι του δανειολήπτη. Η λύση αυτή μπορεί να συνδυάζεται με παράδοση (εθελοντική) της εμπράγματης εξασφάλισης (ακινήτου) στην τράπεζα προς μείωση του συνόλου της απαίτησης ή ακόμα και με οικειοθελή ρευστοποίηση των εξασφαλίσεων προς τακτοποίηση της απαίτησης.