Φθηνότερο χρήμα ζητούν οι επιχειρήσεις

Μπορεί οι τραπεζίτες και οι Έλληνες επενδυτές να χάρηκαν για την επιστροφή των εγχώριων χρηματοπιστωτικών ομίλων στην κερδοφορία κατά το πρώτο φετινό τρίμηνο (κάτι που είχε να συμβεί από το 2008), πλην όμως περισσότερο χαρούμενοι από τις εξελίξεις είναι οι επιχειρήσεις-πελάτες τους!

Και αυτό γιατί από τη στιγμή που θα δουν την θετική αυτή πορεία να επιβεβαιώνεται μέσα στη χρονιά, θεωρείται βέβαιο πως θα εντείνουν τις πιέσεις τους προκειμένου να πετύχουν μικρότερες χρεώσεις και χαμηλότερα επιτόκια.

Για το θέμα πχ. των προμηθειών επί της ηλεκτρονικής τραπεζικής και των πωλήσεων μέσω καρτών έχουν μιλήσει επανειλημμένα οι εκπρόσωποι των επιχειρηματικών φορέων, με χαρακτηριστική την περίπτωση του κ. Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών.

Χειρότερα όμως είναι τα πράγματα στο μέτωπο του κόστους της χρηματοδότησης, με διευθύνοντα σύμβουλο εισηγμένης εμπορικής εταιρείας να υποστηρίζει πως «η περίπτωση των επιτοκίων μοιάζει πολύ με εκείνες των τσιγάρων και της βενζίνης. Ενώ λοιπόν στα τσιγάρα και στη βενζίνη ο πελάτης πληρώνει σχεδόν αποκλειστικά φόρους, στα δάνεια οι εταιρείες πληρώνουν αποκλειστικά... spreads. Τώρα λοιπόν που το EURIBOR τείνει στο μηδέν, εμείς επιβαρυνόμαστε με περίπου 5,5%-6% κι ας συγκαταλεγόμαστε στους καλούς πελάτες».

Γενικότερα, πολλές εισηγμένες εταιρείες έχουν λάβει φέτος έγκριση από τις γενικές συνελεύσεις των μετόχων τους, προκειμένου να ανανεώσουν ομολογιακά δάνεια που λήγουν και παράλληλα δηλώνουν ότι θα πιέσουν και θα προσπαθήσουν για «κάτι το καλύτερο» στο μέτωπο των επιτοκίων.

Ενδεικτικά είναι τα όσα δήλωσε πρόσφατα υψηλόβαθμο στέλεχος του Ομίλου Viohalco: «Οι προσπάθειες ανάπτυξης σχέσεων με παράγοντες του εξωτερικού με στόχο την άντληση χρηματοδότησης συνεχίζονται. Αν δραστηριοποιούμαστε σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, τα 100 εκατ. ευρώ που πληρώνει σε τόκους κάθε χρόνο η Viohalco θα ήταν μόλις γύρω στα 30. Το γεγονός αυτό αποτελεί συγκριτικό μας μειονέκτημα».

Η ουσία είναι πως οι εξαγωγικές εταιρείες θεωρούν το κόστος του χρήματος ανασταλτικό παράγοντα για τις εκτός Ελλάδας δραστηριότητές τους και οι επιχειρήσεις που απευθύνονται στην εσωτερική αγορά ζητούν ελάφρυνση επιτοκίων μήπως και μπορέσουν να... αναπνεύσουν από τις επιπτώσεις της οκταετούς πλέον οικονομικής ύφεσης.

Οι όμιλοι με διεθνείς δραστηριότητες προσπαθούν να χρηματοδοτηθούν από το εξωτερικό, πλην όμως οι περισσότερες ελληνικές εταιρείες δεν έχουν πρόσβαση στο διεθνή δανεισμό και έτσι περιορίζονται στο να πιέζουν τις ελληνικές τράπεζες για καλύτερες τιμολογήσεις. Οι πιέσεις αυτές όμως, δεν έχουν αποφέρει μέχρι τώρα σημαντικά πράγματα, πέρα από περιπτώσεις ρυθμίσεων δανείων σε εταιρείες που είναι υπερχρεωμένες και ο βασικός μέτοχος έχει... συμβάλλει με τον τρόπο του.

«Οι τράπεζες μέχρι τώρα έχουν και αυτές ισχυρά επιχειρήματα, με κυριότερο το ότι οι τσουχτερές προμήθειες και τα υψηλά επιτόκια έρχονται να δημιουργήσουν μια λειτουργική κερδοφορία, η οποία θα απορροφήσει τους κραδασμούς και το κόστος των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Ο καλός πελάτης δηλαδή, πληρώνει και για τους κακοπληρωτές» δηλώνει στο Euro2day.gr γνωστός παράγοντας της αγοράς, συμπληρώνοντας με νόημα:

«Εκτιμώ ότι η διαπραγματευτική δύναμη των τραπεζών θα μειωθεί σημαντικά κάπου μέσα στο φθινόπωρο αν ενδιάμεσα έχουμε δει την κερδοφόρο πορεία τους να συνεχίζεται και κάποια αξιοσημείωτη αποκλιμάκωση των αποδόσεων (yields) στα ελληνικά κρατικά ομόλογα.

Με το yield των δεκαετών τίτλων να βρίσκεται σήμερα πάνω από το 7%, αν μια μικρομεσαία επιχείρηση βγει να δανειστεί από την αγορά των εταιρικών ομολόγων θα της δοθούν επιτόκια άνω του 6% ή και του 7%, άρα δεν έχει έντονο κίνητρο να κάνει κάτι τέτοιο. Και αυτό, το γνωρίζουν καλά οι τραπεζίτες. Τι θα γίνει όμως όταν τα yields των κρατικών ομολόγων αποκλιμακωθούν σημαντικά μέσα στο καλοκαίρι; Τότε, τα πράγματα θα αλλάξουν υπέρ των εταιρειών».