Η δύσκολη εξίσωση της επέκτασης του κατώτατου μισθού στο Δημόσιο

Η Ελλάδα είναι ειδική περίπτωση συνήθιζαν να λένε μερικοί ελεγκτές των δανειστών κατά την διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Αν και έχουμε κάνει μεγάλη προσπάθεια για να αποδείξουμε ότι είμαστε πλέον μια κανονική χώρα εν τούτοις σε κάποια πράγματα συνεχίζουμε τον χαβά μας.

Ο κατώτατος μισθός είναι ένα παράδειγμα.  Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι αυξάνεται ο κατώτατος μισθός κατά 6% στα 880 ευρώ από 830 ευρώ. Αν όμως ρίξετε μια ματιά στους πίνακες της ΕΕ με τους κατώτατους μισθούς των χωρών-μελών θα διαπιστώσετε ότι είναι διαφορετικός από αυτόν που συζητάμε στην Ελλάδα και είναι λογικό.

Διεθνώς, ο κατώτατος μισθός υπολογίζεται σε 12μηνη βάση και όχι σε 14μηνη όπως γίνεται εδώ. Υπάρχουν επίσης χώρες, π.χ. στην Σκανδιναβία, στις οποίες δεν υπάρχει θεσμοθετημένος κατώτατος μισθός. Από αυτή την οπτική γωνία, ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα δεν θα ανέλθει σε 880 ευρώ αλλά σε 1.026,6 ευρώ.    

Γιατί το αναφέρουμε αυτό;

Η κυβερνητική ανακοίνωση ανέφερε χθες, εκτός των άλλων: «Η φετινή αύξηση συνοδεύεται από μία θεσμική τομή: για πρώτη φορά η προστασία του κατώτατου μισθού επεκτείνεται στο Δημόσιο, καθώς θα αποτελεί το εισαγωγικό μισθολογικό κλιμάκιο για δημόσιους υπαλλήλους. Ως αποτέλεσμα της σύνδεσης, οι αποδοχές των δημόσιων υπαλλήλων θα αυξηθούν οριζοντίως κατά 30 ευρώ φέτος και θα ακολουθήσουν περαιτέρω αυξήσεις τα επόμενα χρόνια.» 

Όμως, οι μηνιαίοι μισθοί στο Δημόσιο είναι 12 ενώ στον ιδιωτικό τομέα 14. Επομένως, ο κατώτατος μισθός που θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί είναι τα 1.026,6 ευρώ των 12 μηνών και όχι τα 880 ευρώ των 14 μηνών.

Φυσικά, κάτι τέτοιο μεταφράζεται σε μεγαλύτερη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού.  Πόσο μεγαλύτερη; Κατ' αρχάς η έξτρα επιβάρυνση θα ήταν 146,6 ευρώ τον μήνα ανά υπάλληλο. Επί 12 μήνες, αυτό μεταφράζεται σε 1.760 ευρώ ετησίως.

Σαν να μην έφτανε αυτό πληροφορηθήκαμε χθες το βράδυ από υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος (έπρεπε να το γνωρίζουμε) ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι πλέον κάπου 650 χιλιάδες, όπως νομίζαμε, αλλά έχουν αυγατίσει σε 800 χιλιάδες. Προφανώς, λόγω προσλήψεων κάθε μορφής τα τελευταία χρόνια.

Ο πολλαπλασιασμός των 800 χιλιάδων με τα 1.760 ευρώ ετησίως δίνει 1,4 δισ. ευρώ. Από αυτό το ποσό θα πρέπει να αφαιρεθούν φόροι και άλλες κρατήσεις οπότε εκτιμούμε ότι η καθαρή έξτρα επιβάρυνση είναι της τάξης των 1,1-1,2 δισ. ευρώ επιπλέον.

Δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να κρίνουμε αν θα έπρεπε ή όχι να δοθούν αυτά τα λεφτά. Απλά, το επισημαίνουμε. Η επιβάρυνση είναι μεν σημαντική αλλά δεν είναι απαγορευτική αν απλωθεί σε βάθος χρόνου, π.χ. 3-4 χρόνια.

Όμως, το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ορατότητα, όπως λέμε, μετά το 2027 και ιδίως το 2028 καθώς δεν θα υπάρχει η ώθηση στην οικονομία από τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης. 

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin

Επιπλέον, υπάρχει ένα ακόμη εμπόδιο. Το πλαφόν στην ετήσια αύξηση των δαπανών που βάζει το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας. Με δεδομένο ότι οι κρατικές δαπάνες είναι κάπου 115 δισ. ευρώ, μια αύξηση της τάξης του 3% μεταφράζεται σε κάπου 3,5 δισ. ευρώ ετησίως.  

Μόνο η θεσμοθετημένη ετήσια αύξηση των συντάξεων, η οποία προκύπτει από τον πληθωρισμό και τον ρυθμό ανάπτυξης δια δυο, «τρώει» 1,5 δισ. ευρώ περίπου με μια αύξηση συντάξεων της τάξης του 4%-5%. Πρακτικά, μένουν κάπου 2 δισ. ευρώ για τις άλλες κατηγορίες δαπανών. 

Επομένως, ο συνδυασμός της έλλειψης ορατότητας για την πορεία της ελληνικής οικονομίας από το 2027 και μετά σε συνδυασμό με τον κορσέ του νέου Συμφώνου Σταθερότητας της ΕΕ καθιστά δύσκολη την εξίσωση της επέκτασης του 12μηνου κατώτατου μισθού των 1.026,6 ευρώ στο Δημόσιο.  

Εκτός κι αν αυξηθούν κάποιος ή κάποιοι φόροι για να την χρηματοδοτήσουν. Αυτό όμως δεν είναι εύκολη απόφαση ούτε από οικονομικής, ούτε από πολιτικής σκοπιάς.