Το Κέντρο ψάχνει... ταυτότητα

Όλοι έφυγαν ικανοποιημένοι από το τριήμερο συνέδριο του Ποταμιού. Ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο οποίος επανεξελέγη επικεφαλής του κόμματος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που έκανε το άνοιγμα που εξ αρχής στόχευε στα στελέχη και στους ψηφοφόρους του Ποταμιού, η Φώφη Γεννηματά, η οποία προσκάλεσε σε διάλογο για τη «μεγάλη Κεντροαριστερά», ο Κώστας Σημίτης που... καταχειροκροτήθηκε και ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος μετά από καιρό παρενέβη δημοσίως στην κεντρική πολιτική σκηνή καταθέτοντας την πρότασή του για την «επόμενη μέρα».

Κοινή συνισταμένη όλων τους, το δριμύ κατηγορώ κατά της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, καθώς και η αγωνία τους –των τεσσάρων πολιτικών αρχηγών- για το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στον διαμορφούμενο ιδεολογικο-πολιτικό χάρτη του τόπου, υπό τα νέα δεδομένα.

Για μία ακόμη φορά, πάντως, μετά και τα όλα όσα συνέβησαν το Σαββατοκύριακο, επιβεβαιώθηκε η διαπίστωση ότι ο χώρος του Κέντρου ακόμα ψάχνει την ταυτότητά του.

«Στόχος επετεύχθη»

Η εκλογή Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ έχει ανακατέψει αρκετά την τράπουλα και οι «συμπάθειες» που έχει από τους άλλους πολιτικούς σχηματισμούς δεν είναι λίγες. «Είμαστε όλοι μαζί στο μεγάλο μεταρρυθμιστικό κύμα που πρέπει να αλλάξει την ελληνική κοινωνία. Είμαστε μαζί στην ίδια πλευρά του τραπεζιού», τόνισε, κατά τον χαιρετισμό του στο συνέδριο του Ποταμιού, ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπενθυμίζοντας ότι η ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ κράτησαν τη χώρα στην Ευρώπη το περασμένο καλοκαίρι.

«Ο στόχος επετεύχθη», έλεγαν χθες στη Συγγρού, αναφορικά με το άνοιγμα Μητσοτάκη -έστω με πολιτικούς όρους και όχι με όρους μεταγραφολογίας, όπως διευκρίνισε ο εκπρόσωπος της ΝΔ Γιώργος Κουμουτσάκος. «Το μήνυμα που θέλαμε να στείλουμε ήταν καθαρό και συγκεκριμένο, ότι η χώρα πρέπει να πάει μπροστά με τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Η μπάλα βρίσκεται στο απέναντι γήπεδο», τονίζει γαλάζιο στέλεχος. Και η φράση του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι «τα ποτάμια ενίοτε μεταβάλλουν την κοίτη τους, αρκεί να μη στερεύουν», καταδεικνύει τις προθέσεις του εν προκειμένω.

Αμφότεροι απουσίαζαν

Και μπορεί η χθεσινή ψηφοφορία στο Ποτάμι να έβγαλε αδιαμφισβήτητο νικητή τον Σταύρο Θεοδωράκη, όμως και πάλι οι γκρίνιες δεν έλειψαν από κορυφαία στελέχη. Η πλέον χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Χάρη Θεοχάρη, ο οποίος μίλησε για την ύπαρξη τριών Ποταμιών, ασκώντας την πιο έντονη κριτική στην ηγεσία. Υπενθυμίζεται ότι τόσο αυτός όσο και ο Ιάσων Φωτήλας τις τελευταίες μέρες τάχθηκαν υπέρ της προσέγγισης με τη ΝΔ και μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι αμφότεροι απουσίαζαν από τη χθεσινή ομιλία του κ. Θεοδωράκη.

Από την άλλη, πιο κοντά στις θέσεις της Φώφης Γεννηματά δείχνει ο Σπύρος Λυκούδης, ο οποίος τάσσεται υπέρ του ανοίγματος στον μεσαίο χώρο και τον διάλογο με την Κεντροαριστερά.

Ο ίδιος ο Σταύρος Θεοδωράκης αφενός φρόντισε να απαντήσει στις κριτικές, λέγοντας ότι «υπάρχει ένα Ποτάμι, όχι τρία, και ή είσαι ή δεν είσαι» και αφετέρου, επιχείρησε να προσδιορίσει το στίγμα της επόμενης μέρας. Συγκεκριμένα, κατέστησε σαφές ότι το Ποτάμι θα παραμείνει αυτόνομο, χωρίς όμως να είναι αρνητικός στην προοπτική συγκρότησης ενός ευρύτερου πολιτικού φορέα ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, χωρίς συμφωνίες κορυφής αλλά με τη συνδρομή της βάσης.

Προοδευτικό πρόσημο

Ικανοποίηση επικρατεί και στη Χαριλάου Τρικούπη για την παρουσία της κ. Γεννηματά και το προσκλητήριο που αυτή απηύθυνε σε όλους για να ξεκινήσει ο διάλογος με σκοπό τη διαμόρφωση του τρίτου πόλου ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, με προοδευτικό πρόσημο. «Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο», σημειώνει η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και προτείνει να συγκροτηθεί άμεσα μια κοινή Επιτροπή με πρόσωπα αυξημένου κύρους, ευρύτερου συμβολισμού και ισότιμη συμμετοχή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, του Ποταμιού και όλων των άλλων Κομμάτων, Κινήσεων και προσωπικοτήτων, που επιθυμούν να συμβάλλουν και να συμμετέχουν σε όλη αυτή τη διαδικασία.

Αξίζει να σημειωθεί δε η κοινή στάση που αποφάσισαν να τηρήσουν οι επικεφαλής της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού στη Σύσκεψη των Πολιτικών Αρχηγών. Συμφώνησαν ότι αυτή θα πρέπει να γίνει σύντομα και όχι την τελευταία στιγμή, πριν τη Σύνοδο Κορυφής της 7ης Μαρτίου, αποτυπώνοντας -αν μη τι άλλο- έναν κοινό τόπο συνεννόησης μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης και σε συνέχεια των τηλεφωνικών συνομιλιών των επικεφαλής τους.