Η τακτική των μονομάχων στην τελική ευθεία

Η αντίστροφη μέτρηση για τις εκλογές ξεκινά σήμερα χωρίς να έχουν απαντηθεί, δημοσκοπικά, τα βασικά ερωτήματα που θα καθορίσουν την επόμενη μέρα: ποιος θα κόψει το νήμα, σε πόση απόσταση θα βρεθεί ο δεύτερος, πόσοι θα πάρουν το... μετάλλιο της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης.

Οι μετρήσεις δίνουν οριακό προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ και, επίσης, οριακά εννιακομματική Βουλή, με τους ΑΝΕΛ, ωστόσο, να αγγίζουν μόλις το 3% και τους Κεντρώους (του Β. Λεβέντη) και το Ποτάμι να το ξεπερνούν, αλλά με όλο και μικρότερη άνεση στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις.

Τα τελευταία μέτρα προς το φίνις υποχρεώνουν όλα τα κομματικά επιτελεία σε ανασύνταξη δυνάμεων και αναπροσαρμογή τακτικής, προκειμένου να διορθωθούν μηνύματα και να ενταθούν διλήμματα.

Ο φακός, μοιραία, πέφτει στους δύο μονομάχους που θα δώσουν τον «νυν υπέρ πάντων αγώνα» για την πρωτιά.

Ανεβάζει συσπείρωση

Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει βελτιωμένη συσπείρωση (ξεκόλλησε από το 50% και αγγίζει το 60%) και σ΄ αυτή οφείλεται η επιστροφή στην πρώτη θέση – έστω και διαφορές που κυμαίνοντας από 0,5% έως 3%.

Θεωρητικά έχει λαμβάνειν (σε σχέση με το 36% του Ιανουαρίου), ωστόσο η διάσπαση δεν επιτρέπει συνήθεις αναγωγές, αφού ένα σημαντικό τμήμα μετακινήθηκε οριστικά σε άλλα αριστερά σχήματα (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ και, φυσικά, στη ΛΑΕ του Π. Λαφαζάνη).

Παρά ταύτα, τόσο η Κουμουνδούρου όσο και... οι δημοσκόποι εκτιμούν ότι το 10-13% των αναποφάσιστων πρώην ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δεν θεωρείται χαμένο.

Τα δυνατά «χαρτιά»

Ως εκ τούτου, ο Αλέξης Τσίπρας θα ρίξει στο προεκλογικό τραπέζι όλα τα δυνατά χαρτιά:

* Ποια κυβέρνηση και ποιος πρωθυπουργός θα διαπραγματευτούν «τα ανοικτά σημεία της συμφωνίας» και το χρέος. Ηδη κεντράρει στα σημεία που "καίνε" μεγάλο τμήμα πολιτών – όπως κόκκινα δάνεια και εργασιακές σχέσεις.

Σ' αυτό το τελευταίο, λένε οι επιτελείς, αποδίδεται το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ στην «δεξαμενή» των ιδιωτικών υπαλλήλων, καθώς οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, οι κλαδικές συμβάσεις ή οι μη ομαδικές απολύσεις είχαν κυρίαρχο ρόλο στην εξάμηνη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και παραμένει δέσμευση, «σε αντίθεση με την σιωπή που προτιμά επ' αυτών ο Μεϊμαράκης».

* Ποιος θα εφαρμόσει την συμφωνία. Στις φράσεις «με κυβέρνηση Αριστεράς δεν θα χάσει κανένας πολίτης το σπίτι του» και «οι απολύσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στο Δημόσιο είναι παρελθόν» κρύβεται η ουσία του διλήμματος. Χθες μάλιστα ο κ. Τσίπρας υποστήριξε καθαρά από την Καλαμάτα ότι μία κυβέρνηση της ΝΔ θα επιδοθεί σε νέο μπαράζ απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων.

* Μείναμε όρθιοι. Η φράση-μήνυμα δεν λείπει από καμία ομιλία του πρώην πρωθυπουργού και κυριαρχεί στα spots. Μέσα από αυτή, αναδεικνύεται η σκληρή «αιματηρή» διαπραγμάτευση, τα λάθη αλλά και η πανευρωπαϊκή διάσταση που πήρε το ελληνικό ζήτημα. «Σταμάτησε η προπαγάνδα των τεμπέληδων Ελλήνων και στις ευρωπαϊκές πόλεις έγιναν διαδηλώσεις υπέρ της χώρας», αναφέρει συνεχώς ο κ.Τσίπρας.

* Εμπειρία: Το «συγκρουστήκαμε με τα θηρία, γίναμε πιο έμπειροι, πιο ικανοί, πιο προσγειωμένοι» ήταν και παραμένει στα top της καμπάνιας με προφανή στόχο.

* Διαπλοκή – διαφθορά. Ηδη από προχθές ο κ.Τσίπρας ανέβασε τους τόνους, χαρακτηρίζοντας τον «μεγάλο συνασπισμό» (συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ) ως «αλχημείες ανωμαλίας και παρά φύση σχέδια» που επεξεργάζονται συστήματα διαπλοκής εντός κι εκτός της χώρας προκειμένου «να τελειώσουν με την Αριστερά και να συνεχίσουν το έργο τους».

Χθες μάλιστα, από την Καλαμάτα, ανέδειξε την πολύωρη κατάθεση σε Ελληνες εισαγγελείς του «πατέρα» της λίστας Λαγκάρντ, Ερβέ Φαλτσιανί, από την οποία προέκυψε ότι υπάρχει πληθώρα περαιτέρω στοιχείων που δεν έφτασαν ποτέ στην Ελλάδα...

* «Αριστερό συναίσθημα». Σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, ένα τμήμα παραδοσιακών αριστερών ψηφοφόρων αντιδρά στην «αριστερή παρένθεση» και πεισμώνει από τον χλευασμό που της επιφυλάσσουν οι αντίπαλοι και κυρίως οι «γαλάζιοι». Τους οποίους δεν θέλει να δει να δικαιώνονται.

* Νέα ευκαιρία. Ο κ.Τσίπρας ζητά (όπως και χθες) να του δοθεί «πρώτη ευκαιρία» για να κυβερνήσει και να κριθεί, καθώς το προηγούμενο εξάμηνο αναλώθηκε στη «σκληρή αιματηρή διαπραγμάτευση».

Εστω κι έτσι, προβάλλει τα δείγματα κοινωνικής γραφής που έδωσε η κυβέρνησή του (100 δόσεις, μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης), ώστε να δώσει «όραμα» – πάντα στο πλαίσιο των «βελτιώσεων» της συμφωνίας.

Αυτός ο στόχος θα τονωθεί από την αποτροπή της «ομηρίας» του κ. Τσίπρα από το ΠΑΣΟΚ και, κυρίως, το Ποτάμι. Ωστε να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος να βγει μεν πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με τόσο μικρή πλειοψηφία που θα τον υποχρεώσει να εξαρτάται από τους συμμάχους «κυρίως στα θέματα που αφορούν την διαπλοκή»...

Μεϊμαράκης: Εγώ θα είμαι πρωθυπουργός

Στη Συγγρού δηλώνουν αισιόδοξοι πως τις τελευταίες κρίσιμες μέρες οι πολίτες θα σταθμίσουν τα δεδομένα, θα συγκρίνουν τους δύο μονομάχους και θα καταλήξουν στην «σοβαρότητα, το σχέδιο, την αξιοπιστία και τη συνέπεια» της ΝΔ.

Στόχος του κ. Μεϊμαράκη τις τελευταίες κρίσιμες μέρες της προεκλογικής περιόδου είναι να απευθυνθεί κυρίως στις αναποφάσιστες γυναίκες και τους πρώην κεντρογενείς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, ομάδες που -όπως λένε στη Συγγρού- ίσως καθορίσουν το αποτέλεσμα.

Παράλληλα, θα επιμείνει να ξορκίζει τα ενδεχόμενα μιας νέας ψήφου «τιμωρίας» και της αποχής, ενώ θα προσπαθήσει να ταυτίσει τον Αλέξη Τσίπρα με τις μόνιμες εκλογές, την αστάθεια και την αβεβαιότητα, σε αντίθεση με τη ΝΔ που «εγγυάται τη σταθερότητα του τόπου».

Έμφαση ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης θα δώσει στην ανάγκη μετεκλογικών συνεργασιών, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που «ξορκίζει» τη σύμπραξη με τα περισσότερα κόμματα.

Ηδη χθες, κατά την ομιλία του στο Βελλίδειο, «διόρθωσε» την τακτική του σχετικά με το ποιος θα (πρέπει να) είναι ο πρωθυπουργός σε μία κυβέρνηση συνεργασίας (και) με τον ΣΥΡΙΖΑ, ξεκαθαρίζοντας: «εγώ». Κι αυτό επειδή η αρχική... version (δεν έχω πρόβλημα να είναι ο Τσίπρας ακόμη κι αν βγει δεύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ) εκτιμήθηκε ότι πυροδότησε ηττοπάθεια και έθεσε σε κίνδυνο την «γαλάζια» συσπείρωση.

Πού θα εστιάσει

Κατά τα λοιπά, τις επόμενες ημέρες θα εστιάσει:

* Στην ανάγκη αποκατάστασης της χαμένης εμπιστοσύνης στην οικονομία και τη χώρα μετά το «καταστροφικό» επτάμηνο που προηγήθηκε.

* Στο προφίλ συνεννόησης που χτίζει μιλώντας για κυβέρνηση που θα περιλαμβάνει τους «καλύτερους», εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης (στην οποία καλεί το ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα στελέχη που έκαναν τη διαπραγμάτευση) καθώς και ομάδα που θα σχεδιάζει την επόμενη μέρα για τη χώρα.

* Στη σταθεροποίηση των δημοσίων οικονομικών και οριστικής λύσης στο πρόβλημα βιωσιμότητας του χρέους,

* Στην ανάγκη μεγάλων αλλαγών με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων.

* Στην αναμόρφωση του κράτους με έμφαση στον επιτελικό και ρυθμιστικό ρόλο του.

* Στην άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και την προώθηση της κοινωνικής συνοχής.

Προβληματισμός σε Ποτάμι και ΛΑΕ

Από τους «μικρούς» , πρόβλημα αποσυσπείρωσης εμφανίζει το Ποτάμι. Σ΄ αυτό οφείλεται η αλλαγή πλεύσης του Σταύρου Θεοδωράκη στο θέμα των συνεργασιών: δεν τις αρνείται – βεβαίως – αλλά, πλέον, διευκρινίζει ότι «δεν θα δεχθεί μετεκλογική σύμπραξη άνευ όρων».

Η πτωτική τάση της ΛΑΕ προβληματίζει και το επιτελείο του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Το μπρος-πίσω σε ό,τι αφορά την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, η (παρατεινόμενη...) απουσία πειστικής εναλλακτικής πρότασης και ο θυμός που προκάλεσε σε ένα σημαντικό τμήμα του αριστερού κοινού η πτώση της κυβέρνησης Τσίπρα, δείχνουν να κοστίζουν σε δημοσκοπικές μονάδες.

Οι διορθωτικές κινήσεις δεν έχουν ακόμα προσδιοριστεί.