Πονοκέφαλος... 3,5 δισ. για το Γενικό Λογιστήριο του κράτους

Η πρακτική του δανεισμού του δημοσίου από φορείς της γενικής κυβέρνησης δεν συνιστά καινοτομία της κυβέρνησης μετά τις ασφυκτικές πιέσεις στα ταμειακά διαθέσιμα από τις αρχές του έτους. Και τα προηγούμενα χρόνια, το εργαλείο αυτό είχε χρησιμοποιηθεί για να δοθούν ταμειακές ανάσες σε οικειοθελή βάση από ΔΕΚΟ, ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία ή Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Το μέγεθος των repos όμως από τις αρχές του έτους και η υποχρεωτικότητα του δανεισμού της πλεονάζουσας ρευστότητας, βδομάδα με τη βδομάδα, στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους συνιστούν ουσιαστικές αλλαγές στα συνηθισμένα.

Κάπως έτσι και ενώ είναι νωπές οι μνήμες από το «αντάρτικο» των δημάρχων και των διοικητών των ασφαλιστικών ταμείων πριν από δύο-τρεις μήνες, το ελληνικό δημόσιο έφτασε να δανειστεί μέσω repos 9,7 δισ. ευρώ στο τέλος Ιουλίου. Τα κεφάλαια αυτά μάλιστα, πολλές φορές την τελευταία στιγμή, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες έσωσαν την παρτίδα για την έγκαιρη πληρωμή μισθών και συντάξεων στο δημόσιο.

Τώρα, μετά τη συμφωνία με τους δανειστές, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους θα πρέπει να εκπονήσουν ένα χρονοδιάγραμμα επιστροφής των κεφαλαίων στους φορείς. Όχι στο σύνολό τους.

Τα τεχνικά κλιμάκια των δανειστών, βάζοντας κάτω όλα τα στοιχεία σε συνεργασία με υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών, διαπίστωσαν ότι από τα 9,7 δισ. ευρώ του συνολικού στοκ των repos, «τα 6,2 δισ. ευρώ μπορούν να θεωρηθούν ως μια μόνιμη πηγή χρηματοδότησης ενώ τα υπόλοιπα 3,5 δισ. ευρώ θα πρέπει να αντικατασταθούν από άλλες πηγές χρηματοδότησης».

Η δανειακή σύμβαση των 85,5 δισ. ευρώ, η οποία συνοδεύει το νέο Μνημόνιο, θα μεριμνήσει και για την κάλυψη των κεφαλαίων αυτών.

Στις επόμενες εκταμιεύσεις, έχουν προβλεφθεί κεφάλαια και για την αναστήλωση των ταμειακών διαθεσίμων του δημοσίου, τα οποία υποχώρησαν σε επίπεδο «πολύ κάτω του 1 δισ. ευρώ στο τέλος Ιουνίου».

Με το Μνημόνιο έχει προβλεφθεί αύξηση των ταμειακών διαθεσίμων του δημοσίου στα 5 δισ. ευρώ έως το τέλος του 2015 και στα 8 δισ. ευρώ στο τέλος του νέου προγράμματος, τον Αύγουστο του 2018.

Στο μεσοδιάστημα βέβαια, εφόσον αποκατασταθούν οι συνθήκες ρευστότητας στην ελληνική οικονομία και ανακτηθεί η πρόσβαση στις αγορές (εκτιμάται στα τέλη του 2016 με αρχές του 2017), το ΓΛΚ είναι απολύτως σαφές ότι θα εξοφλήσει όσα το δυνατό περισσότερα μπορεί από τα repos αυτά.

Η αιτία είναι απλή. Κοστίζουν ακριβά. Οι συμβάσεις ανανεώνονταν μέχρι πρότινος σε δεκαπενθήμερη βάση με επιτόκιο 2,5%. Οταν όμως τα ζόρια των ταμειακών διαθεσίμων για το δημόσιο έφτασαν στο μη περαιτέρω, το επιτόκιο αυξήθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, στο 2,7% και οι συμβάσεις ανανεώνονται σε εβδομαδιαία βάση.