Δύο μοντέλα για το νέο Tαμείο Iδιωτικοποιήσεων

Μπορεί στα περισσότερα θέματα των διαγωνισμών πώλησης κρατικών εταιρειών ή ακινήτων να κυκλοφορούν ακόμα τρεις ή και περισσότερες αντικρουόμενες κυβερνητικές γραμμές, αλλά στο ζήτημα του νέου ταμείου εγγυοδοσίας των 50 δισ. ευρώ οι διαφορετικές απόψεις είναι μόνο δύο! Ενώ οι δανειστές θεωρούν πως το νέο ταμείο πρέπει να αποτελεί μετεξέλιξη του σημερινού Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ), ώστε να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος, ορισμένα κυβερνητικά στελέχη προτείνουν τη σύσταση ενός εντελώς νέου οργανισμού. 

Οι δανειστές πιέζουν, επίσης, για άμεση προσθήκη νέων περιουσιακών στοιχείων στο νέο ταμείο, κάτι το οποίο δεν επιθυμούν στην κυβέρνηση, η οποία προκρίνει τη σταδιακή συνεισφορά π.χ. νέων ακινήτων ή κρατικών συμμετοχών.

Το θέμα συζητήθηκε και κατά τη χθεσινή συνάντηση των υπουργών Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου και Οικονομίας Γιώργου Σταθάκη με το κλιμάκιο των δανειστών.

Μάλιστα ο κ. Τσακαλώτος υποστήριξε πως «υπήρξε κάποια απόκλιση απόψεων, καταθέσαμε τις προτάσεις μας τις οποίες θα εξετάσουν και θα επανέλθουν, αλλά μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι οι αποκλίσεις αυτές μπορούν να ξεπεραστούν». Είπε πως οι αποκλίσεις αφορούν τη νομική υπόσταση του νέου οργανισμού και τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει μετάβαση από το ΤΑΙΠΕΔ στο νέο Ταμείο.

Οσοι προκρίνουν τη λύση του νέου οργανισμού επισημαίνουν πως το ΤΑΙΠΕΔ έχει συνδεθεί με το «ξεπούλημα» περιουσιακών στοιχείων και με «σκάνδαλα» σε αρκετούς από τους διαγωνισμούς που προώθησε. Για αυτό θεωρούν πως πρέπει να δημιουργηθεί ένα νέο ταμείο, από το μηδέν, στο οποίο θα ενταχθεί η περιουσία του ΤΑΙΠΕΔ και σταδιακά τα υπόλοιπα ακίνητα ή μετοχές (π.χ. των τραπεζών), ώστε το ενεργητικό του να φτάσει τα 50 δισ. που προβλέπει η συμφωνία με τους δανειστές.

Προτείνουν, δηλαδή, ένα νέο ταμείο, με άλλη ονομασία, το οποίο δεν θα συνδέεται με το «ξεπούλημα» αλλά και με άντληση κεφαλαίων για επενδύσεις (κάτι που προβλέπεται από τη συμφωνία), ή στήριξη της κοινωνικής ασφάλισης (κάτι που θα ήθελαν ορισμένοι στην κυβέρνηση).

Στην ουσία ζητούν ένα «Ταμείο Γενεών», κατά το πρότυπο του κρατικού ταμείου για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Νορβηγίας, που δεν θα επικεντρώνεται μόνο στην πώληση κρατικής περιουσίας για αποπληρωμή του χρέους, αλλά και στις επενδύσεις, ή (σε δεύτερο χρόνο) στην αιμοδοσία των ασφαλιστικών ταμείων. Σ’ αυτό το ταμείο θα περάσουν και οι μετοχές των τραπεζών, όπως πάλι προβλέπεται από τη συμφωνία, ώστε να επιστρέψουν μελλοντικά στον ιδιωτικό τομέα.

Οι εκπρόσωποι των δανειστών και άλλα κυβερνητικά στελέχη προκρίνουν τη λύση της «αναβάθμισης» του ΤΑΙΠΕΔ ώστε να αυξηθεί η εποπτεία και να ενισχυθούν οι δομές του για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Με βάση το συγκεκριμένο σχέδιο, το ΤΑΙΠΕΔ θα αποκτήσει την κυριότητα των τραπεζικών μετοχών, με την εποπτεία να παραμένει στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ).

Κατά τα λοιπά, η κυβέρνηση καλείται να προχωρήσει τους διαγωνισμούς που αναφέρονται ονομαστικά στο κείμενο της συμφωνίας (από τον ΟΛΠ μέχρι τα περιφερειακά αεροδρόμια), αλλά και να ξεμπλοκάρει διαδικασίες που έχουν μεν ολοκληρωμένους διαγωνισμούς (π.χ. ΔΕΣΦΑ ή ακίνητο Κασιώπης στην Κέρκυρα), χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία.

Στην περίπτωση του ΔΕΣΦΑ προωθούνται αλλαγές (ακούγεται η συμμετοχή τρίτου επενδυτή που θα αποκτήσει το 17%, με την αζέρικη Socar να περιορίζεται στο 49% αντί του αρχικού 66%), ώστε να ικανοποιηθεί η Κομισιόν.

Στην περίπτωση της Κασιώπης εκκρεμούν δικαστικές προσφυγές όπως και σε πλήθος άλλων διαγωνισμών του ΤΑΙΠΕΔ.