Υπέρ του γαλλικού σχεδίου για τη μετακύλιση του ελληνικού χρέους τάσσονται οι εγχώριοι τραπεζίτες, καθώς θεωρούν ότι αποτελεί την αμέσως καλύτερη ιδέα, που έχει πέσει στο τραπέζι, μετά την καθαρή λύση της έκδοσης ευρωομολόγου ή της παρέμβασης του Προσωρινού Μηχανισμού στη δευτερογενή αγορά.

Η πρόταση που έχουν συνδιαμορφώσει, σύμφωνα με δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, το υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας και οι τοπικές τράπεζες προβλέπει τα εξής:

Α) Ανανέωση του 50% του ελληνικού χρέους που λήγει την τριετία 2012-14 με τίτλους 30ετούς διάρκειας, χωρίς να έχει διευκρινιστεί το κουπόνι.

Β) Ανανέωση του 20% της λήξης με ομόλογα χαμηλού επιτοκίου, που πιθανότατα θα έχουν την εγγύηση του Προσωρινού Μηχανισμού (EFSF).

Το υπόλοιπο 30% της λήξης δεν ανανεώνεται.

Η πρόταση αφορά μόνο σε όσες τράπεζες, ασφαλιστικές και Ταμεία δηλώσουν εθελοντικά ότι προτίθενται να ανανεώσουν ελληνικά ομόλογα, που λήγουν την περίοδο 2012-14.

Με βάση όσα έχουν διαρρεύσει στον Τύπο, το γαλλικό σχέδιο, που εμμέσως πλην σαφώς επιβεβαίωσε και ο κ. Νικολά Σαρκοζί, συμφέρει το ελληνικό δημόσιο καθώς αυξάνει τη διάρκεια του χρέους, απομακρύνοντας τον άμεσο κίνδυνο πτώχευσης. Αν μάλιστα το ονομαστικό κουπόνι των 30ετών ομολόγων ανανέωσης βγει στην περιοχή του 4,5%, οι όροι για την Ελλάδα θα είναι επωφελέστεροι.

Επωφελής κρίνεται η γαλλική πρόταση και από τους εγχώριους τραπεζίτες. Και αυτό γιατί αφενός μειώνει, βάσει των όσων έχουν γίνει γνωστά, τον κίνδυνο haircut κατά 50% για τα ελληνικά κρατικά ομόλογα, που λήγουν την περίοδο 2012-14, αφετέρου λειτουργεί ουδέτερα ή και ευεργετικά στο σκέλος της ρευστότητας.

Την περίοδο 2012-14 λήγουν κρατικά ομόλογα, που κατέχουν -ελληνικές και κυπριακές- τράπεζες, περίπου 25 δισ. ευρώ, σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών ξένων και εγχώριων χρηματιστηριακών.

Αν περάσει η γαλλική πρόταση, οι τράπεζες θα εισπράξουν 7,5 δισ. ευρώ από λήξεις, ενώ άλλα 5 δισ. ευρώ θα ανανεωθούν με ομόλογα τα οποία θα έχουν εγγύηση από τον EFSF και επομένως θα είναι πρώτης εξασφάλισης και 100% «ανακυκλώσιμα» σε επίπεδο ρευστότητας από την ΕΚΤ.

Δηλαδή, από τα 100 ευρώ που λήγουν, τα 50 ευρώ αποτελούν, με το γαλλικό σχέδιο, σχεδόν εξασφαλισμένη ρευστότητα. Με αυτόν τον τρόπο αντισταθμίζεται και η επίπτωση από το υπόλοιπο 50% που ανανεώνεται με 30ετή ομόλογα.

Το 30ετές ομόλογο αποτιμάται σήμερα στην αγορά στο 42% περίπου της ονομαστικής αξίας του. Αυτό σημαίνει ότι για τα 50 ευρώ που θα ανανεώσουν για 30 χρόνια οι τράπεζες θα μπορούν να λαμβάνουν ρευστότητα μέσω δανεισμού για τα 21 ευρώ.

Συνολικά, για τα 100 ευρώ που λήγουν τα 71 ευρώ θα είναι μετρητά ή θα εξασφαλίζουν ρευστότητα από την ΕΚΤ, όταν σήμερα τα ομόλογα, λήξης 2013, αποτιμώνται στο 65% της ονομαστικής τους αξίας.

Κλειδί η στάση των οίκων αξιολόγησης και της ΕΚΤ

Η γαλλική πρόταση διαθέτει, επίσης, το πλεονέκτημα, σύμφωνα με στελέχη οικονομικών διευθύνσεων τραπεζών, της τμηματικής ανανέωσης των ελληνικών κρατικών ομολόγων. Με τον τρόπο αυτόν μειώνεται ο κίνδυνος ενεργοποίησης πιστωτικού γεγονότος. Ταυτόχρονα, η τμηματική ανανέωση αναιρεί τον κίνδυνο της αποτίμησης των ομολόγων στα βιβλία τους σε τρέχουσα αξία.

Παρ' όλα αυτά, συνεχίζει να ενέχει κινδύνους. Βασικότερος όλων είναι μήπως οι οίκοι αξιολόγησης θεωρήσουν ότι η ανανέωση διενεργείται υπό πίεση και επομένως υλοποιήσουν τις προειδοποιήσεις τους και μειώσουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας στην κατηγορία «επιλεκτικής πτώχευσης».

Ακόμη και η Fitch, που κρατά την ηπιότερη στάση, έχει προειδοποιήσει ότι θα ρίξει την αξιολόγηση της χώρας στην κατηγορία «default», αφήνοντας όμως τα κρατικά ομόλογα στη βαθμίδα «CCC».

Ως εκ τούτου, «κλειδί» για τις εγχώριες τράπεζες ήταν και παραμένει η στάση της ΕΚΤ. Θα υπαναχωρήσει ως προς την πρόθεσή της να μειωθεί η εξάρτηση από την ίδια των εμπορικών τραπεζών στο σκέλος της ρευστότητας;

Όπως έχει γράψει το Euro2day, τα funding plans δεν βγαίνουν αν μετακυλιστεί έστω το 50% των κρατικών ομολόγων που λήγουν την τριετία 2012-14 αν δεν επανέλθουν οι καταθέσεις και δεν υπάρξουν ταχύτερα αποτελέσματα στη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας.

Τραπεζικά στελέχη εκτιμούν ότι η ΕΚΤ θα συνεχίσει να απλώνει δίχτυ προστασίας της ρευστότητας κάτω από τις ελληνικές, πορτογαλικές και ιρλανδικές τράπεζες, ακόμη και αν αναιρέσει σταδιακά όλα τα μέτρα παροχής έκτακτης ρευστότητας που υιοθέτησε στα τέλη του 2008 για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της χρηματοοικονομικής κρίσης λόγω κατάρρευσης της Lehman Brothers.


**To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.