Εδώ και πολύ καιρό έχω μείνει άναυδος με τις τακτικές που ακολουθεί το ΤΑΙΠΕΔ, το περίφημο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, που θα φέρει έσοδα για να μειωθεί το χρέος.

Εδώ και πολύ καιρό, βάζει προδιαγραφές στους διαγωνισμούς και τους αλλάζει κατά το δοκούν, κυριολεκτικά «όποτε γουστάρει» (διαγωνισμός για τα Λαχεία). Παγώνει διαγωνισμούς στις εταιρίες που πρόκειται να ιδιωτικοποιηθούν και μετά τους… ξεπαγώνει, αλλά αρνείται να πάρει θέση για το αν πρέπει να υπογραφούν ή όχι οι συμβάσεις (περίπτωση ΟΠΑΠ).

Δηλώνει ότι δεν πρόκειται να αποδεχθεί αλλαγές σχημάτων, αλλά τελικά τις αποδέχεται (περίπτωση ΔΕΠΑ). Θέτει «προθεσμίες», αλλά τις παρατείνει, χωρίς απόφαση Δ.Σ., με αντίθετη γνώμη του… προέδρου του, την παραμονή της λήξης τους (χθεσινή περίπτωση ΟΠΑΠ)

Κι ακόμη, οι αποφάσεις του λαμβάνονται χωρίς διαφάνεια, άλλοτε με πρωτοβουλία του προέδρου του (επί Τάκη Αθανασόπουλου) κι άλλοτε με πρωτοβουλία άλλων στελεχών όπως κατήγγειλε προσφάτως στον ίδιο τον πρωθυπουργό,μέλος του Δ.Σ., το οποίο πρακτικώς… εκδιώχθηκε.

Μεταξύ των καταγγελιών και κάποια «γαργαλιστικά» για διαφόρων ειδών συμβούλους, που ανανεώνουν τις συμβάσεις τους «λόγω πίεσης χρόνου» χωρίς τις τυπικά προβλεπόμενες διαδικασίες.

Μπορεί να ακούγεται ανήκουστο, αλλά αυτήν τη στιγμή το ΤΑΙΠΕΔ δεν διαθέτει επίσημο γραφείο Τύπου! Διαθέτει όμως εταιρία «δημοσίων σχέσεων», που παρεμβαίνει... φιλικά. Σε στέλεχος της οποίας χρεώθηκε το πρόσφατο μπέρδεμα με την παράταση στις ημερομηνίες υποβολής των δεσμευτικών προσφορών. Όπου οι ενδιαφερόμενοι διεκδικητές μάθαιναν από τα site ότι υπάρχει παράταση, αλλά δεν είχαν καμία επίσημη ενημέρωση.

Αν όλα αυτά σας φαίνονται φυσιολογικά ή αναμενόμενα, υπάρχει και συνέχεια.

Σύμφωνα με το μέλος του Δ.Σ. που... αποχώρησε, είχε ληφθεί απόφαση να παγώσει η περίφημη πλέον σύμβαση μεταξύ ΟΠΑΠ και Ιntralot. Το πιστεύω απόλυτα διότι αυτός άλλωστε ήταν ο λόγος που εκπαραθυρώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες ο τότε ισχυρός ανήρ του Οργανισμού Γιάννης Σπανουδάκης. Επειδή… παράκουσε και την ανακήρυξε προτιμητέα.

Αυτό το ξέρουν και οι πέτρες. Κι όμως, μετά από ολίγη καθυστέρηση, και χωρίς να ενημερωθεί το Δ.Σ. ότι υπάρχει κάποια αλλαγή πλεύσης, ο διορισμένος από τον κ. Αντώνη Σαμαρά νέος πρόεδρος Κώστας Λουρόπουλος ξεπάγωσε το θέμα της σύμβασης.

Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι ο κ. Σπανουδάκης είχε ανακηρύξει «προτιμητέους» σε δύο διαγωνισμούς. Για τον τεχνολογικό πάροχο (Intralot) και για το Οn line gaming, όπου προτιμητέος ήταν η Gtech. O ένας μεν… ξεπάγωσε, ενώ ο άλλος, παρά τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου, ακόμη και σε επίσημα conference call, μπήκε σε…. βαθιά κατάψυξη!

Ίσως γιατί δεν αφορούσε τα συμφέροντα του «εθνικού προμηθευτή», όπως πολλοί αποκαλούν τον κ. Κόκκαλη, δεδομένης της προϊστορίας του και στον ΟΤΕ.

Όπως και να 'χει, λίγους μήνες αργότερα ο εκπρόσωπος του ΤΑΙΠΕΔ στον ΟΠΑΠ Κώστας Φουλίδης (στέλεχος της Alpha Βank, όπως και ο διευθύνων σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ Γιάννης Εμίρης) ψήφιζε υπέρ της υπογραφής της σύμβασης με την Intralot.

Θα περίμενε κάποιος ότι η ψήφος του εκπροσώπου του στον ΟΠΑΠ θα αποτελούσε πρόκριμα και για τη συνολικότερη στάση του ΤΑΙΠΕΔ. Εκτός αν δεχτούμε ότι ο κ. Φουλίδης ψηφίζει ό,τι του καπνίσει, ακόμη και σε θέματα για τα οποία υπάρχουν οργίλες αντιδράσεις από τουλάχιστον τρεις εκ των διεκδικητών, συνοδευόμενες και από εξώδικα.


Η αλλαγή σκυτάλης

Στο μεταξύ, όμως, έχει μεσολαβήσει ένα σημαντικό όπως αποδείχτηκε γεγονός. Φεύγει ο κ. Αθανασόπουλος κι έρχεται επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ ο Στέλιος Σταυρίδης.

Ο τελευταίος, όταν του πετάει το μπαλάκι ο κ. Λουρόπουλος (προσδοκώντας ότι θα βάλει το μεγάλο γκολ στην επικείμενη συνέλευση) αντί να το πιάσει, το αφήνει να κυλήσει στο γρασίδι. «Λυπάμαι Κώστα», είναι σα να είπε, «αλλά εγώ την ευθύνη για αποφάσεις που άλλοι τροχοδρόμησαν δε θα τη σηκώσω».

Η… ζωή όμως συνεχίζεται, άσχετα από τις προσωπικές πικρίες που ενδεχομένως δημιουργούνται. Η σύμβαση περνάει με την ισχνή πλειοψηφία μιας πιθανώς άκυρης συνέλευσης και η Intralot ανακηρύσσεται χθες «προσωρινός ανάδοχος», ενώ νέο εξώδικο, σκληρό, με απειλές για ευθύνες, παρανομίες και κακοπιστίες προστίθεται στις… πικροδάφνες του διαγωνισμού.

Όλα αυτά μπορεί να συγκινούν τους λάτρεις των παρασκηνίων και να διανθίζουν «πιπεράτα» κείμενα, έχουν όμως κι άλλες βαριές συνέπειες.

Στο εσωτερικό δημιουργούν στην κοινή γνώμη την αίσθηση ότι κάποια «αόρατα χέρια» συνεχίζουν να βοηθούν τον κ. Κόκκαλη για να σηκώσει νέες «κούπες», με αξία εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, την ώρα που μεγάλο μέρος του κόσμου δεν μπορεί να πληρώσει την εφορία, τα κοινόχρηστα ή τη βενζίνη για το αυτοκίνητό του.

Και στο εξωτερικό ότι έχουμε φτιάξει ένα ταμείο για κλάματα, που κάνει διαγωνισμούς της… πλάκας. Όπως όμως έχουμε ήδη διαπιστώσει, στην περίπτωση της συνένωσης ETE-Εurobank, η τρόικα καλώς ή κακώς δεν αστειεύεται. Αυτά που λέει τα εννοεί.

Σημειώνω λοιπόν για μία ακόμη φορά ότι αν δεν πειστούν πως μπορούμε να κάνουμε αποκρατικοποιήσεις θα φέρουν ξένους να τις κάνουν, όπως έχει ήδη προειδοποιήσει το ΔΝΤ.

Και τότε ο θόρυβος που έχει προκαλέσει το ναυάγιο της συνένωσης θα μοιάζει με ψίθυρο στ' αφτί!

ΥΓ.: Οφείλουμε μια πίστωση χρόνου στον νέο πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ αν όχι για κάτι άλλο, για το γεγονός ότι παρέλαβε την κατάσταση που περιγράψαμε στο «παρά ένα», τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον ΟΠΑΠ και τη ΔΕΠΑ. Και μόνο ότι αποδέχτηκε την ηλεκτρική καρέκλα που του πρόσφερε ο Σαμαράς δείχνει κάτι που μάλλον δεν ήταν «άγνοια κινδύνου»

Ωστόσο, η στάση του «Πόντιου Πιλάτου» δεν μπορεί να μακροημερεύσει. Η χώρα χρειάζεται στιβαρά χέρια στα διάφορα τιμόνια. Κι ο ίδιος, καλώς ή κακώς, αποδέχτηκε να κρατήσει το τιμόνι του ΤΑΙΠΕΔ.

Ομελέτες χωρίς σπασμένα αβγά δε γίνονται!