Ζαλισμένη από την κρίση η υποτιθέμενη «ηγεσία» της ελληνικής κοινωνίας, αρχίζει σταδιακά να παραδίδεται στον παραλογισμό, αγνοώντας την ίδια την πραγματικότητα.

Οι συνέπειες είναι ήδη ορατές. Θα ενταθούν όμως το επόμενο διάστημα καθώς η κοινωνία αρχίζει με τη σειρά της να αποδέχεται τον παραλογισμό ως συστατικό στοιχείο της κρίσης.

Έτσι, είτε προσαρμόζεται σε αυτόν, διατυπώνοντας μαξιμαλιστικά αιτήματα, είτε αντιδρά εφευρίσκοντας υπόγειους τρόπους ατομικής αυτοπροστασίας εις βάρος του κοινού συμφέροντος.

Ας δούμε ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα από την πρόσφατη επικαιρότητα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε χθες σε προτάσεις για την ελάφρυνση των δανειοληπτών, που πραγματικά αποτελούν μνημείο παραλογισμού. Θα είχαν ίσως κάποιο κοινωνικό νόημα αν οι τράπεζες σήμερα ήταν ισχυρές, ανήκαν στους μετόχους τους και ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν τη ζημία.

Δυστυχώς, τίποτε από αυτά δεν συμβαίνει. Οι τράπεζες έχουν καταγράψει τεράστιες ζημίες κι αναμένουν την ανακεφαλαιοποίησή τους με χρήματα που θα προέλθουν από τους δανειστές μας - και λίαν συντόμως θα ανήκουν κατά πλειοψηφία (συντριπτική στις περισσότερες περιπτώσεις) στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και τελικά ίσως στο ίδιο το EFSF.

Κατ' επέκταση, η εξαιρετικά γενναιόδωρη «Σεισάχθεια» που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ με τόσο απόλυτο τρόπο θα επιβαρύνει τελικά τους… φορολογούμενους, είτε εμάς τους Έλληνες, είτε τους ξένους, κι όχι κάποιους «μεγαλοκεφαλαιούχους»! Με άλλα λόγια, όσο βάρος αφαιρείται από κάποιους, τόσο προστίθεται σε κάποιους… άλλους. Τα νούμερα, δε, αν τηρηθούν οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι ιλιγγιώδη.

Σίγουρα πρέπει να υπάρξουν ρυθμίσεις για τους δανειολήπτες. Ο παραλογισμός, όμως, δεν είναι λύση, ενώ υπάρχουν πρακτικά παραδείγματα στο εξωτερικό, όπως στην Ισλανδία και στις ΗΠΑ.

Από την άλλη πλευρά, είχαμε φορολογικές εξαγγελίες και διαρροές που δείχνουν ότι ο παραλογισμός δεν είναι… προνόμιο της αντιπολίτευσης. Αντί να δουλεύουν νυχθημερόν για την πάταξη της φοροδιαφυγής, κυβερνητικά στελέχη αφήνουν να διαρρεύσει ότι σκέπτονται την περικοπή κατά 50% όλων των φοροαπαλλαγών για οικογενειακό εισόδημα από 30 έως 40.000 ευρώ και την πλήρη κατάργησή τους για οικογενειακό -και πάλι- εισόδημα άνω των 40.000 ευρώ!

Με άλλα λόγια, μια οικογένεια τριών ατόμων, στην οποία εργάζονται ως μισθωτοί και οι δύο γονείς, με συνολικό μηνιαίο εισόδημα προ φόρων(!) ούτε 3.000 ευρώ, θεωρείται σήμερα… προνομιούχος. Ίσως και… πλούσια!

Την ίδια ώρα, εκατοντάδες χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες και μικροεπιχειρηματίες - αυτοαπασχολούμενοι, που κατορθώνουν να αποκρύβουν εισοδήματα, θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν φοροαπαλλαγές!

Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οι κυβερνώντες, ίσως γιατί δεν έχουν επαφή με την αγορά, είναι ότι σε ορισμένους κλάδους δραστηριότητας (στους οποίους υπάρχει σημαντικό ποσοστό «μαύρων» εσόδων) έχουν ήδη αρχίσει κρούσματα οικειοθελούς μείωσης του «επίσημου» μισθού (και μερική έστω αναπλήρωση με μαύρα), προκειμένου ο εργαζόμενος να μειώσει τη φορολογία του, ενώ το όφελος για την επιχείρηση αφορά τη μείωση των κρατήσεων και των ασφαλιστικών εισφορών.

Τι να πούμε επίσης για την επίσημη εξαγγελία ότι τα τεκμήρια θα καταργηθούν μόλις καθιερωθεί το περιουσιολόγιο; Προφανώς κάποιος δεν έχει μελετήσει το θέμα ούτε πρωτόλεια.

Ας πάρουμε για παράδειγμα έναν φορολογούμενο ο οποίος ενοικιάζει σπίτι 300 τ.μ., διαθέτει δύο αυτοκίνητα 3.000 κυβικών και δήλωσε εισόδημα προ φόρων 20.000 ευρώ, με μηδενική αύξηση στις -υψηλές- καταθέσεις του στην τράπεζα.

Ο φορολογούμενος αυτός προφανώς συντηρεί το σπίτι των 300 τ.μ. (που δεν είναι όμως δικό του), συντηρεί τα δύο αυτοκίνητα των 3.000 κυβικών, πλην όμως χωρίς τεκμήρια διαβίωσης θα πληρώσει φόρο μόνο για τα 20.000 ευρώ που δήλωσε, έχοντας και τις φοροαπαλλαγές που αναφέραμε παραπάνω!

Ο παραλογισμός, όμως, αφορά και το συνδικαλιστικό κίνημα, απ' ό,τι φαίνεται, σε όλα τα επίπεδα. Ας πάρουμε για παράδειγμα τη χθεσινή συνάντηση της ΟΤΟΕ με τον υπουργό Οικονομικών.

Μεταξύ των «αιτημάτων» που υποβλήθηκαν ήταν και η… ενίσχυση της απασχόλησης στον τραπεζικό τομέα, που είναι χρεοκοπημένος, που συζητάμε για τη διάσωσή του αλλά και για συνενώσεις προκειμένου να μειωθεί ο αριθμός των ιδρυμάτων!

Δεν γνωρίζω πόσο ακριβής είναι η κατακλείδα της σχετικής ανακοίνωσης της ΟΤΟΕ, σύμφωνα με την οποία ο κ. Στουρνάρας «εγγυήθηκε» την απασχόληση στον τραπεζικό κλάδο.

Αν είναι ακριβής, τότε ο παραλογισμός έχει φτάσει στο απόγειό του, διότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών φαίνεται να ερμηνεύεται ευθέως -κι από τις δύο πλευρές- ως «ένταξη» των τραπεζοϋπαλλήλων σε καθεστώς δημοσίων υπαλλήλων!

Ο κατάλογος θα μπορούσε να είναι πολύ πιο μακροσκελής, νομίζω όμως ότι το μήνυμα είναι ήδη ξεκάθαρο:

Δεν πάμε καθόλου καλά!

ΥΓ.: Παραδείγματα παραλογισμού είναι και ορισμένα από τα μέτρα σοκ που προωθεί η κυβέρνηση. Μια κοινωνία που ψαλιδίζει ξανά συντάξεις της τάξης των 1.000 ευρώ από τους απόμαχους οικονομικής δραστηριότητας, που ξεθεμελιώνει το σύστημα υγείας κατά των αδυνάτων, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για δυστυχία, για κοινωνική έκρηξη και τίποτα περισσότερο...