Οι περιστάσεις απαιτούν σήμερα ένα άρθρο σπονδυλωτό, από το οποίο όμως προκύπτει ένα σαφές συμπέρασμα: η επικίνδυνη γελοιότητα της σημερινής πολιτικής σκηνής στη χώρα μας.

Προβόπουλος: Τι άλλο από χλεύη μπορεί να προκαλέσει η αντίδραση των μεγάλων κομμάτων στις δηλώσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος ότι η κρίση αυτή θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί;

Παρότι ακόμη και ένας απόφοιτος του Γυμνασίου μπορεί να αντιληφθεί τι θέλει να πει ο κ. Προβόπουλος (ιδίως αν έχει ανατρέξει στην πληθώρα δηλώσεων και εκθέσεων που έκανε ο τελευταίος ήδη από το… 2008), το ΠΑΣΟΚ δήθεν «αγανακτισμένο» πετάει την μπάλα στη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Και η τελευταία θέλει να παρουσιάσει τη δήλωση Προβόπουλου ως μομφή αποκλειστικά εναντίον του ΠΑΣΟΚ!

Στην πράξη, βέβαια, αμφότερα τα κόμματα γνωρίζουν την αλήθεια και τις τεράστιες ευθύνες που έχουν για τη χρεοκοπία της Ελλάδας, χρεοκοπία όχι μόνο οικονομική.

Δυστυχώς, για τους πολιτικούς μας -και κυρίως για εμάς- έχει δίκιο ο κ. Προβόπουλος. Επί χρόνια η Τ.τ.Ε. έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την έλλειψη ανταγωνιστικότητας, για τις διαρθρωτικές αλλαγές, τα ελλείμματα και για πολλά άλλα.

Αν από τότε λαμβάνονταν κάποια μέτρα, πολύ λιγότερο σκληρά από τα σημερινά, δεν θα είχαμε φτάσει στη χρεοκοπία.

Κι όμως, οι συνυπεύθυνοι για την καταστροφή ακόμη και σήμερα απλώς προσπαθούν να μεταθέσουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλον.

-----------------------------

Σημίτης: Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα -και ορθή- κατά τη γνώμη μου η κριτική που ασκεί ο κ. Σημίτης στο μνημόνιο. Μόνο που έρχεται με καθυστέρηση σχεδόν… δύο ετών! Τώρα κατάλαβε ο κ. Σημίτης τα «μοιραία λάθη» του μνημονίου;

Δεν νομίζω. Απλώς έχουμε ένα ακόμη κρούσμα της ατολμίας που επέδειξε «ο κ. καθηγητής» και ως πρωθυπουργός. Θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο για τη χώρα αν είχε μιλήσει τότε αντί τώρα.

Αλλά και τώρα που μιλάει, η κριτική του παρουσιάζεται από τα ελληνικά μέσα ως κόλαφος για τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης Παπανδρέου, ενώ πρωτίστως αποτελεί κριτική για τους εταίρους που επέβαλαν στη χώρα μας μια καθαρά «τιμωρητική συνταγή», στο πλαίσιο των δικών τους πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Φευ! Για τα κυρίαρχα media και τους πολιτικούς περισσότερη σημασία, ακόμη και τώρα, έχει το πολιτικό παιχνίδι.

Να χρεωθούν, δηλαδή, κάποιοι τη ρετσινιά για το «έγκλημα», ώστε να συνεχιστεί -με τη δικαιολογία του «αναπόφευκτου εκεί που φτάσαμε»- η συνεχιζόμενη διάπραξή του εκ του ασφαλούς.

Για το καλό της… χώρας, βεβαίως!

Θα το «φάει» η κοινή γνώμη; Μπορεί, αλλά δεν το θεωρώ -ευτυχώς- σίγουρο.

-----------------------------------------------

Ενέργεια: Ιδιωτικές εταιρίες που αλλάζουν μετόχους ωσάν… πουκάμισα. Μεταβιβάσεις από off-shore σε off-shore, που ξεκινούν από το... Καζακστάν και φτάνουν στις ζώνες ελεύθερου εμπορίου της Σαουδικής Αραβίας. Ανοιχτά υπόλοιπα ύψους 120 εκατ. ευρώ και απελευθέρωση-«φερετζές», που δεν αφήνει περιθώρια κέρδους για σοβαρές εταιρίες.

Όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές είχαν περάσει 4 μέρες από τις αποκαλύψεις του Euro2day για τα «φέσια» και το ύποπτο παρασκήνιο γύρω από τις οφειλές, αλλά και το ιδιοκτησιακό καθεστώς των εταιριών Hellas Power και Εnerga και του «θολού» fund που έχει σήμερα την κυριότητά τους, με ή χωρίς (ακόμη δεν έχει βρεθεί η… άκρη σε αυτό!) εγκρίσεις των ελληνικών αρχών.

Κι όμως, άφαντος επί της ουσίας ο αρμόδιος υπουργός Γιώργος Παπακωνσταντίνου, άφαντες οι αρχές γενικώς, ούτε μία ανακοίνωση που να ξεκαθαρίζει επιτέλους επίσημα τι έχει συμβεί -γιατί έχει συμβεί -και τι μέτρα θα ληφθούν.

Ξέφραγο αμπέλι η χώρα μας για επιχειρηματίες-φαντομάδες, ακόμη και στον πολύ κρίσιμο και υποτίθεται άκρως «ελεγχόμενο χώρο της ενέργειας.

ΥΓ.: Απορίας άξιον πώς όταν αποχώρησε η Verbund από την Energa (κι ο Έλληνας εταίρος της δημοσιοποιούσε την ίδια περίοδο τα… μεγαλόπνοα σχέδιά του) ουδείς αρμόδιος κάθισε να σκεφτεί τι συμβαίνει και αποχωρεί η σοβαρή αυστριακή εταιρία, λίγο καιρό μετά την… είσοδό της στην Ελλάδα.

Θα ήθελα να πιστέψω ότι είναι απλώς ανόητοι και ανίκανοι, αλλά δεν μπορώ.