Εδώ και ενάμιση χρόνο, η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος «παλεύει» όχι για τα δικαιώματα των εργαζομένων αλλά για να κάνει… συνέδριο. Δύο φορές μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, μία στη Ρόδο και μία στην Καλαμάτα, το συνέδριο ματαιώθηκε από επιδρομές αντιφρονούντων του ΠΑΜΕ, που εμπόδισαν «δυναμικά» τη διεξαγωγή του, με επεισόδια, μπουκαρίσματα και καταλήψεις.
«Γραφικότητες» θα πουν ορισμένοι, συνηθισμένοι από τόσα χρόνια ελληνικής παραδοξότητας, ενώ κάποιοι άλλοι, λαμβάνοντας υπόψη τους και τα ευρύτερα παρατράγουδα που έχουν σημαδέψει τον ελληνικό συνδικαλισμό, θα περιοριστούν σε ένα «Ωχ, αδερφέ».
Δεν είναι όμως έτσι. Και δεν μπορεί να είναι έτσι, αν θέλουμε να ζούμε σε μια κανονική χώρα, στην οποία δεν κουρελιάζονται ποικιλοτρόπως οι θεσμοί και οι δημοκρατικές διαδικασίες. Είτε πρόκειται για τη Βουλή, είτε για την παιδεία, είτε για τον συνδικαλισμό, εντέλει και για την ίδια την αστυνομία, που οφείλει να διασφαλίζει την τήρηση των νόμων και της τάξης αδιακρίτως, κι όχι να ενεργεί επιλεκτικά, αποφεύγοντας τις πολιτικές «κακοτοπιές».
Επί του πρακτέου, η ματαίωση του τακτικού συνεδρίου οδήγησε σε αδυναμία εκλογής διοίκησης. Η ΓΣΕΕ έχει σήμερα προσωρινή διοίκηση, διορισμένη από το Πρωτοδικείο, με αποκλειστική αρμοδιότητα την πραγματοποίηση ενός καθαρά εκλογικού συνεδρίου, ώστε να προκύψει νέα διοίκηση, η οποία και θα προχωρήσει εν συνεχεία στη διοργάνωση του κανονικού συνεδρίου της συνομοσπονδίας.
Με άλλα λόγια, η ΓΣΕΕ είναι ουσιαστικά «ακέφαλη» και πρακτικά αδρανοποιημένη.
Η διορία που έχει δώσει το δικαστήριο λήγει στο τέλος του μηνός. Αν έως τότε δεν καταστεί δυνατό να γίνει το συνέδριο, απλά το δικαστήριο θα διορίσει νέα διοίκηση, πάλι «περιορισμένης ευθύνης», με εξάμηνο ορίζοντα, για να δοκιμάσει πάλι να κάνει εκλογικό συνέδριο. Και πάει λέγοντας…
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι το συνέδριο αυτή τη φορά θα πραγματοποιηθεί σε γνωστό ξενοδοχείο στο Καβούρι, το οποίο θεωρείται ότι διασφαλίζει μικρότερες πιθανότητες «μη ελεγχόμενης προσέλευσης» κι ότι έχουν κληθεί να παραστούν ο πρωθυπουργός και οι πολιτικοί αρχηγοί, γεγονός που εικάζουμε ότι θα διασφαλίσει μεταξύ άλλων και την παρουσία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων.
Ούτε είναι τυχαίο ότι το θέμα έχει λάβει διαστάσεις και στο εξωτερικό, με έντονες διαμαρτυρίες και παραστάσεις ευρωπαϊκών συνδικάτων. Διότι προφανώς απορούν πώς είναι δυνατό στην ευνομούμενη ευρωπαϊκή Ελλάδα του 21ου αιώνα, κορυφαία συνδικαλιστική οργάνωση να μην μπορεί να κάνει ένα συνέδριο, εξαιτίας συστηματικών επεισοδίων από «αντιφρονούντες».
Από αυτή τη στήλη έχει υποστηριχθεί πολλάκις ότι το συνδικαλιστικό σύστημα θέλει ανανέωση εκ βάθρων σε πολλές πτυχές του. Τίποτε όμως δεν πρόκειται να γίνει, όσο κάποιοι έχουν τη δυνατότητα να μπλοκάρουν με επεισόδια και καταλήψεις ακόμη και τις κορυφαίες διεργασίες του, ωσάν να μη συμβαίνει τίποτα. Στις Δημοκρατίες, το μπάχαλο και η ανεξέλεγκτη δράση «δυναμικών μειοψηφιών» που επιδιώκουν την επιβολή τους με κάθε μέσο, ακόμη και τη βία, δεν οδηγούν σε βελτίωση των θεσμών. Οδηγούν στην πλήρη καταρράκωσή τους.
Συνεπώς, με βάση και τις προεκλογικές διακηρύξεις της, η κυβέρνηση οφείλει να κινητοποιηθεί προκειμένου να διασφαλιστεί αυτή τη φορά, η απρόσκοπτη διεξαγωγή του συνεδρίου και η άσκηση του δημοκρατικού δικαιώματος των συνέδρων. Οτιδήποτε άλλο δεν θα είναι μόνον πλήγμα για τη δημοκρατική λειτουργία της κοινωνίας μας. Θα είναι και απόδειξη ότι οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουν, αλλά η χώρα παραμένει στο «μία από τα ίδια και... χειρότερα».