Η υπόθεση Creta Farms δεν αποκλείεται να μείνει στη ιστορία της ελληνικής κεφαλαιαγοράς, ως case study της καταστροφής που μπορεί να επιφέρει η ανηλεής διαμάχη δύο αδερφών-μεγαλομετόχων, στην εταιρία που από κοινού δημιούργησαν.
Όπως από την αρχή είχε επισημάνει το Euro2day.gr, η υπόθεση ξεπερνά κατά πολύ το αν ο ένας αδελφός δάνεισε ή όχι την εταιρία και φαίνεται να αγγίζει μια σειρά από θέματα χρηστής διαχείρισης και εταιρικής διακυβέρνησης, σε μια εισηγμένη εταιρία που ενώ για ένα διάστημα εμφανίστηκε ως «αναδυόμενο αστέρι» στην αγορά τροφίμων, κατέληξε να χρωστά πάνω από 109,5 εκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες, με ίδια κεφάλαια μόλις 6,5 εκατ. ευρώ και EBITDA 5,8 εκατ. ευρώ.
Παρότι ο ένας αδελφός, ο Κωνσταντίνος Δομαζάκης προχώρησε σε μηνύσεις και καταγγελίες εναντίων του έτερου αδελφού, διατυπώνοντας ισχυρισμούς και απαιτήσεις που εφόσον ισχύουν θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι επιφέρουν βαρύτατες κατηγορίες για χειραγώγηση, κατάχρηση, υπεξαίρεση κ.λπ., (εμπλέκοντας έτσι και τον εαυτό του ως διευθύνοντα σύμβουλο) είναι αξιοσημείωτο ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για μια ακόμη φορά ΔΕΝ έχει κινητοποιηθεί προκειμένου να εξετάσει αν ευσταθούν οι κατηγορίες αυτές. Κι εμφανίζεται απλώς να «αναμένει» το πόρισμα της PWC για το εάν ο εν λόγω αδερφός έχει όντως απαίτηση κατά της εταιρείας για κεφάλαια με τα οποία ισχυρίζεται ότι την χρηματοδότησε!
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τις πιστώτριες τράπεζες. Τα όσα έχουν ήδη διαδραματιστεί, έχουν δημιουργήσει έλλειμμα εμπιστοσύνης, απέναντι όχι μόνον στο καταγγελλόμενο, αλλά και στον καταγγέλλοντα, παρότι ο τελευταίος καταφανώς θα επιθυμούσε την ανάληψη της διοίκησης της εταιρείας, εξοβελίζοντας τον αδερφό του και παραχωρώντας στις τράπεζες αυξημένες δυνατότητες ελέγχου, έως και από monitoring trustee στο ρόλο του Financial Officer.
Δυστυχώς και για τους δύο αδερφούς, πιθανότατα και για την ίδια την εταιρεία και τους μετόχους της, η οικονομική εικόνα της σε συνδυασμό με τη διαμάχη τους, δεν φαίνεται να αφήνει περιθώρια «αναίμακτης» κατάληξης.
Το ξέσπασμα του πολέμου, με πρωτοβουλία του Κωνσταντίνου Δομαζάκη, ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγήσει τις τράπεζες να επαναπροσδιορίσουν την πολιτική τους απέναντι στην εταιρεία που ούτως ή άλλως βρίσκεται σε δυσχερή οικονομική θέση.
Οι πληροφορίες που έχει ήδη καταγράψει το Euro2day.gr κάνουν ήδη λόγο για μείωση του factoring, αλλά για προσωπικό με πληρωμές σε καθυστέρηση, καθυστέρηση πληρωμών σε φόρους, ακόμη και για «βίαιες» κινήσεις από την πλευρά ορισμένων προμηθευτών, καθώς η ρευστότητα κινείται σε επικίνδυνα επίπεδα.
Με άλλα λόγια, ο ταχέως εξαντλούμενος χρόνος για τη διάσωση της εταιρίας, δεν φαίνεται να αφήνει περιθώρια για το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» μεταξύ των δύο αδελφών/βασικών μετόχων.
Παρότι οι τράπεζες φέρονται να έχουν ενέχυρο μόλις το 19% των μετοχών της εταιρείας, οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι αναζητούν ήδη τρίτο πρόσωπο που θα ενεργήσει ως «στρατηγικός επενδυτής», βάζοντας φρέσκο χρήμα περίπου 30 εκατ. ευρώ, κι αναλαμβάνοντας την εταιρεία, ή ορθότερα μια "νέα" εταιρία. Όλα αυτά μέσω διαδικασίας αναδιάρθρωσης με βάση το άρθρο 106.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν οι εξελίξεις θα κινηθούν με την απαιτούμενη ταχύτητα, προκειμένου να συνεχίσει απρόσκοπτα η λειτουργία της εταιρίας και να προστατευθούν οι εκατοντάδες εργαζόμενοι της. Κι αυτό ίσως να εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την "κοινή λογική" που θα επιδείξει η πλευρά των αντίπαλων μεγαλομετόχων, αντιλαμβανόμενη πως διαμορφώνεται πλέον η πραγματικότητα.