To άκουσα στο ραδιόφωνο και έμεινα άναυδος: εκπρόσωπος συντεχνιακού συλλόγου των νησιών είπε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι για να δέχονται πλαστικό χρήμα όλα τα μέλη του, δηλαδή οι έμποροι, επειδή, λέει, πολλοί δεν είναι εξοικειωμένοι τεχνολογικά, θα πρέπει να δώσει το κράτος ένα μεταβατικό διάστημα… τριών ετών!
Μπέρδεψε ίσως τα μηχανάκια για τις κάρτες που υπάρχουν πλέον σε κάθε βενζινάδικο, από άκρη σε άκρη σχεδόν της χώρας, με την τεχνολογία της… NASA για τα διαστημόπλοια.
Προφανώς ο κύριος αυτός υποτίμησε βάναυσα τη νοημοσύνη της κοινής γνώμης που τον άκουγε, προκειμένου να περάσει μια καθαρά συντεχνιακή θέση και να αποφύγουν οι έμποροι των νησιών την εφαρμογή της πληρωμής με πιστωτική ή χρεωστική κάρτα των αγορών με αξία πάνω από 70 ευρώ!
Δεν είναι όμως ο μόνος. Πολλά άλλα «εκλεκτά» μέλη των εμπορικών συντεχνιών στα νησιά έσπευσαν να πάρουν τα μικρόφωνα και να μας πουν ότι δήθεν η εφαρμογή του μέτρου θα εκτοξεύσει το κόστος για την κοινωνία των νησιών(!), είτε ότι οι τραπεζικές προμήθειες θα αποτελέσουν δυσβάσταχτο βάρος για τους ίδιους!
Προφανέστατα πρόκειται για εντελώς σαθρά επιχειρήματα. Πρώτον διότι η νέα διάταξη θα αφορά νησιά με πάνω από 3.000 κατοίκους, τα οποία στηρίζονται κυρίως σε τουριστικά έσοδα, και άρα στην εξυπηρέτηση ξένων πελατών, οι περισσότεροι εκ των οποίων χρησιμοποιούν συστηματικά πιστωτικές κάρτες.
Στη συντριπτική τους πλειονότητα τα μαγαζιά αυτά δέχονται ήδη πιστωτικές - χρεωστικές κάρτες και βεβαίως δεν χρεώνουν περισσότερο τον πελάτη, επειδή την ώρα της πληρωμής τους δίνει κάρτα αντί για μετρητά.
Στην πράξη, σε αυτά ακριβώς τα νησιά η χρήση πιστωτικών καρτών είναι περισσότερο διαδεδομένη από οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ελλάδας, με μόνη ίσως εξαίρεση τα εμπορικά κέντρα της Αθήνας!
Τα παράδοξα και αστήρικτα επιχειρήματα αυτών των τοπικών και περιφερειακών εκπροσώπων του ελληνικού εμπορίου δεν αποτελούν τίποτε περισσότερο από ένα γλαφυρό παράδειγμα της κουτοπόνηρης ελληνικής νοοτροπίας, που ζει και βασιλεύει στον κόσμο των συντεχνιών.
Οποιοδήποτε επιχείρημα, ακόμη κι αν είναι απαξιωτικό για τον κλάδο (όπως ας πούμε ότι οι έμποροι των νησιών είναι τόσο τεχνολογικά αναλφάβητοι που χρειάζονται… τρία χρόνια για να βάλουν πιστωτική κάρτα στο μαγαζί) μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί , με μπόλικη κλάψα στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις, για να αποφευχθεί το «κακό» για τη συντεχνία, ακόμη και εις βάρος του ευρύτερου συμφέροντος.
Ποιο είναι το κακό; Μα ο περιορισμός του μαύρου χρήματος που φοροδιαφεύγει στα νησιά, σε βαθμό που σε πολλές περιπτώσεις είναι ξεκάθαρα εξοργιστικός!
Αυτό θέλουν να αποφύγουν οι κύριοι των εν λόγω συντεχνιών, ακόμη κι αν το μέτρο που πρόκειται να εφαρμόσει η κυβέρνηση είναι εν τέλει αμφίβολης αποτελεσματικότητας, όσο η κοινωνία μας είναι εθισμένη στο «μετρητά και χωρίς απόδειξη».
Με τη λογική ότι αν αρχίσει να ξηλώνεται το… πουλόβερ, κάποια στιγμή θα χαλάσει…
ΥΓ.: Τόσο ο υπογράφων όσο και συνολικά το Euro2day.gr ήταν και παραμένουν σταθερά υπέρμαχοι της ΥΓΙΟΥΣ ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όχι εκείνης που μονίμως κλαίγεται για να κρατήσει τη φορολογική ασυλία και όποια άλλα προνόμια εξασφαλίζει σε κάποιους εδώ και δεκαετίες η ελληνική πραγματικότητα.
Κατά συνέπεια το αν θα περάσει τελικά αυτό το μέτρο και θα εφαρμοστεί, παρά τις αντιδράσεις των θιγόμενων, φρονούμε ότι θα είναι ένα βασικό κριτήριο όχι για το αν η σημερινή κυβέρνηση είναι αρκούντως «αριστερή» ή όχι, αλλά για το αν θα έχει το σθένος να προχωρήσει σε αλλαγές στα κακώς κείμενα ή όχι.
Κι αφού εφαρμοστεί στα νησιά, πιστεύουμε ότι καλό θα είναι να εφαρμοστεί το ίδιο μέτρο και σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα.
Διότι ακριβώς όπως ψέγουμε και καλούμε να διορθωθούν τα κακώς κείμενα στον κρατικό τομέα, έτσι πρέπει να ψέγουμε και τα κακώς κείμενα στον ιδιωτικό τομέα!