Διαβάζοντας τα όσα συμβαίνουν εντός και εκτός ΗΠΑ, λόγω της κεραυνοβόλας πολιτικής Τραμπ, σχεδόν όλοι αντιλαμβάνονται ότι δημιουργεί χαοτικές συνθήκες.

Πολύ λιγότεροι, ωστόσο, φαίνεται να αντιλαμβάνονται ότι το χάος δεν αποτελεί απλώς παρενέργεια του «απρόβλεπτου» χαρακτήρα και των ακατάπαυστων δηλώσεών του, όπως την προηγούμενη φορά. Τώρα, φαίνεται να είναι συστατικό στοιχείο μιας οργανωμένης «ριζοσπαστικής» πολιτικής και οικονομικής θεώρησης, που η ομάδα Τραμπ θέτει ταχέως σε εφαρμογή.

Ίσως εκείνος που περιέγραψε με μεγαλύτερη ακρίβεια τι επιχειρεί η νέα προεδρία να είναι ο γνωστός οικονομολόγος της Αριστεράς Μπράνκο Μιλάνοβιτς. Σε πρόσφατο άρθρο του προειδοποίησε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ κινείται με βάση το εγχειρίδιο του Μαρξ και του Λένιν για την εγκαθίδρυση μιας επανάστασης. Γκρεμίζει όσο πιο γρήγορα μπορεί τις προηγούμενες δομές, για να στήσει καινούργιες. Τόσο εντός όσο και εκτός των ΗΠΑ.

Όσοι υποστήριζαν εγχωρίως την περιπέτεια της Δύσης στην Ουκρανία, ως θέμα αρχών, θυμίζοντας τα δικά μας προβλήματα με την Τουρκία, πέρασαν δύσκολα τις τελευταίες ημέρες.

Διότι οι υπερασπιστές της «διεθνούς τάξης», όχι απλώς κάλεσαν την αναθεωρητική Τουρκία στη διάσκεψη της Κυριακής, αλλά όπως έγινε φανερό, από διαρροές, ποντάρουν στην ανάπτυξη τουρκικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, ως μέρος της ευρωπαϊκής ειρηνευτικής δύναμης!

Για την κυβερνητική πολιτική, μοιάζει με τραγική ειρωνεία.

Εμείς «ο πιο καλός ο μαθητής» τόσα χρόνια και η Τουρκία που ουδέποτε έλαβε κυρώσεις κατά της Ρωσίας, έστω και για τα μάτια του κόσμου, που κατέχει 50 χρόνια τη μισή Κύπρο (χώρα μέλος της ΕΕ αντίθετα με την Ουκρανία), που αμφισβητεί το διεθνές δίκαιο στην «ευρωπαϊκή θάλασσα» του Αιγαίου, προορίζεται «ιδανικά», λένε διάφοροι επαΐοντες του ΝΑΤΟ, για τοποτηρητής της ευρωπαϊκής δημοκρατικής τάξης, απέναντι στον επεκτατικό αυταρχισμό του Πούτιν.

Η άποψη ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη «εκτροχιάστηκε», με αποτέλεσμα να μην εμπνέει προσδοκίες για το υπόλοιπο της θητείας της, έχει αρχίσει πλέον να εμφανίζεται ακόμη και στα υψηλότερα επίπεδα του οικονομικού και επιχειρηματικού χώρου, περιλαμβάνοντας και έως πρότινος φανατικούς υποστηρικτές της.

Παρότι στηρίζεται κυρίως σε εμπειρίες από παρελθούσες καταστάσεις, επιβεβαιώνεται από σειρά δημοσκοπικών στοιχείων, που δείχνουν ότι τα Τέμπη είναι η κορυφή του παγόβουνου στη σχέση της κυβέρνησης με την κοινωνία. Πρόκειται για μεγάλη αντιδιαστολή μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης θητείας του πρωθυπουργού, που έχει όμως την εξήγησή της.

Μόνο ένας μήνας πέρασε από το σημείωμα «Το δόγμα Τραμπ, η ταπείνωση της Ευρώπης και οι αγωνίες της Ελλάδας», κι έχει ήδη επιβεβαιωθεί πλήρως, από την επεισοδιακή «απόβαση» των στελεχών του Τραμπ στην Ευρώπη.

Μια ανώνυμη δήλωση αξιωματούχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που παρεισέφρησε σε πρόσφατο άρθρο του (αντιτραμπικού) Politico, δίνει ίσως με τον καλύτερο τρόπο το στίγμα των εξελίξεων:

«Ο λόγος που οι Ευρωπαίοι ηγέτες πληγώθηκαν τόσο πολύ από τον Τραμπ, έγκειται στο ότι οι ΗΠΑ έπαψαν να προσποιούνται ότι αντιμετωπίζουν την Ευρώπη ως ισότιμο γεωπολιτικό εταίρο», σημείωσε ο αξιωματούχος.

Πριν από λίγες μέρες, το Reform UK, το κόμμα του πρωτεργάτη του Brexit Nάιτζελ Φάρατζ, βγήκε για πρώτη φορά πρώτο, με ποσοστό 26%, σε δημοσκόπηση του διεθνούς οργανισμού Yougov. Πίσω του, το Εργατικό Κόμμα (που μόλις πριν από επτά μήνες κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 33,7%) κατάφερε να συγκεντρώσει ένα πενιχρό 24%, χάνοντας σχεδόν 10 μονάδες. Οι άλλοτε κραταιοί Συντηρητικοί περιορίστηκαν στο 21%, χαμηλότερα και από το απογοητευτικό αποτέλεσμα των εκλογών.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά τις εντελώς ριζοσπαστικές κινήσεις που έχει κάνει o Ντόναλντ Τραμπ, κόντρα στα θέσφατα δεκαετιών αμερικανικής πολιτικής, οι δημοσκοπήσεις τού δίνουν αποδοχή 49% μεταξύ των πολιτών, ενώ την αντίθεσή του εκφράζει το 43,7%.