Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με δύο κρίσεις ταυτόχρονα. Η πρώτη αφορά τον κορωνοϊό, που ήδη επιδρά στην οικονομική και κοινωνική ζωή και η δεύτερη, την κατάσταση που έχει δημιουργήσει ο Ερντογάν, χρησιμοποιώντας μετανάστες και πρόσφυγες ως πολιορκητικό κριό στα σύνορα, μετατρέποντας το πρόβλημα σε θέμα εθνικής ασφάλειας.

Στην πρώτη περίπτωση, οι δυνατότητες αντιμετώπισης του θέματος περιορίζονται πρακτικά στα μέτρα που λαμβάνει η πολιτεία, αλλά και στην ατομική υπευθυνότητα από την πλευρά των πολιτών, που πρέπει με τη σειρά τους να τηρούν τα μέτρα και τις διαδικασίες πρόληψης/περιορισμού του ιού, επιδεικνύοντας ταυτόχρονα την απαραίτητη σύνεση και ψυχραιμία.

Έχοντας προφανώς δαγκώσει περισσότερα από όσα μπορούσε να μασήσει στη Συρία, η Τουρκία, για μια ακόμη φορά, επιχειρεί να κάνει εξαγωγή των προβλημάτων της προς δυσμάς, με αφετηρία τη χώρα μας. «Όπλο» της αυτή τη φορά τα εκατομμύρια δυστυχισμένων, μεταναστών και προσφύγων, που έχουν βρει καταφύγιο στο έδαφός της, τους οποίους και εξαπολύει τώρα εναντίον των ελληνικών συνόρων, σε αριθμούς πρωτόγνωρους.

Πρόκειται για ενέργεια μεγάλης κυνικότητας, που όμως φέρνει τη χώρα μας σε πολύ «λεπτή» θέση, καθώς οφείλει να προασπίσει τα σύνορα, όχι απέναντι σε στρατιωτικές δυνάμεις του εχθρού, αλλά έναντι χιλιάδων άμαχων προσφύγων που οδηγούνται σε αυτά από τον τουρκικό μηχανισμό.

Δεν τελειώνουν οι «εκπλήξεις» στην υπόθεση Folli-Follie. Τελευταία, μετά την αποτυχημένη απόπειρα της οικογένειας Κουτσολιούτσου να ορίσει δικά της μέλη στο ΔΣ της εταιρείας, η εμφάνιση ενός κινεζικού Fund που «ενδιαφέρεται» εδώ και λίγες εβδομάδες για την εταιρία.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διέρρευσαν πρόκειται για την CERIECO, ήτοι μία πολυσχιδή εταιρεία με μεγάλο μέγεθος και δραστηριότητες που ξεκινούν από το πάλαι ποτέ «εισαγωγαί-εξαγωγαί» και φτάνουν μέχρι την επένδυση σε μεγάλες εργοστασιακές μονάδες στον κλάδο των ελαστικών.

Εδώ και ενάμιση χρόνο, η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος «παλεύει» όχι για τα δικαιώματα των εργαζομένων αλλά για να κάνει… συνέδριο. Δύο φορές μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, μία στη Ρόδο και μία στην Καλαμάτα, το συνέδριο ματαιώθηκε από επιδρομές αντιφρονούντων του ΠΑΜΕ, που εμπόδισαν «δυναμικά» τη διεξαγωγή του, με επεισόδια, μπουκαρίσματα και καταλήψεις.

«Γραφικότητες» θα πουν ορισμένοι, συνηθισμένοι από τόσα χρόνια ελληνικής παραδοξότητας, ενώ κάποιοι άλλοι, λαμβάνοντας υπόψη τους και τα ευρύτερα παρατράγουδα που έχουν σημαδέψει τον ελληνικό συνδικαλισμό, θα περιοριστούν σε ένα «Ωχ, αδερφέ».

Δύο καυτά μέτωπα, που όμως συνδέονται, θα επιχειρήσει να θίξει ταυτοχρόνως η στήλη. Το επιδεινούμενο εξωτερικό περιβάλλον και τις συνθήκες διακυβέρνησης εντός της χώρας . Διότι αμφότερα περιορίζουν δραστικά τους υψηλούς «βαθμούς ελευθερίας» που φαινόταν να έχει η παρούσα κυβέρνηση, κατά την καλοκαιρινή έναρξη της θητείας της.

Η ένταση με την Τουρκία και η αναζωπύρωση του προσφυγικού, μαζί με τον κίνδυνο επιβράδυνσης της διεθνούς οικονομίας, δεν ήταν τότε άγνωστα, πλην όμως η κατάσταση επιβαρύνθηκε μάλλον με πιο γρήγορους ρυθμούς, σε σχέση με τις περισσότερες προβλέψεις.