Η υπόθεση των δασικών χαρτών μπορεί να έχει ετεροχρονιστεί ελαφρώς (με παράταση 6 μηνών στο περιθώριο αντιρρήσεων), προκειμένου η κυβέρνηση «να διορθώσει λάθη με οριζόντιες ενέργειες και νομοθετικές ρυθμίσεις», δεν παύει όμως να αποτελεί απειλή για δεκάδες έως και εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες και Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, από την ίδια την Αττική έως και τα πλέον απομακρυσμένα σημεία της χώρας.

Όποιος διαβάσει τις 27 ερωταπαντήσεις που έδωσε στη δημοσιότητα το αρμόδιο υπουργείο, ένα καταλαβαίνει: ότι η κυβέρνηση που με το νόμο Χατζηδάκη επανέφερε την υλοποίηση των δασικών χαρτών, κατάλαβε πόσο μεγάλη δυσαρέσκεια θα προκαλέσει. Και προσπαθεί τώρα με διάφορες κινήσεις, που είτε είναι οριζόντιες είτε κάθετες, σίγουρα όμως θα είναι… ακροβατικές, να μαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Καταγράφοντας μεγάλη πτώση μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, το Bitcoin έδειξε καθαρά τους κινδύνους που συνδέονται με την κερδοσκοπική επένδυση σε αυτό ή και σε άλλα λιγότερο διαδεδομένα κρυπτονομίσματα. Αποδεικνύοντας περίτρανα πως όσο κι αν προχωρήσει η τεχνολογία, βασικά ανθρώπινα ένστικτα όπως η άκρατη… απληστία δεν πρόκειται να εκλείψουν. Μια απλή ματιά στο διάγραμμα της ανόδου που προηγήθηκε της πτώσης αρκεί για να πείσει τον οποιονδήποτε πως ό,τι ανεβαίνει τόσο απότομα, μοιραία θα πέσει απότομα.

Είτε πρόκειται για τον τουρισμό είτε για τη γενικότερη ανάκαμψη, παρατηρείται στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα των media αλλά και από πλευράς κυβέρνησης μια διάχυτη υπεραισιοδοξία, η οποία δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι επιβεβαιώνεται από τα διαθέσιμα μέχρι τώρα στοιχεία. Θυμίζει περισσότερο το γνωστό «ακόμη δεν τον είδαμε, Γιάννη τον εβγάλαμε».

Εύλογη, ακόμη κι επιθυμητή, πολιτικά και οικονομικά, η αισιοδοξία, μετά από όσα ζήσαμε και υποστήκαμε το προηγούμενο διάστημα, αρκεί να μην ξεφύγουμε και γίνουμε… αιθεροβάμονες για μια ακόμη φορά.

Μια ευχάριστη επιβεβαίωση είχε το προηγούμενο σημείωμα της στήλης καθώς μέσα στην εβδομάδα ο πρόεδρος των ΗΠΑ έθεσε το θέμα της απελευθέρωσης στις πατέντες των εμβολίων κατά του κορωνοϊού, γεγονός που αποτελεί στροφή 180 μοιρών για την αμερικανική πολιτική.

Παρότι απέχουμε πολύ από την υλοποίηση, αφού ορισμένες χώρες (μεταξύ αυτών, ως φαίνεται, και η Γερμανία) εκφράζουν αντιρρήσεις, ενώ έντονη ήταν και η αντίδραση της φαρμακοβιομηχανίας, η πρωτοβουλία αυτή αναδεικνύει τις μεταβολές που επέρχονται στο πολιτικό και οικονομικό σκηνικό, καθώς η πανδημία αρχίζει να υποχωρεί, στην αυγή της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα.

Μεταπασχαλινό το σημερινό σημείωμα, αφιερωμένο σε δύο σημαντικά θέματα, που εν πολλοίς συνδέονται  μεταξύ τους.

Απασχολημένοι με τους εκάστοτε εγχώριους ρυθμούς εμβολιασμού, οι πολίτες των ανεπτυγμένων χωρών, μεταξύ τους και η Ελλάδα, μικρή σημασία δίνουν στο τι συμβαίνει στην υπόλοιπη υδρόγειο, κυρίως δε στις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Πρόκειται όμως για μεγάλο λάθος, κι όχι μόνο για λόγους ηθικής και αλληλεγγύης.

Οι χώρες αυτές, στον βαθμό που μένουν πίσω στη μόνη αποτελεσματική άμυνα κατά της Covid-19, δηλαδή τον εμβολιασμό και το περίφημο «τείχος ανοσίας», μετατρέπονται σε πεδία καλλιέργειας νέων μεταλλάξεων του κορωνοϊού, οι οποίες ακριβώς όπως ταξίδεψε σε ελάχιστο διάστημα η αρχική μορφή του, από την Κίνα έως τα πέρατα του κόσμου, εύκολα θα περάσουν σύνορα για να δημιουργήσουν νέο πρόβλημα, με τον σοβαρό κίνδυνο κάποιες εξ αυτών να αποδειχθούν ανθεκτικές, ή έστω ανθεκτικότερες, στα υπάρχοντα εμβόλια.