Όταν έξι μήνες νωρίτερα, λίγο μετά την τραγωδία των Τεμπών, γράφαμε περί επικίνδυνου κράτους, ίσως κάποιοι αναγνώστες να το θεώρησαν ως «δημοσιογραφική υπερβολή», για ένα τραγικό αλλά «μεμονωμένο» περιστατικό.

Σήμερα που η Ελλάδα νιώθει τόσο έντονη θλίψη, απογοήτευση και ανασφάλεια, μετά από ένα κυριολεκτικά αβάσταχτο καλοκαίρι, η πραγματική κατάσταση γίνεται πλέον πολύ πιο εύκολα αντιληπτή.

Μέσα σε λιγότερες από 80 μέρες παρακολουθήσαμε τις καταστρεπτικές πυρκαγιές, με αποκορύφωμα την τραγωδία στον Έβρο, τις εκρήξεις στην Αγχίαλο, την ανεμπόδιστη φονική κάθοδο των Κροατών χούλιγκαν, τον τραγικό θάνατο του Αντώνη μέσα στο λιμάνι του Πειραιά και τις πρωτοφανείς καταστροφές από τις πλημμύρες, είδαμε ακόμη και ελικόπτερα που έγιναν… υποβρύχια στη βάση στο Στεφανοβίκειο. 

Δεν νομίζω ότι έχει υπάρξει άλλη περίπτωση στα ελληνικά πολιτικά χρονικά, όπου ένα νεοεμφανιζόμενο πρόσωπο έχει ταράξει τόσο πολύ τα νερά, όχι μόνο μέσα στο κόμμα του αλλά στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό, όπως αυτή του Στέφανου Κασσελάκη.

Το «γιατί» έχει δύο σκέλη. Το πρώτο αφορά τον ίδιο. Νέος, πολύ ευπαρουσίαστος, ευκατάστατος, τεχνοκράτης με βαρύ βιογραφικό και αμερικανο-σπουδαγμένος. “Woke” τόσο όσο αντέχει η ελληνική πολιτική πραγματικότητα -και εξαιρετικά επικοινωνιακός.

Αν ανήκε στη Νέα Δημοκρατία και απηχούσε τις πολιτικές ιδέες της, θα είχε όλες τις προδιαγραφές για πολύ σοβαρός «δελφίνος». Αλλά δεν εκπροσωπεί τη Νέα Δημοκρατία. Ούτε καν το ΠΑΣΟΚ. Κι εκεί βρίσκεται το δεύτερο σκέλος της μεγάλης έκπληξης και ανατροπής, που έχει προκαλέσει η εμφάνισή του.

Η έκρηξη πυρομαχικών στην Αγχίαλο, ήταν για πολλούς η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Διότι έδειξε ολοφάνερα τη γύμνια του ελληνικού κράτους στο θέμα της ασφάλειας και της καταπολέμησης των πυρκαγιών, ακόμη κι όταν συνδέονται με την εθνική άμυνα.

Η εικόνα που σχηματίζεται όχι άδικα στην κοινή γνώμη, είναι ότι πέρα από την υιοθέτηση και εφαρμογή του περίφημου πλέον 112 (μια άσκηση ψηφιακής κατά βάση φύσεως), δεν έχει υπάρξει από το 2019 και μετά κάποια "στρατηγική" μεταβολή στην καταπολέμηση των πυρκαγιών, παρά τις αλλεπάλληλες δεσμεύσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, από το 2017 όταν ακόμη ήταν στην αντιπολίτευση, έως και σήμερα, παρά την τετραετή κυβερνητική θητεία.

«Μαζέματα» στις πρόσφατες δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη για τα ελληνοτουρκικά, μετά τις σφοδρές αντιδράσεις, κυρίως εκ δεξιών (ακόμη και στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, λένε οι πληροφορίες), έκανε από τη Βουλή ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης.

Αποδεικνύοντας, πριν ακόμη αρχίσει ο οποιοσδήποτε διάλογος, ότι το θέμα είναι εξαιρετικά ευαίσθητο, εξαιτίας του παγιωμένου κλίματος σε μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης. Εντούτοις, δημοσιογράφοι και πολιτικολογούντες ενδέχεται να δίνουμε μεγάλη σημασία σε θέματα για τα οποία είναι εξαιρετικά επισφαλές να θεωρήσουμε ότι η Τουρκία θα προσέλθει πρόθυμη.

Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός θέλησε να παραχωρήσει συνέντευξη στο κεντρικό δελτίο του ΣΚΑΪ, μόλις πέντε μέρες μετά τις προγραμματικές δηλώσεις (και 18 ημέρες από τις εκλογές), είναι από μόνο του αποκαλυπτικό.

Δείχνει ότι ένιωσε την ανάγκη να μαζέψει άμεσα τις γκάφες και τις αρρυθμίες των υπουργών (με κορυφαία παραδείγματα την πανεπιστημιακή και την έφιππη αστυνομία) αλλά και -μάλλον το κυριότερο- να εξηγήσει τις «τολμηρές» θέσεις του για τον επικείμενο διάλογο με την Τουρκία. Θέσεις που προκαλούν ήδη έντονες αντιδράσεις, ιδίως εκ δεξιών, με κάποιους να μιλούν για «Πρέσπες του Αιγαίου», πριν καν ξεκινήσει ο διάλογος. Κυρίως γιατί τόλμησε να ξεστομίσει τη λέξη «υποχωρήσεις».