Η απαράδεκτη ισχύς των βραχυπρόθεσμων μετόχων

Φαντάζεσθε να συρρεύσουν χιλιάδες ξένοι στις εθνικές εκλογές, να αποκτήσουν ή να δανειστούν δικαίωμα ψήφου και να εγείρουν θέμα κατάργησης του Εθνικού Συστήματος Υγείας και επιστροφής των χρημάτων στους ψηφοφόρους; Αδιανόητο; Τότε, γιατί συμβαίνει στις επιχειρήσεις; Ο Michael Skapinker, αρθρογράφος των FT σε μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση.

Δημοσιεύθηκε: 27 Απριλίου 2005 - 16:08

του Michael Skapinker

Ο Tony Blair φαίνεται να οδεύει προς μια άνετη εκλογική επικράτηση στις βουλευτικές εκλογές στην Αγγλία την επόμενη εβδομάδα. Ωστόσο, ενδέχεται να αποτελέσουν πρόβλημα οι χιλιάδες των ξένων που πλημμυρίζουν τη χώρα για να ψηφίσουν.

Αμερικανοί, Ελβετοί και Γερμανοί, πολλοί εκ των οποίων εντάσσονται στις κατηγορίες των υψηλότερων εισοδημάτων, έχουν ήδη γραφτεί στους εκλογικούς καταλόγους περιφερειών με οριακές διαφορές μεταξύ των δυο κομμάτων. Άλλοι πάλι, δεν ασχολήθηκαν καν με την εγγραφή τους. Αντ’ αυτού, δανείστηκαν εκλογικά βιβλιάρια από καταγεγραμμένους ψηφοφόρους που χρεώνουν προμήθεια για αυτή την υπηρεσία.

Αυτοί οι ξένοι έχουν ένα απλό αίτημα: Να κλείσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας και να επιστραφούν τα χρήματα στους ψηφοφόρους. Τι θα αντικαταστήσει το Σύστημα; Οι ξένοι ψηφοφόροι δεν ενδιαφέρονται για αυτό. Άλλωστε, σχεδιάζουν να επιστρέψουν σπίτια τους μόλις πάρουν τα λεφτά στα χέρια τους.

Φυσικά, τίποτε από αυτά δεν συμβαίνει. Αυτοί οι ξένοι θα έπρεπε να περάσουν από μακροχρόνιες διαδικασίες για την απόκτηση της βρετανικής υπηκοότητας πριν αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου ενώ η πληρωμή πολιτών για δανεισμό των εκλογικών τους βιβλιαρίων είναι σοβαρότατο ποινικό αδίκημα.

Όλες οι Δημοκρατίες απαιτούν μακροχρόνια δέσμευση από αυτούς που επιθυμούν να λάβουν μέρος στις εκλογικές τους διαδικασίες και πολύ ορθά πράττουν. Γιατί θα έπρεπε να λαμβάνονται οι αποφάσεις από ανθρώπους που δεν θα χρειαστεί να ζήσουν με τις συνέπειες;

Ωστόσο, ακριβώς αυτό συμβαίνει σε πολλές εταιρίες, όπου οι μέτοχοι, ορισμένοι εκ των οποίων μόλις έφθασαν και δεν έχουν πρόθεση να μείνουν για πολύ, πιέζουν τις διοικήσεις να λαμβάνουν αποφάσεις που επηρεάζουν τις ζωές χιλιάδων εργαζομένων.

Σε αντίθεση με ατό που συμβαίνει στις εκλογές, οι πιέσεις από τους μετόχους δεν ασκούνται από τις ψήφους στις ετήσιες γενικές συνελεύσεις. Ασκούνται μέσω του short selling και των εκστρατειών για την πώληση της τάδε ή της δείνα επιχειρηματικής μονάδας ή θυγατρικής και για την επιστροφή χρημάτων στους μετόχους. Πάνω από όλα όμως, ασκούνται στις εξαγορές, όπου οι βραχυπρόθεσμοι μέτοχοι παίζουν πάντοτε καθοριστικό ρόλο.

Η αναλογία με την υποθετική μου ιστορία για τις εκλογές είναι πιο ακριβής όταν εξετασθεί η ταυτότητα αυτών που ασκούν τις πιέσεις, οι οποίοι συχνά δεν βρίσκονται στους καταλόγους των μετόχων αλλά έχουν δανειστεί μετοχές από αυτούς που βρίσκονται.

Η επακόλουθη οργή των επιχειρήσεων αποδείχθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, σε μια ομιλία του John Sunderland, προέδρου της Cadbury Schweppes και της Ένωσης Εργοδοτών της Αγγλίας. Ο κ. Sunderland παραπονέθηκε για τους αναλυτές, ”οι οποίοι δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται τα θεμελιώδη μεγέθη των επιχειρήσεων”.

Είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς με την έκκληση του κ. Sunderland: ”Μπορούμε να επικεντρωθούμε ξανά στη μακροπρόθεσμη απόδοση, στην ικανότητα διατήρησης των ρυθμών ανάπτυξης;”.

Πώς όμως μπορούμε να φθάσουμε σε αυτό το σημείο; Η απάντηση του κ. Sunderland είναι να επιβάλλουμε στους βραχυπρόθεσμους επενδυτές τις ίδιες διερευνητικές διαδικασίες, στις οποίες υποβάλλουν τις διοικήσεις των εταιριών: να τους αναγκάσουν να δημοσιοποιούν τις αποδοχές τους και τη βάση με την οποία υπολογίζονται και πάνω από όλα, να επιβάλλεται η ανακοίνωση της ταυτότητά τους αντί να κρύβονται πίσω από δανεικές μετοχές ή άλλα πολύπλοκα εργαλεία.

Θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε ακόμη παραπάνω; Θα μπορούσαμε να απαιτούμε από τους μετόχους να διατηρούν τις μετοχές στην κατοχή τους για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα προτού αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου; Κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει τη λύση του προβλήματος, καθώς, όπως προανέφερα, οι πιέσεις ασκούνται ποικιλοτρόπως.

Οι πολιτικοί είναι υπόλογοι σε αυτούς που εκδιώχνονται από τις δουλειές τους ή στερούνται από τις συντάξεις τους από ανθρώπους που θεωρούνται τζογαδόροι, οι οποίοι κρύβονται πίσω από την ασφάλεια της ανωνυμίας. Όσοι πολιτικοί δεν αντιδράσουν, θα τιμωρηθούν στις επόμενες εκλογές -αυτές που πρέπει να είσαι μακροχρόνιος κάτοικος για να συμμετέχεις.

© The Financial Times Limited 2005. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation