Lex: Αξιολόγηση των deals

Στην ανθρωπολογία η θεωρία του ”βρόμικου φακού” αναφέρει πως τα αντικείμενα παρατήρησης αλλάζουν τη συμπεριφορά τους για να ευθυγραμμιστούν με τις προσδοκίες του παρατηρητή. Η ίδια θεωρία ισχύει και στις εξαγορές.

Δημοσιεύθηκε: 31 Ιανουαρίου 2005 - 13:15

Στην ανθρωπολογία, η θεωρία του ”βρόμικου φακού” αναφέρει πως τα αντικείμενα παρατήρησης αλλάζουν τη συμπεριφορά τους για να ευθυγραμμιστούν με τις προσδοκίες του παρατηρητή. Η ίδια θεωρία ισχύει και στις εξαγορές. Ο μέσος επιχειρηματίας περιμένει πώς θα αξιολογήσει η αγορά το deal και διασφαλίζει ότι ευθυγραμμίζεται με αυτή τη λογική.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 το επίκεντρο της αγοράς ήταν η βελτίωση των κερδών ανά μετοχή. Αυτό πλέον δεν αντιμετωπίζεται ως αξιόπιστη μέτρηση της παραγωγής αξίας. Πρώτον, προβάλλει κολακευτικά ορισμένες μορφές χρηματοδότησης. Δεύτερον, αγνοεί τη δίκαιη αξία: μια εταιρία μπορεί να έχει χαμηλό P/E και να είναι υπερτιμημένη.

Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η ”μυωπία” των κερδών ανά μετοχή της δεκαετίας του ’80 επέτρεψε σε ομίλους όπως η Hanson και η BTR να αναδειχθούν. Οι δυο εταιρίες εξαγόραζαν συνεχώς εταιρίες με χαμηλά P/E και χρέος, βελτιώνοντας την εικόνα των κερδών ανά μετοχή, αλλά όχι απαραιτήτως και την παραγωγή αξίας για τους μετόχους.

Έκτοτε, έχουν αναδειχθεί άλλες προσεγγίσεις. Η εξέταση της απόδοσης ιδίων κεφαλαίων ενός deal αποκλείει την πρώτη διαστρέβλωση της προσέγγισης των κερδών ανά μετοχή. Όμως δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη δεύτερη, ότι μια εταιρία με χαμηλό Ρ/Ε ενδέχεται να είναι υπερτιμημένη. Ως εκ τούτου, οι σύγχρονες αναλύσεις χρησιμοποιούν μια τρίτη προσέγγιση, τη ”μαθηματική αξιολόγηση”. Αυτό απαιτεί η τρέχουσα αξία των συνεργιών που προκύπτουν από το deal να ξεπερνά το premium εξαγοράς.

Ως εκ θαύματος σήμερα τα περισσότερα deals, συμπεριλαμβανομένης και της συμφωνίας P&G/Gillette, ισχυρίζονται ότι περνούν το τεστ της ”μαθηματικής αξιολόγησης”. Αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με υπερβολικό σκεπτικισμό.

Μια πρόσφατη έρευνα της McKinsey εξέτασε 160 συμφωνίες και συμπεραίνει ότι το 70% των στόχων κερδοφορίας και το 41% των στόχων κόστους δεν επιτεύχθηκαν. Αυτό θα μπορούσε να αντανακλά την αβεβαιότητα της πρόβλεψης. Όμως, υπάρχει η διαδεδομένη υποψία ότι ορισμένες εταιρίες που προβαίνουν σε εξαγορές χρησιμοποιούν αντίστροφη λογική, βρίσκοντας το ποσόν των συνεργιών, το οποίο δικαιολογεί το premium που καταβάλλουν.

Οπότε, ποια είναι η λύση στο πρόβλημα; Η τιμή της μετοχής, η οποία αντανακλά διάφορες επιρροές, δεν είναι ασφαλής μέθοδος. Αντ’ αυτού, οι επενδυτές θα πρέπει να απαιτούν λεπτομερή και αναλυτική δημοσιοποίηση των συνεργιών που προκύπτουν. Αυτό δεν σχετίζεται απαραίτητα με τη μελλοντική απόδοση. Όμως, είναι ζωτικό για τη διασφάλιση των επενδυτών ότι οι managers που προχωρούν σε εξαγορές, δείχνουν ρεαλισμό και αυτοπειθαρχία.

© The Financial Times Limited 2005. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation