Γιατί υποχωρεί το δολάριο;

Οι περισσότεροι σχολιαστές αναφέρουν πως το αμερικανικό έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών είναι ο βασικός υπαίτιος της διολίσθησης του δολαρίου. Άλλοι πάλι ισχυρίζονται πως οι κινήσεις στις συναλλαγματικές αγορές δεν έχουν σχέση με τα θεμελιώδη μεγέθη αλλά με τις τάσεις που διαμορφώνονται. Απόψεις οικονομολόγων για τη διολίσθηση του δολαρίου.

Δημοσιεύθηκε: 3 Δεκεμβρίου 2004 - 09:11

του Philip Coggan, συντάκτη επενδύσεων των FT

Άλλη μια ημέρα, άλλο ένα χαμηλό για το δολάριο. Η ισοτιμία του ευρώ έφθασε έως και τα 1,338 δολ. το πρωί της Πέμπτης.

Οι περισσότεροι σχολιαστές αναφέρουν πως το αμερικανικό έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών είναι ο βασικός υπαίτιος της διολίσθησης του δολαρίου, αλλά δεν είναι όλοι σύμφωνοι.

Ο Eric Lonergan, αναλυτής διεθνών αγορών της Cazenove, αναρωτιέται: ”Εάν μετράει τόσο πολύ το έλλειμμα, τότε γιατί οι τρεις οικονομίες με τις ισχυτότερες ισοτιμίες των τελευταίων δύο ετών -το ραντ της Νότιας Αφρικής, το δολάριο της Νέας Ζηλανδίας και το αυστραλιανό δολάριο- έχουν και οι τρεις ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών;”.

Ο Lonergan ισχυρίζεται πως οι κινήσεις στις συναλλαγματικές αγορές δεν έχουν σχέση με τα θεμελιώδη μεγέθη, αλλά με τις τάσεις που διαμορφώνονται. Αμέσως μετά, οι σχολιαστές φαντάζονται ένα σενάριο που εμπλέκει κάποια θεμελιώδη στοιχεία για να εξηγήσουν την κίνηση της αγοράς. Στη δεκαετία του ’90 ο υψηλότερος ρυθμός ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας και η ισχυρότερη παραγωγικότητα εξηγούσαν γιατί ενισχύεται το δολάριο έναντι του ευρώ. Τώρα η ιστορία έχει μεταφερθεί στα εμπορικά ελλείμματα.

Ενώ τα ελλείμματα θα έπρεπε να υπονομεύουν την οικονομική κατάσταση των ΗΠΑ, ο καθηγητής Tim Congdon της Lombard Street Economics επισημαίνει το πλεόνασμα στις εισροές επενδυτικών κεφαλαίων στις ΗΠΑ για το 2004. ”Είναι πολύ δύσκολο να ισχυριστεί κανείς ότι ένα κράτος με πλεόνασμα εισροών επενδυτικών κεφαλαίων είναι χρεοκοπημένο ή κοντά στη χρεοκοπία”, αναφέρει ο καθηγητής.

Ο Congdon θεωρεί ότι είναι απίθανο να συνεχίσουν οι ασιατικές κεντρικές τράπεζες να ενισχύουν τις θέσεις τους στα αμερικανικά δεκαετή ομόλογα με τις υπερβολικά χαμηλές αποδόσεις σε σχέση με τους πληθωριστικούς κινδύνους.

Οι τελευταίες εξελίξεις στην αγορά των treasuries, ωστόσο, ενδέχεται να αποτελούν ενδείξεις αλλαγής τάσης. Ο Chris Watling της Longview Economics αναφέρει πως παραδοσιακά, όποτε ενισχύονται οι αποδόσεις των αμερικανικών δεκαετών ομολόγων σε σχέση με τα γερμανικά κρατικά ομόλογα, το δολάριο κερδίζει έδαφος.

Τις τελευταίες εβδομάδες, ωστόσο, συμβαίνει το αντίθετο. Η ”ψαλίδα” μεταξύ των αποδόσεων των αμερικανικών treasuries και των bundas έχει διευρυνθεί, αλλά το δολάριο συνεχίζει να υποχωρεί. Αυτό σημαίνει ότι οι αποδόσεις των αμερικανικών χρεογράφων θα πρέπει να ενισχυθούν προκειμένου να προσελκύσουν επενδυτές από το εξωτερικό που είναι νευρικοί λόγω της διολίσθησης του νομίσματος. Ο Watling επισημαίνει ότι πρόκειται για θεμελιώδη αλλαγή που σηματοδοτεί την απαρχή μιας πιο έντονης υποτίμησης του δολαρίου.

© The Financial Times Limited 2004. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation