Η μάχη των αγορών με τις κεντρικές τράπεζες

Μα πού βρίσκεις έναν George Soros όταν τον χρειάζεσαι; Καθώς αναδεικνύονται φήμες ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα παρέμβει για να ωθήσει χαμηλότερα το ευρώ και οι ασιατικές κεντρικές τράπεζες διατηρούν τα νομίσματά τους συνδεδεμένα με το δολάριο, μοιάζει να έχει στηθεί ένα σκηνικό βασιλικής μάχης ανάμεσα στις αρχές και τις αγορές.

Δημοσιεύθηκε: 15 Νοεμβρίου 2004 - 09:02

του Philip Coggan, συντάκτη επενδύσεων των FT

Μα πού βρίσκεις έναν George Soros όταν τον χρειάζεσαι; Καθώς αναδεικνύονται φήμες ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα παρέμβει για να ωθήσει χαμηλότερα το ευρώ και οι ασιατικές κεντρικές τράπεζες διατηρούν τα νομίσματά τους συνδεδεμένα με το δολάριο, μοιάζει να έχει στηθεί ένα σκηνικό βασιλικής μάχης ανάμεσα στις αρχές και τις αγορές.

Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το 1992, ο Soros πήρε τη μάχη με την Κεντρική Τράπεζα της Αγγλίας που προσπαθούσε να κρατήσει υψηλά τη στερλίνα. Σήμερα, οι εν λόγω κεντρικές τράπεζες προσπαθούν να συντηρήσουν χαμηλότερα τα επίπεδα των νομισμάτων τους.

Όταν μια κεντρική τράπεζα θέλει να υποστηρίξει το νόμισμά της, στηρίζεται στα αποθέματά της σε ξένο συνάλλαγμα. Κάποια στιγμή τα αποθέματα τελειώνουν και γίνονται στόχος των κερδοσκόπων. Θεωρητικά, οι κεντρικές τράπεζες έχουν απεριόριστα ”πυρομαχικά” στη μάχη τους με τις αγορές. Έχουν τη δυνατότητα, απλά, να τυπώνουν όσο χρήμα χρειάζονται για να αγοράζουν δολάρια.

Δεν είναι όμως εύκολα τα πράγματα. Η δυνατότητα των κεντρικών τραπεζών είναι πεπερασμένη, γιατί η παρέμβαση δεν είναι ανεξάρτητη, γιατί το επιπλέον χρήμα προστίθεται στην κυκλοφορία χρήματος του έθνους, με τις γνωστές επιπτώσεις στον πληθωρισμό.

Κάποιες φορές αρκεί η απειλή της παρέμβασης και μόνο για να αποτρέψει την ανατίμηση ενός νομίσματος και φαίνεται ότι αυτό το παιχνίδι παίζει η ΕΚΤ τώρα. Κάποια στιγμή βέβαια οι αγορές σταματάνε να εντυπωσιάζονται όταν ανακαλύπτουν ότι οι απειλές δεν συνοδεύονται με δράση.

Ο Hans Redeker, επικεφαλής στρατηγικής Forex της BNP Paribas, πιστεύει ότι η ΕΚΤ δεν θα παρέμβει εκτός κι αν επιταχυνθεί ”βίαια” η άνοδος του ευρώ και επικρατήσει αναταραχή στην αγορά. Ο στόχος της τράπεζας είναι να αποτρέψει την αστάθεια και όχι να αντιστρέψει τις τάσεις που επικρατούν στις αγορές συναλλάγματος.

Ο Redeker πιστεύει ότι η πτώση του δολαρίου έχει αρκετή λογική γιατί θα περιορίσει κάποιες παγκόσμιες ανισορροπίες, όπως το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών των ΗΠΑ. Η Ευρώπη από την πλευρά της, ευνοείται από τη μεγάλη ανάπτυξη των εξαγωγών, αλλά υποφέρει από την επιβράδυνση της διεθνούς ζήτησης. Αν το δυνατό νόμισμα δώσει τη δυνατότητα στην ευρωζώνη να κρατήσει χαμηλά τα επιτόκια, βοηθώντας έτσι την κατανάλωση, θα έχει πετύχει ένα μίγμα λογικής πολιτικής.

Ετσι, μολονότι οι κεντρικοί τραπεζίτες δείχνουν ότι προσπαθούν να αντισταθούν στις δυνάμεις των αγορών, ούτε το έργο τους είναι τόσο δύσκολο ούτε οι στόχοι τους τόσο φιλόδοξοι όσο ήταν της Τράπεζας της Αγγλίας το 1992. Οι δε κερδοσκόποι, έχουν αισθητά λιγότερες πιθανότητες να πετύχουν μια νομισματική δολοφονία τύπου Soros.

© The Financial Times Limited 2004. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation