"Εν μέσω οικονομικής κρίσης, το ελληνικό δημόσιο ξοδεύει τα λεφτά ΜΑΣ για να διαφημίσει αυτονόητες φιλοσοφικές αηδίες περί φορολογικής συνείδησης".

Αναπαράγουμε ενδεικτικά τα λεγόμενα του Γιώργου Χριστοφορίδη (από το "Πρώτο Θέμα" της 21ης/12) για να μεταφέρουμε την… περιρρέουσα κοινή αίσθηση για την απίστευτη (κατά την εκτίμησή μας) διαφήμιση του υπουργείου Οικονομικών, που μας καλεί να αποκτήσουμε φορολογική συνείδηση.

Πρακτικά το υπουργείο, πέρα από τις καλές σχέσεις που επιχειρεί να διατηρήσει με τα ΜΜΕ ( και σε τι καιρούς!), φαίνεται να αδιαφορεί επιδεικτικά γι' αυτό που λέμε κοινή λογική σε αυτόν τον πολύπαθο τόπο. Να υποθέσουμε πως ο "μεγαλοφοροδιαφεύγων", ο οποίος θα δει το σχετικό μήνυμα, θα ευαισθητοποιηθεί και θα συνειδητοποιηθεί φορολογικά εκπληρώνοντας τις υποχρεώσεις του.

Να υποθέσουμε πως ο εφοριακός που ζητάει το… κατιτίς του, ο υδραυλικός που βγάζει… τόσα μαύρα, ο ένας, ο άλλος, ο παραδίπλα θα συνειδητοποιηθούν και θα φοροεισφέρουν προκειμένου να σωθεί ένα Δημόσιο, εξαιτίας του οποίου, πρωτίστως, με δική του ευθύνη και υπαιτιότητα, έφτασαν εδώ που έφτασαν τα δημόσια οικονομικά μας.

Ένα Δημόσιο που ακόμη να συμμαζέψει τις απίστευτες σπατάλες των ίδιων των υπηρεσιών του, του ευρύτερου τομέα. Ένα Δημόσιο που ακόμη δεν έχει αντικειμενικοποιήσει τον φορολογικό κώδικα προκειμένου να γνωρίζει ο κάθε ταλαίπωρος τι του ξημερώνει. Ένα Δημόσιο που προχώρησε έπειτα από σχεδόν 15 χρόνια στην επιβολή κεφαλικής φορολογικής επιβάρυνσης, επειδή οι μηχανισμοί του είναι ανήμποροι να μαζέψουν τη φορολογητέα ύλη, τα εισφοροδιαφεύγοντα κεφάλαια και να ελέγξουν με στοιχειώδη επάρκεια το σύστημα. Ένα Δημόσιο…, αλλά φτάνει.

Ο καθένας μας έχει τουλάχιστον έναν λόγο να θυμηθεί και… δύο να επικαλεστεί για να πει φτάνει πια και σε αυτή την κοροιδία και την υποτίμηση όχι μόνο της οικονομικής κατάστασης της χώρας αλλά και όσων εχέφρονων αισθάνονται πολλαπλά "τραυματισμένοι" σε αυτή τη συγκυρία.