Γνωστή παροιμία θα έλεγα πως εκφράζει καλύτερα απ' οτιδήποτε άλλο την ουσία των πρωθυπουργικών εξαγγελιών στη ΔΕΘ, ειδικά για όσα αφορούν την επενδυτική κοινότητα.
Ξεκινώντας από το «κρύο ντους» που επιφύλαξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στους βιομηχάνους -και το «άδειασμα» στον ΣΕΒ και τους 11 φορείς, όπως σημειώνει ο ΧΑΜαιλέων- και την επαπειλούμενη επανάληψη επιβολής νέας «έκτακτης» εισφοράς στα υπερκέρδη. Και ο ΕΝΦΙΑ ως έκτακτος ξεκίνησε...
Προτεραιότητα του πρωθυπουργού τα νοικοκυριά, ωστόσο εάν η βιομηχανία δεν μπορεί να αντεπεξέλθει, οι συνέπειες θα είναι αναπόφευκτες.
Ανάλογη η θέση κι άλλων φορέων -περιορίζομαι στους Γιάννη Χατζηθεοδοσίου (Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών) και Γιάννη Χατζή (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων).
Για το Χρηματιστήριο Αθηνών, την κεφαλαιαγορά δεν το συζητώ καν, παντελώς απών, νιος ήμουν και γέρασα. Προφανής η στόχευση του πρωθυπουργού -κυρίως πολιτική/κομματική-, σχετική και με όσα σημειώνει ο Γιώργος Παπανικολάου σήμερα στο NewDeal. Εκλογικό σύστημα «σουρ μεζούρ», με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει και το πώς θα μπορούσε να αρχίσει να αποτυπώνεται και σε επιχειρηματικό/επενδυτικό επίπεδο.
Εύλογη η προσπάθεια του οικονομικού επιτελείου να εξωραΐσει την εικόνα, επικοινωνιακά ξεκινώντας από σήμερα.
Ομως πίσω από τη βιτρίνα του κυβερνητικού αφηγήματος αναδύεται η πραγματικότητα. Τη 2ετία 2022-2023 καταβλήθηκαν 14 δισ. φόροι περισσότεροι από το 2019, αύξηση 30% των εσόδων από ΦΠΑ (η έμμεση φορολόγηση συν τον πληθωρισμό εξανεμίζουν τις όποιες γλίσχρες αυξήσεις) ενώ σε ό,τι αφορά την επιχειρηματικότητα, σε μία 4ετία η φορολογία των εταιρειών αυξήθηκε/επιβαρύνθηκε κατά 50%.