Καταπέλτης η Task Force για ιδιωτικοποιήσεις και ΤΑΙΠΕΔ, αναφέρει ο Φώτης Κόλλιας, και έτσι είναι.
Γράφει ο έγκυρος συνάδελφος, ο οποίος, σημειωτέον, είχε προειδοποιήσει έγκαιρα από το Euro2day.gr, για το πού πηγαίνει η υπόθεση: «Αιχμές για την πορεία και την αποτελεσματικότητα του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων άφησε χθες, κατά τη διάρκεια παρέμβασης στο συνέδριο του Euromoney, ο Ειδικός Σύμβουλος της Ομάδας Δράσης (Task Force) της Κομισιόν για την Ελλάδα Joly Dixon. Ο πολύπειρος κ. Dixon, με θητεία 30 ετών στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και σε άλλες θέσεις στη Βρετανία, υποστήριξε πως οι ιδιωτικοποιήσεις δεν έχουν συνδεθεί με ένα γενικότερο σχέδιο ανάπτυξης της χώρας. Ο ίδιος εκτίμησε πως το πρόγραμμα "εμφανίζεται να προωθείται χωρίς επαρκή πολιτική στήριξη", ενώ η μέχρι σήμερα πορεία δείχνει πως απουσιάζουν οι διοικητικές ικανότητες που θα επέτρεπαν την ομαλή υλοποίησή του».
Εάν δεν αλλάξει τακτική η Αθήνα, εάν δεν κάνει στροφή 180 μοιρών, οι εξελίξεις (και) στο θέμα του ΤΑΙΠΕΔ θα είναι επαχθέστατες. Μακάρι να μην επιβεβαιωθούν οι απαισιόδοξοι.
Από την άλλη, αφορμής δοθείσης, δεν μπορώ, θα το... εξομολογηθώ. Εδώ διακυβεύονται ουσιώδη συμφέροντα, ζωτικά, οι εξελίξεις και οι καταστάσεις είναι ιστορικές και εμείς επιμένουμε να μικρομεγαλίζουμε. Παρακολουθώ με περισσή περιέργεια εδώ και 3-4 εβδομάδες την «ονοματολογία» συναδέλφων και ΜΜΕ για το ποιος θα είναι ο αντικαταστάτης του Στ. Σταυρίδη, ποιος θα καθίσει στο προεδρικό βάθρο. Λες και έχει εκτελεστική σημασία(*).
Σωστά παρατηρούσε τελευταία ο δηκτικός Χαμαιλέων: «...Οι ίδιοι που εμφάνιζαν ως σχεδόν σίγουρη την τοποθέτηση του Γιάννου Γραμματίδη στην προεδρία του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) τώρα θεωρούν πως έχει καπαρώσει τη θέση ο πρόεδρος της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) Κ. Μανιατόπουλος. Το ερώτημα είναι γιατί δεν ανακοινώνεται ο διορισμός του κ. Μανιατόπουλου ώστε να σταματήσει η σεναριολογία».
Εκτίθενται διάφοροι, πιστεύω -τουλάχιστον-, μετά λόγου και ουσίας, αλλά τα ηνία στο ΤΑΙΠΕΔ -που κινδυνεύει να περάσει αύτανδρο στο... Λουξεμβούργο- είχαν ανατεθεί (μέχρι τις γερμανικές εκλογές) στον Γ. Εμίρη.
Υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως εάν ο προερχόμενος από τον όμιλο Alpha Bank -νουνεχής και μεθοδικός Γ. Εμίρης- δεν έχαιρε της (υπο)στήριξης της τρόικας και προσωπικά του υπουργού Οικονομικών θα έμενε στη θέση του; Ή δεν θα του είχαν «φορέσει» έστω μεταβατικά έναν -μη εκτελεστικό- πρόεδρο επίσης της αρεσκείας τους;