Το σχόλιό μας για τη συσχέτιση αποτιμήσεων μεταξύ των ελληνικών τραπεζών και των ξένων, όπως η BNL που εξαγοράστηκε από την BNP, προκάλεσε την απάντηση ενός αναγνώστη που τυχαίνει να είναι και αναλυτής. Τα σημεία που με γλαφυρότητα θίγει είναι ενδιαφέροντα, γι’ αυτό και τη δημοσιεύουμε αυτούσια.

”Αγαπητέ Χαμαιλέοντα,

Ξέρετε κάτι;

Παραφράζοντας τον Ντεν Σιάο Πινγκ (”Δεν παίζει ρόλο τι χρώμα έχει η γάτα, αλλά αν ξέρει να πιάνει τα ποντίκια”) θα έλεγα ότι: Δεν παίζει ρόλο πόσο παχιά είναι η γάτα, αλλά πόσα ποντίκια πιάνει ή

”Ρόλο δεν παίζει ΠΟΣΑ είναι τα ίδια κεφάλαια, αλλά ΠΟΣΑ κέρδη μπορούν να αποδώσουν” (δηλαδή καλή απόδοση ιδίων κεφαλαίων ή ROE).

Οι ελληνικές ”γάτες” (τράπεζες) φαίνεται και να πιάνουν πολλά ”ποντίκια” (κέρδη) και να έχουν βρει τον τρόπο να συνεχίσουν και στο προσεχές μέλλον να πιάνουν εξίσου πολλά. Χρησιμοποιώντας την ισχυρή διαπραγματευτική τους θέση έναντι προμηθευτών και εργαζομένων φαίνεται να επιτυγχάνουν ρυθμούς αύξησης εξόδων στο επίπεδο της ονομαστικής αύξησης του ΑΕΠ ή και λίγο χαμηλότερα (7%;), ενώ τα έσοδα αυξάνονται με ρυθμούς 15% τουλάχιστον.

Έτσι καταφέρνουν ισχυρά ”positive operating jaws” (= αύξηση κερδών αρκετά μεγαλύτερη του 15%) ή, αν θέλετε, με δυνατές… μασέλες να καταπίνουν πολλά… ποντίκια.

Σε αντιπαράθεση, με βάση τα στοιχεία που μας παραθέτετε, η BNL φαίνεται να πιάνει πολύ λιγότερα ποντίκια, με τον δείκτη ROE να είναι σχεδόν ο μισός από αυτόν των μεγάλων ελληνικών τραπεζών. Όσο για το μέλλον της, φαίνεται να έχει ανταγωνισμό σε μια αγορά με πολύ ανταγωνιστικές ”γάτες” και πολύ πιο έξυπνα… ποντίκια (=πελάτες), δηλαδή χαμηλότερα περιθώρια επιτοκίου από την Ελλάδα.

Και μην ξεχνάτε ότι οι ελληνικές ”γάτες” κυνηγούν και στα Βαλκάνια, όπου τα ”ποντίκια” πιάνονται σε… φάκες χωρίς, τυρί επειδή είναι ακόμα πολύ πεινασμένα.

Μην ξεχνάτε πως τα μοντέλα αποτίμησης τραπεζικών μετοχών βασίζονται στην αποτελεσματικότητα της… γάτας (ROE) και όχι στο μέγεθός της.

Εσείς, λοιπόν, ποια ”γάτα” θα βάζατε να πιάνει τα ”ποντίκια” στον κήπο σας;

Η αποτελεσματικότητα είναι σημαντικό κριτήριο και για άλλα κατοικίδια εκτός από τις… γάτες. Τον τελευταίο καιρό συνεχώς διαβάζω σχόλια σε παραχρηματιστηριακές στήλες για μικρές εταιρίες που αποτελούν επενδυτικές ευκαιρίες επειδή διαπραγματεύονται με κεφαλαιοποίηση χαμηλότερη από το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων τους. Πολλές από αυτές έχουν απόδοση ιδίων κεφαλαίων τόσο εντυπωσιακή όσο το 5% ή το 3%, δηλαδή χαμηλότερη από το κόστος ιδίων κεφαλαίων τους. Συνεπώς, καταστρέφουν αξία ή -αν θέλετε- τα ίδια κεφάλαιά τους. Άρα, μάλλον δίκαια αποτιμώνται στο ταμπλό κάτω από την αξία των ιδίων κεφαλαίων τους. Και να μη μιλήσουμε για τις πολύ μικρές ή συχνά αρνητικές λειτουργικές ταμειακές ροές τους, με αποτέλεσμα να αυξάνεται αρκετά ο δανεισμός τους, οπότε στο μέλλον τα κέρδη τους μάλλον θα καταλήγουν στο στόμα της… γάτας (τράπεζας).

Εσείς θα αγοράζατε ένα καναρίνι που κελαηδάει τρεις φορές το χρόνο ή ερωτοτροπεί με τη… γάτα σας;

Με εκτίμηση,

Ένας… γατόφιλος αναλυτής”.

Αυτά μας έγραψε ο φίλος αναλυτής, επί των οποίων, όμως, έχουμε κι εμείς τις... παρατηρήσεις μας, όπως θα διαβάσετε... παρακάτω.