Aγαπητέ… γατόφιλε

Η θεωρία με τις ”γάτες” είναι άκρως ενδιαφέρουσα όταν αφορά κατοικίδια που διαμένουν στην ίδια… περιοχή. Στην πράξη, οι μεγάλες ”γάτες” (σ.σ. οι ευρωπαϊκές) στις οποίες αναφέρεστε, πιάνουν λιγότερα ”ποντίκια”, ακριβώς λόγω του ότι λειτουργούν σε μια ώριμη αγορά με χαμηλότερο spread και εξυπνότερα… ποντίκια.

Το ερώτημα είναι αν οι δικές μας ”γάτες” είναι πιο… έξυπνες ή απλώς λειτουργούν (προσωρινά) πιο… προστατευμένες. Κι αυτό δεν έχει απαντηθεί ακόμη. Ωστόσο, ο φόβος τους για το μέλλον εκφράζεται και από το μέτωπο που άνοιξαν ξαφνικά με τους εργαζόμενους προκειμένου να περιορίσουν τα (όχι και τόσο χαμηλά) κόστη τους, εν όψει μιας ΠΙΘΑΝΗΣ κάμψης των ρυθμών αύξησης της κερδοφορίας στο προσεχές μέλλον.

Θα ήθελα επίσης να σας θυμίσω ότι σημασία δεν έχει μόνον το ποσοστό αύξησης στα ”ποντίκια” που πιάνει μια ”γάτα”, αλλά και ο απόλυτος αριθμός των ”ποντικιών” που πιάνει.

Η BNL, για παράδειγμα, στο 9μηνο έβγαλε σχεδόν... εξίμισι φορές μεγαλύτερα κέρδη από την Εμπορική, κι όμως αγοράστηκε σε αποτίμηση μόλις τρεις φορές αυτή της ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ. Κοινώς, με τη μισή αποτίμηση και κάτι... λιγότερο!

Σκεφθείτε δε, ότι η BNP σκοπεύει να… εκπαιδεύσει την καινούργια της ”γάτα” για να αυξήσει τον αριθμό των ”ποντικιών” που πιάνει, αλλά και το γεγονός ότι η Εμπορική δεν έχει ούτε μεγάλη έκθεση στα Βαλκάνια που θα δικαιολογούσε αυτή την κολοσσιαία διαφορά αποτιμήσεων.

Γενικώς, η θεωρία σας έχει –εκ των πραγμάτων- εφαρμογή περισσότερο σε επενδυτές που κυνηγούν την… προσδοκία και όχι σε… (εξ)αγοραστές εταιριών που θέλουν να δικαιολογήσουν την κίνησή τους ως άκρως αποτελεσματική απέναντι σε διοικητικά συμβούλια και μετόχους που δεν πείθονται εύκολα για το πόσα περισσότερα ”ποντίκια” θα μπορεί να πιάσει στο μέλλον μια μικρή ”γατούλα” που κυνηγάει ”ποντίκια” σε μια επίσης μικρή γειτονιά.

Σημειώστε ότι φέρνουμε το παράδειγμα της Εμπορικής, διότι είναι το πιο ”τρανταχτό”. Δεν είναι όμως το μόνο. Κι εν τέλει, όπως θα έχετε διαπιστώσει κι εσείς, μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον από ξένες τράπεζες για τις ελληνικές, με εξαίρεση την Credit Agricole, που όμως επανειλημμένα έχει δηλώσει ότι θεωρεί την Εμπορική ”ακριβή”.

Υ.Γ.: Καλύτερα να μην μπερδεύουμε στην εξίσωση το τι συμβαίνει με τις βαλκανικές τράπεζες, καθώς μιλάμε για τελείως διαφορετικά πράγματα. Οι αγορές εκεί είναι ακόμη υπανάπτυκτες, τα οικονομικά δεδομένα των κοινωνιών εντελώς -μα εντελώς- διαφορετικά και οι προοπτικές μεσοχρόνιας ανάπτυξης απλώς... τεράστιες.

Υ.Γ.2: Πολύς λόγος γίνεται πάλι για το ενδεχόμενο αύξησης της συμμετοχής της Marfin στην Εγνατία.

Δεν ξέρουμε τι μπορεί να γίνει.

Το βέβαιο πάντως είναι ότι στις τρέχουσες αποτιμήσεις κάτι τέτοιο θα απόκλινε απο την πολιτική της MFG ως προς τα ”όρια” αποτιμήσεων που έχει θέσει στις εξαγορές της. Οπότε, ίσως χρειάζεται λίγη προσοχή για όσους παρασύρονται εύκολα...