Η αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 που υπέβαλε η Alapis ουδόλως εξέπληξε την αγορά.

Είχε γίνει σαφές εδώ και καιρό ότι υπήρχε αδιέξοδο στις συζητήσεις με τις πιστώτριες τράπεζες για την αναχρηματοδότηση του δανεισμού της, ενώ οι συνεχείς μετοχικές αλλαγές άφηναν την υποψία ότι κανείς δεν ήθελε να σκάσει η εταιρία στα χέρια του.

Το αποκορύφωμα της αβεβαιότητας ήταν όσα τραγελαφικά συνέβησαν με την τελευταία διοίκηση. Η διοίκηση της Alapis ανακάλεσε τις αρμοδιότητες του κ. Μουρκογιάννη, διευθύνοντος συμβούλου της Alapis, ούτε έναν μήνα μετά τον διορισμό του. Και τις ανέθεσε στον άρτι αφιχθέντα κ. Κ. Αλατζά.

Ούτε αυτό όμως καθησύχασε τις τράπεζες.

Όλοι καταλάβαιναν ότι τα νούμερα στην Alapis δεν βγαίνουν. Απέμενε μόνο το τυχαίο γεγονός το οποίο θα υποχρέωνε τη διοίκηση να καταθέσει αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99.

Και αυτό ήρθε από την Εμπορική. Η τράπεζα είχε υπογράψει με την Alapis σύμβαση factoring για απαιτήσεις της θυγατρικής Μαρινόπουλος.

Όπως αποκάλυψε η στήλη (Alapis: Όταν μιλούν οι αριθμοί), η Alapis είχε παραβιάσει όρους συμβάσεων εκχώρησης απαιτήσεων ύψους 10,75 εκατ. ευρώ.

Η Εμπορική για να διασφαλίσει τις απαιτήσεις της κίνησε τις διαδικασίες είσπραξης απευθείας από τα φαρμακεία - πελάτες της Μαρινόπουλος.

Χρησιμοποίησε για να επιδώσει την αναγγελία απαίτησης δικαστικούς επιμελητές!

Αυτό ήταν και η αρχή του τέλους, καθώς υπό τον φόβο ενός ντόμινο προσφυγών η διοίκηση επέλεξε την αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99.

Τα δάνεια του ομίλου, όπως γράψαμε, στις 30/6, ανέρχονταν στα 856,8 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 735 εκατ. ευρώ ήταν ληξιπρόθεσμα, καθώς η Alapis είχε παραβιάσει όρους δανειακών συμβάσεων.