Πολλά τα συμπεράσματα που προέκυψαν από τη δημοσίευση των τριμηνιαίων αποτελεσμάτων των εισηγμένων επιχειρήσεων. Το κυριότερο είναι πως σήμερα υπάρχει μια ομάδα εταιριών η οποία πατάει πολύ γερά στα πόδια της και φαίνεται να είναι... παντός καιρού.

Επίσης, υπάρχουν αρκετές εισηγμένες οι οποίες βρίσκονται σε ενδιάμεση κατάσταση. Επιπλέον, δυστυχώς, υφίσταται και μία ομάδα εταιριών που όπως δείχνουν τα πράγματα πολύ δύσκολα θα αποφύγει το... μοιραίο.

Εστιάζοντας στο τελευταίο, θα πρέπει να πούμε ότι ελάχιστες ήταν οι επιχειρήσεις που κατάφεραν να κάνουν turn around και να μετατρέψουν τις ζημίες τους σε κέρδη. Πολύ λίγες επίσης ήταν εκείνες που πέτυχαν να συρρικνώσουν σημαντικά τις ζημίες τους.

Δηλαδή, φάνηκε πως σε μια περίοδο τόσο μεγάλης κρίσης, όπου η πτώση του τζίρου είναι μονόδρομος, η κίνηση των εισηγμένων να περιορίσουν τις λειτουργικές τους δαπάνες -έστω και με... μαχαίρι- είναι μεν απαραίτητη, όμως δεν είναι αρκετή ώστε να αλλάξουν τα πράγματα.

Για πολλές, λοιπόν, το μπαλάκι τώρα θα πέσει στις τράπεζες, οι οποίες πιθανότατα θα κληθούν να αποφασίσουν για νέες αναδιαρθρώσεις δανείων, για νέες συμμετοχές στα μετοχικά κεφάλαια και, πολύ πιθανόν, για γενναία "κουρέματα" προς όφελος όσων υποψήφιων... γαμπρών τους χτυπήσουν την πόρτα...