Έκπληξη πρώτου μεγέθους αποτέλεσε η ένταξη των ΕΛΠΕ στη νέα λίστα με τις αποκρατικοποιήσεις που συμφωνήθηκε με την τρόικα.

Ο ενεργειακός όμιλος, στην ουσία ελέγχεται από τον όμιλο Λάτση, που μέσω της Paneuropean ελέγχει το 41,25% των μετοχών και ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό μέσω των τραπεζικών funds του ομίλου. Επιπλέον, η Paneuropean, από τη σύμβαση με το ελληνικό δημόσιο, έχει και το δικαίωμα πρώτης άρνησης σε σχέση με το ποσοστό του Δημοσίου.

Ταυτόχρονα, το μοντέλο διοίκησης που εφαρμόζεται, δηλαδή πρόεδρος από το Δημόσιο και διευθύνων σύμβουλος από τον όμιλο Λάτση, αποδίδει απόλυτα και λειτουργεί προς το συμφέρον των δύο μετόχων.

Το Δημόσιο πουλά τις μετοχές του στα ΕΛΠΕ, που ανέχονται σε 35,48%. Το ερώτημα είναι ποιος θα αγόραζε το ποσοστό του Δημοσίου, τη στιγμή όπου ο άλλος μέτοχος ελέγχει πάνω από το 42%. Όπως λένε στο euro2day άνθρωποι που παρακολουθούν από κοντά το θέμα, οι εν δυνάμει αγοραστές θα μπορούσαν να είναι:

· Άλλος ενεργειακός όμιλος
· Ο όμιλος Λάτση
· Ευρύ επενδυτικό κοινό μέσω placement.

Ας δούμε τα σενάρια.

Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, ένας υποψήφιος αγοραστής του 35% των ΕΛΠΕ θα οργανώσει την αγορά είτε σε καθαρά αμυντική - επενδυτική λογική είτε σε επεκτατική λογική.

Ωστόσο, οι επενδύσεις στη διύλιση και εμπορία μέχρι στιγμής δεν έχουν αμυντικά χαρακτηριστικά. Για να γίνει μία επένδυση σε μειοψηφικό ποσοστό όταν ο δεύτερος μέτοχος διαθέτει πολύ υψηλότερο ποσοστό, θα μπορούσε να σημάνει είτε ότι υπάρχει συμφωνία μεταξύ του υφιστάμενου και του υποψήφιου επενδυτή, για εν καιρώ αποχώρηση του πρώτου και μεταβίβαση στον δεύτερο του ποσοστού του.

Δηλαδή, από τη στιγμή όπου το Δημόσιο διευκρινίσει ότι θα διαθέσει το ποσοστό του ως πακέτο, ο υποψήφιος αγοραστής θα πρέπει λογικά να έχει προσυμφωνήσει με τον όμιλο Λάτση τη συνέχεια, όποια και αν είναι αυτή.

Στο δεύτερο σενάριο υποψήφιος αγοραστής μπορεί να είναι ο όμιλος Λάτση. Το ερώτημα είναι για ποιον λόγο να διαθέσει ρευστότητα για μία τέτοια αγορά, από τη στιγμή όπου το μοντέλο διοίκησης και το ποσοστό που διαθέτει στα ΕΛΠΕ του προσφέρουν σημαντικά πλεονεκτήματα.

Με βάση τη χθεσινή αποτίμηση της μετοχής, η χρηματιστηριακή αξία των ΕΛΠΕ βρίσκεται λίγο πάνω από τα 2 δισ. ευρώ. Άρα το Δημόσιο αναμένει ή ό όμιλος Λάτση πρόκειται να καταβάλει ποσό της τάξης των 700 εκατομμυρίων, με ελάχιστες πιθανότητες για μεγαλύτερο ποσό λόγω premium. Για ποιον λόγο λοιπόν να διαθέσει το ποσό αυτό, από τη στιγμή όπου η θέση του στην εταιρία είναι πολύ ισχυρή;

Η θετική απάντηση μπορεί να αποδοθεί σε εικασία, και εφόσον ληφθεί υπόψη η έντονη παρουσία του ομίλου στον τραπεζικό τομέα μέσω της Eurobank, σε συνδυασμό με τα σενάρια για συγχωνεύσεις τραπεζικών ομίλων. Είναι αλήθεια ότι το σενάριο συγχώνευσης Εθνικής - Eurobank «παίζει» πολύ καιρό.

Από την άλλη, το διάστημα από τη δημοσιοποίηση του πρώτου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων μέχρι προχθές, ανακοινώθηκαν αρκετές συναντήσεις του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου με την ηγεσία της Εθνικής, ενώ υπήρξαν πληροφορίες και για συναντήσεις του πρωθυπουργού με τον Σπύρο Λάτση και με τον Νίκο Καραμούζη στην Αθήνα.

Οι συναντήσεις αυτές ενίσχυσαν τα σενάρια για ένα ντιλ-πακέτο της κυβέρνησης με τον Λάτση, που θα του προσφέρει το ενιαίο σχήμα Εθνικής - Eurobank με αντάλλαγμα την αγορά του συνόλου των μετοχών των ΕΛΠΕ.

Ωστόσο, και το σενάριο αυτό έχει τα κενά του, καθώς, όπως υπολογίζουν οι απολύτως σχετικοί, ο Λάτσης θα μπορούσε να διαθέσει τα 700 εκατομμύρια για την κεφαλαιακή ενίσχυση της Eurobank, ενώ με το ποσό αυτό η συνολική μόχλευση υπέρ της τράπεζας θα μπορούσε να φτάσει και τα 2 δισ. ευρώ.

Τέλος, το τρίτο σενάριο είναι και το πλέον απλό, που δεν θα έχει καμία επίπτωση στα τραπεζικά και στο στάτους στο εσωτερικό των ΕΛΠΕ, ενώ θα προσφέρει στον δημόσιο κορβανά το ποσό των 700 εκατομμυρίων.

ΔΕΠΑ - Λάτσης

Εμείς προσπαθήσαμε να περιγράψουμε τα πιθανά σενάρια. Το ποιο από όλα θα ισχύσει μένει να το δούμε.

Ωστόσο, δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε ότι ο όμιλος Λάτση, μέσω των ΕΛΠΕ, διαθέτει και συμμετοχή 35% στη ΔΕΠΑ, η οποία ελέγχει κατά 100% τον ΔΕΣΦΑ, δηλαδή την εταιρία στην οποία ανήκει το σύνολο της υποδομής του φυσικού αερίου. Η συμμετοχή των ΕΛΠΕ στην εξαγορά του 65% της ΔΕΠΑ, έστω και ως αποκλειστικά εμπορικής εταιρίας, είναι στοιχείο που μπορεί να εντάσσεται στο γενικότερο ντιλ κυβέρνησης - Λάτση.

Η στρατηγική συμμετοχή των ΕΛΠΕ στη ΔΕΠΑ αποτελεί πλεονέκτημα για τον πετρελαϊκό όμιλο, προκειμένου να αναβαθμίσει τη θέση του, όχι τόσο στον εμπορικό τομέα -εξάλλου η αγορά έχει απελευθερωθεί- όσο στον έλεγχο κομβικών σημείων του συστήματος φυσικού αερίου, καθώς η ΔΕΠΑ, μέσω των εμπορικών συμβολαίων με την Gasprom, την BOTAS και τον ΔΕΣΦΑ, έχει δεσμευμένη χωρητικότητα στα σημεία εισόδου του ελληνικού δικτύου. Επιπλέον, σε συνεργασία με την Edison, ελέγχει και τα σχεδιαζόμενα νέα σημεία εισόδου και εξόδου προς Ιταλία και Βουλγαρία.

Άρα υπάρχει πολύ ψαχνό στην υπόθεση.