H Σιδενόρ, πριν από έντεκα χρόνια (οικονομική χρήση 2000), εμφάνισε κέρδη προ φόρων της τάξεως των 18 εκατ. ευρώ. Αντίθετα, η διετία 2009 - 2010 υπήρξε έντονα ζημιογόνος, ενώ για φέτος οι αναλυτές διαφωνούν για το κατά πόσον ο εισηγμένος όμιλος θα σημειώσει αποτελέσματα που θα ξεκινούν από συν.

Συμπερασματικά, λοιπόν, η Σιδενόρ σήμερα παρουσιάζει πολύ χαμηλότερη κερδοφορία -σε απόλυτες τιμές-, παρά τον πολύ υψηλό πληθωρισμό που έχει μεσολαβήσει όλη αυτήν την περίοδο.

Αυτό που επίσης θα πρέπει να συνεκτιμηθεί είναι πως το χρονικό διάστημα των δέκα ετών η εταιρία υλοποίησε επενδύσεις που ξεπέρασαν τα 500 εκατ. ευρώ: νέο εργοστάσιο στην Ελλάδα (Βόλος), μεγάλο εργοστάσιο στη Στομάνα της Βουλγαρίας, επέκταση της παραγωγικής δυναμικότητας στη θυγατρική Σωληνουργεία Κορίνθου, joint venture της τελευταίας στη Ρωσία, ανάπτυξη εμπορικών δικτύων διεθνώς κ.λπ.

Προ δέκα ετών, η Σιδενόρ ήταν εταιρία που απευθυνόταν κυρίως στην ελληνική αγορά. Αντίθετα, πέρυσι το 72% του συνολικού τζίρου αφορούσε σε εξαγωγές και πωλήσεις των εκτός Ελλάδος θυγατρικών, ποσοστό που φέτος αναμένεται να ξεπεράσει το 80%.

Σημαντικότατες πωλήσεις γίνονται στα Βαλκάνια, στη δυτική Ευρώπη, στη βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, ενώ φέτος κάποιες παραγγελίες έφτασαν μέχρι και στη Σιγκαπούρη. Επιπλέον, οι άνθρωποι της Σιδενόρ μιλούν για μεγάλες καινοτομίες, για μεθόδους παραγωγής που λίγα εργοστάσια στον κόσμο έχουν κ.λπ.

Το ερώτημα βέβαια που τίθεται είναι πώς συνδυάζονται όλα αυτά. Πώς, δηλαδή, ένας όμιλος που προχώρησε σε τόσο μεγάλες επενδύσεις, που είναι τόσο σύγχρονος και επεκτάθηκε στο μισό κομμάτι του πλανήτη, βγάζει λιγότερα κέρδη απ’ όσα σημείωνε το 2000 στην Ελλαδίτσα;

Η απάντηση φαίνεται πως κρύβεται στα περιθώρια κέρδους. Γιατί μπορεί η παραγωγική δυναμικότητα της εταιρίας να υπερδιπλασιάστηκε στη δεκαετία, μπορεί οι πωλήσεις σε όγκο πέρυσι να σημείωσαν άνοδο 9% και να αναμένεται πως θα αυξηθούν και φέτος, η αχίλλειος πτέρνα όμως βρίσκεται στο ότι τα περιθώρια κέρδους είναι πολύ μεγαλύτερα στις εγχώριες πωλήσεις απ’ ό,τι στις παραγγελίες του εξωτερικού.

Και επίσης στο ότι, με την εγχώρια οικοδομική δραστηριότητα να πιάνει πάτο την τελευταία τριετία, είδαμε μεγάλο ποσοστό των υψηλών περιθωρίων εγχώριων πωλήσεων να μετατρέπεται σε χαμηλών περιθωρίων πωλήσεις στο εξωτερικό...

Η δυσκολία βέβαια αυτή δεν αφορά μόνο στη Σιδενόρ. Επεκτείνεται και στις περισσότερες βιομηχανικές εταιρίες της χώρας, οι οποίες τώρα θα πρέπει να ξεχάσουν τις ελκυστικότατες εγχώριες πωλήσεις και να απευθυνθούν στις δύσβατες αγορές του εξωτερικού.
Αλλά «ουδέν κακόν αμιγές καλού».

Γιατί, αν τα καταφέρουν, η ανάπτυξή τους θα είναι διατηρήσιμη και όχι βασισμένη στο τεχνητό... φούσκωμα της ελληνικής οικονομίας, που άλλωστε ξεπέρασε τα όριά του...