H πρόσφατη ανακοίνωση για επίσημη λήξη της συνεργασίας μεταξύ της εισηγμένης Μπουτάρης και της Καρούλιας δεν εξέπληξε κανέναν, αφού εδώ και κάποιους μήνες η πρώτη είχε αναφερθεί στη μετατροπή της πενταετούς συμφωνίας σε διετή (άρα στον τερματισμό της στις 30/4/2011) καθώς και σε δυσλειτουργίες που παρατηρήθηκαν στη συγκεκριμένη σύμπραξη.

Η ουσία, ωστόσο, είναι πως η συνεργασία αυτή ήταν σημαντική για την Μπουτάρης, γιατί από αυτήν στόχευε στην αύξηση των πωλήσεών της και σε γερό ψαλίδι στα έξοδα που σχετίζονταν με την εμπορική διάθεση των προϊόντων της.

Ενδεικτικά ήταν όσα έλεγε η διοίκησή της τον Μάρτιο του 2010: ότι δηλαδή στόχος της για την προηγούμενη χρονιά ήταν «η ταχύτατη επαναφορά των αποτελεσμάτων των εταιριών της σε κερδοφόρο πορεία», πως «θα συνεχίσει τις προσπάθειές της για ανάπτυξη των πωλήσεων της Μπουτάρης Οινοποιητική» κ.ά.

Αντί αυτών, όμως, οι πωλήσεις της Μπουτάρης Οινοποιητική (της θυγατρικής που συνεργάστηκε με την Καρούλιας) πέρυσι σημείωσαν κάμψη κατά 52,3% (από τα 12,2 εκατ. ευρώ στα 5,8 εκατ.) εξαιτίας: α) της γενικότερης πτώσης της αγοράς κατά 15% - 18%, β) της ανάλωσης υψηλών αποθεμάτων από την Καρούλιας και γ) των προαναφερθεισών δυσλειτουργιών στη συνεργασία.

Όσο για τα αποτελέσματα του 2010, οι καθαρές ζημίες αυξήθηκαν στα 3,6 εκατ. ευρώ, ξεπέρασαν δηλαδή την κεφαλαιοποίηση της εισηγμένης στο ταμπλό του Χ.Α.

Βέβαια, η περυσινή δεν ήταν η μόνη χρονιά όπου η διοίκηση της Μπουτάρης έκανε υπεραισιόδοξες προβλέψεις, οι οποίες δεν πραγματοποιήθηκαν. Για παράδειγμα, απευθυνόμενη στους μετόχους της, στο ετήσιο δελτίο της χρήσης 2007 (μέσα στο 2008, δηλαδή), το Δ.Σ. της επιχείρησης ανέφερε πως «το 2008 έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να αποτελέσει χρονιά-σταθμό για τη θετική πορεία της εταιρίας».

Το ζήτημα, ωστόσο, είναι πώς απαντά σήμερα η διοίκηση της Μπουτάρης στη νέα κατάσταση που διαμορφώθηκε. Θα δημιουργήσει καινούργια εμπορική μονάδα, θα επιδιώξει να βρει «νέους τρόπους συνεργασίας και επικοινωνίας με το χονδρικό και λιανικό εμπόριο», θα προσπαθήσει να αυξήσει τις εξαγωγές και θα φέρει προς ψήφιση τον Ιούνιο το θέμα της αύξησης του μετοχικού της κεφαλαίου κατά 500 χιλιάδες ευρώ.

Ύστερα λοιπόν από όλα αυτά, έχουμε και λέμε:

1. Τα αποτελέσματα του ομίλου το 2010 ήταν απογοητευτικά, έπειτα από αποτυχημένες -στην πράξη- επιλογές της διοίκησης (π.χ. συνεργασία με την Καρούλιας).

2. Η τιμή της κοινής μετοχής έχει κατρακυλήσει στα 10 λεπτά του ευρώ, όταν πριν από την κρίση ξεπερνούσε το 1 ευρώ.

3. Η διοίκηση ζητά από τους μετόχους να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να καλύψουν (μικρή έστω) αύξηση κεφαλαίου με μετρητά.

Κατόπιν όλων αυτών, από περιέργεια και μόνο θα θέλαμε να πληροφορηθούμε πόσο υψηλές αμοιβές θα ψηφιστούν στην επικείμενη τακτική γενική συνέλευση για τα μέλη του Δ.Σ. και για τους βασικούς μετόχους.