«Στο πόδι» φαίνεται να γράφτηκε ο νόμος περί επαναπατρισμού κεφαλαίων, από την εφαρμογή του οποίου η ελληνική κυβέρνηση προσδοκούσε σημαντικά φορολογικά έσοδα και επιπλέον την εκδήλωση κάποιας θετικής επίδρασης στο χρηματιστήριο, στην κτηματαγορά, στα κρατικά ομόλογα, στα αμοιβαία κεφάλαια, στις καταθέσεις κ.α.

Και ενώ η προθεσμία επαναπατρισμού παρατάθηκε μέχρι το τέλος του έτους, ενδεικτικό είναι ότι η Ένωση Θεσμικών Επενδυτών επανέρχεται σε μια σειρά θεμάτων που αφορά στον συγκεκριμένο νόμο.

Πρώτον, το γεγονός ότι ο νόμος επιτρέπει μεν τη μειωμένη φορολόγηση (με 2,5% επί του ποσού) αν τοποθετηθεί σε αμοιβαία κεφάλαια για μια διετία, πλην όμως υποχρεώνει(!) τον επενδυτή να ρευστοποιήσει τα μερίδια που αγόρασε στη λήξη της διετίας… (υποστηρίζει ότι θα πρέπει να προσκομιστούν τα δικαιολογητικά διάθεσης και εξαγοράς).

Και δεύτερον, γιατί δεν διατυπώνει με σαφήνεια το κατά πόσον η τοποθέτηση σε αμοιβαία κεφάλαια θα πρέπει να διακρατηθεί για δύο χρόνια (όπως στα ομόλογα), ή κάποια άλλη ελάχιστη διάρκεια.

Από οργάνωση σ’ αυτήν τη χώρα σκίζουμε…