Θυμάστε μία απόφαση των χρηματιστηριακών αρχών κάπου στο δεύτερο εξάμηνο του 2000, που απαγόρευε ουσιαστικά σε μια εισηγμένη να προχωρεί σε αύξηση κεφαλαίου πριν περάσει ένα έτος από την προηγούμενη, εκτός αν ελάμβανε κατ’ εξαίρεση έγκριση;

Απ’ ό,τι θυμόμαστε, η συγκεκριμένη διάταξη δεν έχει αλλάξει…

Θυμάστε επίσης και όλον εκείνον τον προβληματισμό που είχε αναπτυχθεί τότε μεταξύ των χρηματιστηριακών αρχών και της επενδυτικής κοινότητας για τις τεράστιες αυξήσεις κεφαλαίου (βλέπε περιπτώσεις Στέγγου - Τεχνικής Ολυμπιακής και πολλές άλλες);

Αν λοιπόν οι χρηματιστηριακές αρχές βλέπουν «με το ίδιο μάτι» όλες τις εισηγμένες εταιρίες -και δεν περιορίζονται να θεωρούν αποδιοπομπαίους τράγους τους «συνήθεις ύποπτους» επιχειρηματίες, τύπου Στέγγου και Λαναρά-, δεν θα πρέπει τώρα να εξετάσουν προσεκτικά το πώς μια τράπεζα (η Γενική στην περίπτωσή μας), την επόμενη ημέρα ολοκλήρωσης της αύξησης του μετοχικού της κεφαλαίου, προχωρά και σε μια δεύτερη;

Επιπλέον, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, που στέλνει -πολλές φορές με το παραμικρό, ακόμη και για επουσιώδη θέματα- επιστολές στις εισηγμένες εταιρίες προς απάντηση, δεν θα πρέπει να «ενοχλήσει» και τη διοίκηση της Γενικής για να εξηγήσει στο επενδυτικό κοινό τι ήταν αυτό που άλλαξε μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και τα 340 εκατ. ευρώ της ολοκληρωθείσας αύξησης κεφαλαίου αποδείχτηκαν πολύ λίγα για μια τράπεζα του μεγέθους της Γενικής;

Ή έχουμε ισονομία, ή δεν έχουμε…