ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ: Δεν φαίνεται να προχωρά, όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί, η πρωτοβουλία της κυβέρνησης να περάσει άμεσα τη ρύθμιση για την ψήφο των ομογενών. Το Μαξίμου ποντάρισε ότι θα περάσει τον πήχη των 200 εδρών, καθώς από κοινού με ΠΑΣΟΚ και Ελληνική Λύση (που στο παρελθόν τάχθηκαν υπέρ στην ίδια ρύθμιση) αθροίζουν 202 βουλευτές στην παρούσα Βουλή.
Ο Κυριάκος Βελόπουλος, ωστόσο, ήδη έστειλε μήνυμα ότι δεν θα στηρίξει. Σε ανακοίνωσή της η Ελληνική Λύση καταγγέλλει «ότι το γεγονός πως ο κ. Μητσοτάκης μεθοδεύει συνομιλίες με την Τουρκία, στη βάση "εθνικών υποχωρήσεων", χωρίς να τις προαναγγείλει κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, καθιστά την κυβέρνηση παράνομη». Ετσι ξεκαθαρίζει ότι «η Ελληνική Λύση δεν πρόκειται να συναινέσει σε οποιαδήποτε κυβερνητική νομοθετική πρωτοβουλία, αφού κάτι τέτοιο θα την καθιστούσε συνένοχη στην παρανομία».
Την ίδια στιγμή, πηγές της Χαριλάου Τρικούπη διαμηνύουν ότι δεν πρέπει να θεωρεί ο Κ. Μητσοτάκης «δεδομένη την ψήφο του ΠΑΣΟΚ», που έτσι κι αλλιώς χωρίς Ελληνική Λύση δεν φτάνει.
Κυβερνητικές πηγές έσπευσαν να μιλήσουν για «μεγαλειώδη κωλοτούμπα» Βελόπουλου, αποδίδοντας τη στάση του στα πολύ χαμηλά ποσοστά της Ελληνικής Λύσης στην ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού (π.χ. στην Ευρώπη πήρε μόλις 0,9% και στην Αμερική 0,36%). Την ίδια κατηγορία «προσάπτουν» και στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο πήρε μόλις 6,91%.
Ιδωμεν…
ABERTIS: Λίγο «χύμα στο κύμα» μάς φάνηκε η μεγάλη ισπανική εταιρεία που διεκδικεί (μαζί με πολλές άλλες κοινοπραξίες) την Αττική Οδό, ως ένας από τους leaders των παραχωρήσεων σε διεθνές επίπεδο.
Δεν είναι μόνο ότι έγινε «τουρλουμπούκι» στην προσπάθεια ενημέρωσης των ελληνικών ΜΜΕ, με αποτέλεσμα κάποιοι να έχουν ξαφνικά το θέμα από το βράδυ (στο πλαίσιο… εκθέσεως του Ισπανού ζωγράφου Μιρό στην Αθήνα, την οποία χορηγεί η εταιρεία), κι άλλοι να πασχίζουν να βρουν άκρη την επομένη.
Για αυτό μπορεί και να ευθύνεται η wellenwide της κας Σοφίας Χαλκίδου που έχει αναλάβει την επικοινωνία.
Την επόμενη μέρα και κατόπιν της έκτακτης αναχώρησης της πρώτης γραμμής της ηγεσίας από δημοσιογραφική συνάντηση, επειδή «είχαν έκτακτο ραντεβού με την κυβέρνηση»(…), η εναπομείνασα «Institutional Relations, Communication & Sustainability Director of Abertis and Director of Abertis Foundation» (ναι όλα αυτά) κα Georgina Flamme Piera δημιούργησε περίεργη αίσθηση.
Όταν ρωτήθηκε από τη δημοσιογράφο του Euro2day.gr για ποιο λόγο δεν έκανε η ισπανική εταιρεία κοινοπραξία με Έλληνες εταίρους (όπως συμβαίνει σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις) παρά θα το πράξει «εφόσον κερδίσει τον διαγωνισμό», απάντησε αφοπλιστικά « δεν ξέραμε ότι είχαμε αυτή τη δυνατότητα»!
Σοβαρά τώρα;
Η έκπληξή μας μεγάλωσε περισσότερο όταν σε άλλα ρεπορτάζ διαβάσαμε και δύο ακόμη διαφορετικές εκδοχές της… πραγματικότητας από εκπροσώπους της Abertis, πάντα για το ίδιο θέμα: Ότι είχαν κάποιες αρχικές συνομιλίες με Έλληνες πριν ξεκινήσει ο διαγωνισμός αλλά δεν προχώρησαν και β) ότι δεν γνώριζαν την ακτινογραφία της ελληνικής αγοράς και τα διαθέσιμα σχήματα είχαν κλείσει.
Μας θυμίζει (παραφράζοντας) τη γνωστή ρήση περί πολιτικών απόψεων, «Αυτή είναι η απάντησή μου κι άμα δεν σας αρέσει, έχω κι άλλη».
ABERTIS II: Κατόπιν των παραπάνω, η στήλη είπε να ψάξει ποιοι τέλος πάντων έχουν αυτή τη μεγάλη εταιρεία, η οποία σημειωτέον προτιμά να γνωστοποιεί προς τα έξω EBITDA και ΕΒΙΤ (κέρδη προ φόρων και τόκων), αν και τελικά διαπιστώσαμε στην αναλυτική λογιστική κατάσταση του 2022 ότι τα κέρδη μετά από φόρους ήταν 204 εκατ. ευρώ.
Βρήκαμε επίσης ότι η έδρα είναι μεν στην Ισπανία, ωστόσο η Abertis είναι θυγατρική της ιταλικής Mundys (κατέχει ποσοστό 50%+1 μετοχή στη Holding που ελέγχει το 98,88% της Abertis) ενώ συμμετέχει με σχεδόν 50% η ισπανική ACS ελέγχοντας το 30% απευθείας και το 20% έμμεσα μέσω (γερμανικής) θυγατρικής. Της Hochtief, γνωστής από το παρελθόν και στην Ελλάδα.
Ποιοι ελέγχουν τη Mundys; θα ρωτήσετε ίσως. Η γνωστή Blackstone από τις ΗΠΑ και η (πασίγνωστη) οικογένεια Benetton, η οποία με ποσοστό 57% έχει και την πλειοψηφία.
Πολύ «μεγάλα παιδιά» λοιπόν, που και κατασκευαστικές εταιρείες έχουν, και αεροδρόμια, και πολλά ακόμη. To ίδιο ισχύει βέβαια τουλάχιστον ως προς την οικονομική ισχύ και για τους περισσότερους από τους υπόλοιπους διεκδικητές της Αττικής Οδού.
Ίδωμεν για τη συνέχεια…
FAMAR: Η στήλη από το Νοέμβριο σας είχε «προειδοποιήσει» ότι η φαρμακοβιομηχανία κάτι… ετοιμάζει. Με βάση τις τελευταίες πληροφορίες που έχουμε, αυτό αφορά στην πώληση του κέντρου διανομής της στη Θήβα.
Ακούμε ότι τη δουλειά έχει αναλάβει η PwC καθώς και ότι ήδη είναι αρκετοί οι επίδοξοι μνηστήρες για την απόκτηση των εγκαταστάσεων έκτασης 35.100 τ.μ. και χωρητικότητας 41.000 παλετών.
Το ποιος θα είναι ο «τυχερός» θα το μάθουμε αρχές του φθινοπώρου. Μέχρι τότε αφήνουμε ως τροφή για σκέψη ένα tip. Μεταξύ των μνηστήρων βρίσκονται και τρεις παίκτες που δραστηριοποιούνται στον συγκεκριμένο τομέα.