ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ: Ουδείς επιθυμεί ένταση με την Τουρκία, από την άλλη όμως, η θέση της κυβέρνησης ενόψει της σύσφιξης σχέσεων δεν θα μπορούσε να είναι δυσκολότερη. Ο ίδιος δε ο Κυριάκος Μητσοτάκης «ελέγχεται» εξονυχιστικά τόσο εξ αριστερών όσο και (το κυριότερο) εκ… δεξιών.
Δεν είναι τυχαίο ότι μια φράση του πρωθυπουργού προχθές, ολίγον αμφιλεγόμενη, ότι «θα τεθούν τα σημαντικά, τα βαριά γεωπολιτικά ζητήματα, με σημαντικότερο το βασικό ζήτημα το οποίο αναγνωρίζουμε ότι είναι η διαφορά μας με την Τουρκία, δηλαδή η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο», κυριολεκτικά… διυλίστηκε από όλες τις πάντες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ρώτησε δηκτικά, «για ποιο λόγο ο κ. Μητσοτάκης αλλάζει την πάγια θέση της χώρας και αναφέρεται στη νομική διαφορά μας με την Τουρκία για υφαλοκρηπίδα / ΑΟΖ, ως "γεωπολιτική"», ενώ από τη δεξιότερη και υπερ-πατριωτική πλευρά, δριμεία κριτική ασκήθηκε στην αναφορά του ότι υπάρχουν και άλλα βαριά ζητήματα που θα τεθούν, πέρα από τη διαφορά μας με την Τουρκία (τη μόνη που αναγνωρίζουμε ως πάγια ελληνική θέση) για ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.
Η δήλωση θεωρήθηκε φάουλ από τους «σκληρούς», διότι ό,τι άλλο πέρα από ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, συνιστά «μονομερή διεκδίκηση» της Τουρκίας και όχι ζήτημα προς συζήτηση.
Κάποιοι μάλιστα κύκλοι έσπευσαν από χθες να διακηρύξουν ότι ούτε η νωπή εντολή ούτε το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης σε άμυνα και διπλωματία αποτελούν «λευκή επιταγή» για παραβίαση κόκκινων γραμμών. Προειδοποιώντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι βαδίζει σε… λεπτό πάγο.
Κρατήστε λοιπόν από τώρα ότι δεξιότερα του κέντρου κάποιοι φοβούνται για «Πρέσπες του Αιγαίου» και είναι στην… τσίλια για οποιοδήποτε έστω και λεκτικό στραβοπάτημα, ακολουθώντας το δόγμα της μηδενικής ανοχής.
Δεδομένης της πίεσης από τη Δύση και τους Αμερικανούς «να τα βρούμε» με τους Τούρκους, το όλο θέμα δεν αποκλείεται καθόλου να αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα αγκάθια στην πορεία της κυβέρνησης, κυρίως από τα δεξιά της.
Πάντως ο πρωθυπουργός δεν έκανε πίσω. Αντιγράφουμε από τη χθεσινή συνέντευξη στον ΣΚΑΪ: «Οποιαδήποτε συμφωνία αυτού του τύπου μπορεί ενδεχομένως να συνεπάγεται και κάποιες υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις που μπορούν να αποτελέσουν την αφετηρία μιας διαπραγμάτευσης… Ο σκοπός μου είναι να μπούμε στον πυρήνα της βασικής μας διαφοράς με την Τουρκία και αν καταφέρουμε, να συμφωνήσουμε να πάμε στη Χάγη. Υπάρχει μια τολμηρή ατζέντα με την Τουρκία που είμαι διατεθειμένος να διερευνήσω».
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Λίγο τα ελληνοτουρκικά, που γράψαμε παραπάνω, λίγο οι «αστοχίες» με τον Μηταράκη και λοιπούς υπουργούς, βγήκε να συμμαζέψει την κατάσταση, δίνοντας συνέντευξη στον ΣΚΑΪ, 18 ημέρες μετά τις εκλογές και πέντε από την ολοκλήρωση των προγραμματικών δηλώσεων.
Κάτι ασυνήθιστο, που δείχνει τη... φούρια να αντιμετωπιστούν οι εντυπώσεις που δημιούργησαν τα «φάλτσα» Φλωρίδη, Βορίδη και Μηταράκη.
Χωρίς να αναφερθεί στους δύο πρώτους, έσπευσε να καλύψει συλλήβδην το υπουργικό συμβούλιο (και ονομαστικά τον Νότη Μηταράκη, που εδώ που τα λέμε, έγινε περίγελος ως υπουργός το προηγούμενο 48ωρο), λέγοντας «ξέρετε, δεν μου αρέσουν οι συχνές αλλαγές. Αυτό σημαίνει ότι ο κάθε υπουργός μπορεί να προέρχεται από άλλο Υπουργείο αλλά βρίσκει τα πατήματά του. Και, ναι, μπορεί να υπάρχουν και λάθη, κάποιες μικρές αρρυθμίες. Θα τα δούμε και θα τα διορθώσουμε, αλλά ας τα βάλουμε λίγο στην πραγματική διάσταση».
Τα υπόλοιπα από τη γενικώς ενδιαφέρουσα συνέντευξη και για την προσδοκία περαιτέρω πρωθυπουργικής συγγνώμης, αν αυτό απαιτηθεί, μπορείτε να τα διαβάσετε στο αναλυτικό ρεπορτάζ.
JUMBO: Σε κινήσεις μεταξύ ξένων χαρτοφυλακίων αποδίδουν παράγοντες της αγοράς τα πακέτα που έγιναν χθες στον τίτλο. Και δεν μιλάμε για λίγα, αλλά συνολικά 14 πακέτα συνολικής αξίας 20,4 εκατομμυρίων ευρώ (767,2 χιλιάδες τεμάχια).
Με τη μετοχή να καταγράφει σε ένα σερί ιστορικών υψηλών (χθεσινό κλείσιμο στα 27,5 ευρώ), τα παραπάνω πακέτα έγιναν σε διαφορετικές τιμές, από 27,42 ευρώ έως και 28,12 ευρώ. Κάποια δηλαδή εμπεριείχαν και ένα μικρό premium για τον πωλητή.
Σε κάθε περίπτωση, η εισηγμένη έχει εκτινάξει την κεφαλαιοποίησή της στα 3,74 δισ. ευρώ.
ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: Ενα σημαντικό συμπέρασμα που προέκυψε από τη μελέτη της KPMG (με τη βοήθεια των φορέων της αγοράς) είναι πως χρειάζεται να γίνει πολλή δουλειά ακόμη στη χώρα μας στο μέτωπο της Εταιρικής Διακυβέρνησης και ότι αρκετοί έχουν διάθεση για... αντάρτικο.
Το χθεσινό σχετικό δελτίο τύπου περιγράφει με «διπλωματικό» τρόπο την κατάσταση, σημειώνοντας πως: «Η ίδια η νομοθεσία μπορεί να αποτελέσει το όχημα για την πορεία προς την ουσιαστική συμμόρφωση διασφαλίζοντας την αποφυγή πολυπλοκότητας ή επιβαρύνσεων, με: απλοποίηση περιττής γραφειοκρατίας για μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, μέριμνα για τις ανάγκες των μικρότερων επιχειρήσεων, καλύτερη επικοινωνία με τον Επόπτη και αναλογικές και δίκαιες ευθύνες και κυρώσεις».
Πηγαίνοντας όμως στις απαντήσεις των εισηγμένων εταιρειών διαπιστώνουμε, μεταξύ άλλων, ότι:
- Υπάρχουν εισηγμένες (το 2%) που υποστηρίζουν πως η καλή εταιρική διακυβέρνηση δεν είναι σημαντική για μια επιχείρηση, ενώ ένα ακόμη 4% απαντά «ούτε συμφωνώ ούτε διαφωνώ»!
- Το 47% των εταιρειών θεωρεί πως η σχέση κόστους-οφέλους για την ΕΔ είναι από μάλλον έως πολύ αρνητική.
- Μόνο το 41% των εισηγμένων πιστεύει ότι η συμμόρφωση με τον ελληνικό νόμο περί ΕΔ οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα, μόνο το 51% ότι συμβάλλει στην προσέλκυση, ανάπτυξη και αξιοποίηση ανθρώπινου δυναμικού και μόνο το 51% επίσης θεωρεί πως οδηγεί σε χρηματοδότηση με καλύτερους όρους.
Γενικότερα, από το ρεπορτάζ της στήλης προκύπτει πως υπάρχουν παράπονα ότι οι μικρομεσαίες ελληνικές εταιρείες αντιμετωπίζονται με τα κριτήρια ενός μεγάλου ομίλου, ενώ επιμέρους ενστάσεις διατυπώνονται και από μεγαλύτερες σε μέγεθος εισηγμένες. Έτσι, το 79% μιλά στην έρευνα της KPMG για ανάλωση χρόνου στελεχών, το 64% για σημαντική επιβάρυνση κόστους, το 63% για δημιουργία οργανωτικής και διαδικαστικής πολυπλοκότητας, κ.λπ.
Από την άλλη πλευρά όμως, έγκυροι χρηματιστηριακοί παράγοντες επισημαίνουν ότι ένα τμήμα των ενστάσεων απέναντι στην ΕΔ διατυπώνεται από εταιρείες που με βάση το μέγεθός τους θα έπρεπε να βρίσκονται στην Εναλλακτική και όχι την Κύρια Αγορά ενός ευρωπαϊκού χρηματιστηρίου, αλλά και από διοικήσεις που έχουν συνηθίσει να λειτουργούν «με τον παλιό τρόπο» και δεν έχουν καμιά διάθεση να τον αλλάξουν. Απλά, επί του παρόντος, προσπαθούν να συμμορφώνονται τυπικά με τη νομοθεσία, «ticking the box», που λέμε και στα χωριά μας…
ΥΓ: Φανταστείτε αν η ίδια έρευνα απευθυνόταν σε μη εισηγμένες εταιρείες!