ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗΣ: Όσο πιο πολύ μπαίνουμε σε αυτή την ιστορία τόσο πυκνώνουν τα ερωτήματα. Ιδίως από τη στιγμή που μάθαμε ποιος είναι ο επενδυτής ο οποίος πρόκειται να διασώσει την εταιρεία ΔΟΜΟΠΟΛΙΣ SP στην οποία ήταν μέτοχος ο αναπληρωτής υπουργός Νίκος Παπαθανάσης και παραμένουν μέτοχοι και διοικητικά στελέχη ο αδερφός του Δημήτρης και ο συνεταίρος τους Λουκάς Σαγιάς.
Πρόκειται, λένε διασταυρωμένες πληροφορίες, για τη γνωστή εταιρεία ΤΕΚΑΛ ΑΕ, συμφερόντων του κ. Παναγιώτη Ψαλτάκου και της οικογένειάς του, η οποία, όμως, έχει τα τελευταία χρόνια πολλά πάρε-δώσε με τη ΔΟΜΟΠΟΛΙΣ και τους μετόχους της.
Ωστόσο, πάλι σύμφωνα με τις πληροφορίες από αρμόδιες πηγές, η ΤΕΚΑΛ δεν θα ξοδευτεί ιδιαίτερα για τη διάσωση της ΔΟΜΟΠΟΛΙΣ, λύνοντάς μας και τη χθεσινή απορία. Η συμφωνία έκλεισε με τους πιστωτές την περασμένη άνοιξη και συζητήθηκε το καλοκαίρι στο δικαστήριο, με τη σχετική απόφαση επί τη βάσει του άρθρου 106 να αναμένεται.
Αυτή η συμφωνία λοιπόν προβλέπει ότι η ΤΕΚΑΛ θα καταβάλει μόλις 1,5 εκατ. ευρώ, για να πάρει ελεύθερο βαρών το ενεργητικό της εταιρείας (περίπου ίσης αξίας με το ποσό που θα δώσει η ΤΕΚΑΛ, με βάση τον ισολογισμό του 2021), ενώ τα υπόλοιπα δάνεια, ύψους 15,5 εκατ. ευρώ, θα διαγραφούν.
Τα δάνεια αυτά ανέρχονται συνολικά σε περίπου 17 εκατ. ευρώ, κι όπως αναφέρουν έγκυρες πηγές, μοιράζονται ως εξής: Περίπου 6 εκατ. στην Intrum, προερχόμενα από την Πειραιώς, ακόμη 3 εκατ. που παραμένουν στην Τράπεζα Πειραιώς, 4 εκατ. ευρώ της Attica Bank που έχουν περάσει στη Thea Artemis, περίπου 2 εκατ. ευρώ της Eurobank/doValue κι άλλα τόσα περίπου της Εθνικής Τράπεζας.
Κι έτσι, εφόσον αναβιώσει η εταιρεία και διαγραφούν τα δάνεια, γλιτώνει και την «εγγύηση» ο υπουργός κ. Παπαθανάσης, αλλά και οι όποιοι άλλοι εγγυητές υπάρχουν, μεταξύ των διοικητικών στελεχών και μετόχων της ΔΟΜΟΠΟΛΙΣ.
Χαμένες βέβαια μέχρι τα… μαλλιοκέφαλά τους θα βγουν οι τράπεζες.
Δεδομένου ότι τα δάνεια ανάγονται στα μέσα της δεκαετίας του 2000, όταν «δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα» κι έπειτα από τόσα και τόσα που έχουν ήδη μαθευτεί, το γεγονός αυτό καθαυτό ίσως δεν προξενεί εντύπωση ως αποτύπωμα κακών τραπεζικών πρακτικών της εποχής.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο ενδιαφερόμενος επενδυτής, που θα αναβιώσει την εταιρεία με ελάχιστο ποσό, τυγχάνει παλαιός επιχειρηματικός γνωστός/φίλος και συνεργάτης των ιθυνόντων της ΔΟΜΟΠΟΛΙΣ, σε δουλειές που ενίοτε δημιούργησαν πολιτικές αντιδράσεις, όπως το πάρκινγκ που έγινε με κρατική επιχορήγηση.
Κι όχι μόνο στην κοινοπραξία ΔΟΜΟΤΕΚΑ, περί της οποίας γράψαμε χθες, αφού η ΔΟΜΟΠΟΛΙΣ, το 2017, όταν ήδη την είχε πάρει η κάτω βόλτα, είχε καταστεί και βασικός εταίρος (με ποσοστό 70%) μιας επιχείρησης της οικογένειας Ψαλτάκου, της ΤΕΚΑΛ ΟΕ, η οποία τότε ετοίμαζε και επέκταση ως υπεργολάβος στα λιμενικά έργα, παρέα με τη μεγάλη αδελφή ΤΕΚΑΛ.
Το ερώτημα είναι αν προκύπτει «ηθικός κίνδυνος» ή το νόμιμο είναι και ηθικό, σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. Έτσι για να θυμηθούμε και τον Γιώργο Βουλγαράκη…
Το βέβαιο πάντως είναι ότι οι δανειολήπτες που χρωστούν και τα διαβάζουν όλα αυτά, καθόλου δεν ευχαριστιούνται.
ΥΓ: Σε επικοινωνία του με δημοσιογράφο του Euro2day.gr, ο κ. Παναγιώτης Ψαλτάκος ανέφερε ότι δεν έχει σχέση με την υπόθεση διάσωσης. Δεδομένων των ισχυρών πληροφοριών περί του αντιθέτου, εικάζουμε πως είτε δεν αντελήφθη σωστά το ερώτημα είτε θεώρησε πως απαντά μόνο ως πρόσωπο κι όχι ως επικεφαλής της ΤΕΚΑΛ ΑΕ.
ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ο υπερβάλλων εγωισμός φαίνεται να είναι παλαιόθεν συχνό φαινόμενο ανάμεσα σε διακεκριμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Η χθεσινή ατάκα του Ανδρέα Λοβέρδου, «δεν είμαι από αυτούς που μπορείς να ‘φας’ εύκολα, τέλεια και παύλα» αποτελεί χαρακτηριστικό μείγμα εγωισμού με... τσαμπουκά, που σίγουρα δεν προκάλεσε ρίγη... ενθουσιασμού στη Χαριλάου Τρικούπη.
Διαρροή της τελευταίας ανέφερε πως «το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής είναι σε μείζονα θεσμική και προγραμματική σύγκρουση με το σύστημα Μητσοτάκη» μαζί με ένα λακωνικό «ουδέν σχόλιο» για τη δήλωση Λοβέρδου. Παρέα, αλλά στο ακόμη πιο ανεπίσημο, ήρθε κι ένα καρφί μεγέθους... ταβανόπροκας, ότι «η περιαυτολογία δεν είναι αιτία διαγραφής»!
Στους παροικούντες την πολιτική Ιερουσαλήμ, τα βαθύτερα αίτια της σύγκρουσης είναι γνωστά. Ο κ. Λοβέρδος θεωρείται -κι όχι άδικα- ως εκπρόσωπος της τάσης που είναι πιο κοντά στη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ετσι άλλωστε ερμηνεύτηκε και η κριτική του προς τον Νίκο Ανδρουλάκη, περί «πρωθυπουργού άγνωστου Χ».
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι αν η Νέα Δημοκρατία δεν φτάσει την αυτοδυναμία και τα εκλογικά αποτελέσματα φέρουν τον κόμπο στο χτένι, υπάρχει σοβαρός φόβος για μια διασπαστική κίνηση στο ΠΑΣΟΚ, από την «πτέρυγα Λοβέρδου», εφόσον ο Ανδρουλάκης επιμείνει ότι δεν δέχεται πρωθυπουργό Μητσοτάκη (για τον αποκλεισμό Τσίπρα δεν πιστεύουμε να έχει αντιρρήσεις ο Λοβέρδος).
Με τις δηλώσεις του πάντως, ο πρώην υπουργός δείχνει ότι δεν φοβάται να φέρει το θέμα μπροστά, ενώ η ηγεσία του κινήματος προσώρας δεν εμφανίζεται έτοιμη να σηκώσει το γάντι.
Η τροχιά σύγκρουσης πάντως γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη. Κυκλοφορούν άλλωστε στα πολιτικά πηγαδάκια μέχρι και σενάρια για ενδεχόμενη υπουργοποίηση Λοβέρδου από τη ΝΔ, ως εξωκοινοβουλευτικού προσώπου, εάν και εφόσον διαγραφεί από το ΠΑΣΟΚ.
«Ολα αυτά βεβαίως συνδέονται με την επίθεση που εξαπέλυσαν χθες ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ για τις δηλώσεις του Κυριάκου περί κυβέρνησης από ένα κόμμα, αλλά όχι με ένα χρώμα, κατηγορώντας τον πρακτικά για προαναγγελία... αποστασίας αλά 1965.
ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ: Καμιά συσχέτιση δεν πρέπει να γίνεται μεταξύ των όσων έχουν συμβεί σε συγκεκριμένες τράπεζες του εξωτερικού και της μείωσης των τραπεζικών καταθέσεων στη χώρα μας το πρώτο δίμηνο του 2023, υποστηρίζουν κύκλοι της αγοράς.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η υποχώρηση των καταθέσεων των επιχειρήσεων αποδίδεται στις κινήσεις πολλών εταιρειών να διαθέσουν χρήματα από το «ταμείο» προκειμένου να περιορίσουν το ύψος του δανεισμού τους, σε ένα περιβάλλον ανοδικών επιτοκίων.
Όσο για τις τραπεζικές καταθέσεις των νοικοκυριών, αυτές αυξάνονται συνήθως κάθε Δεκέμβριο (λόγω του Δώρου των Χριστουγέννων στους υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα) και επηρεάζονται πτωτικά κάθε Ιανουάριο, καθώς πολλά νοικοκυριά σπεύδουν να καταναλώσουν τμήμα ή και το σύνολο του 13ου μισθού.
Άρα, μπορεί κατά το πρώτο φετινό δίμηνο του 2023 οι καταθέσεις των νοικοκυριών να μειώθηκαν κατά περίπου 1,6 δισ. ευρώ, ωστόσο το τελευταίο τρίμηνο αυξήθηκαν κατά 1,62 δισ., λόγω του ότι είχαν αυγατίσει κατά 3,21 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο.
Επίσης, η απώλεια του 1,592 δισ. ευρώ του πρώτου φετινού διμήνου, πέρα από την αρνητική εποχικότητα του Ιανουαρίου, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στην καμπάνια των ίδιων των τραπεζών, που έβαλαν τα δυνατά τους να προωθήσουν την πώληση μεριδίων αμοιβαίων κεφαλαίων πενταετούς διάρκειας και ετήσιου επιτοκίου.
Έτσι, στην εγχώρια αγορά των αμοιβαίων κεφαλαίων προστέθηκε κατά τους πρώτους δύο φετινούς μήνες ποσό που προσέγγισε το ένα δισ. ευρώ και το οποίο «μετανάστευσε» από τις καταθέσεις, με πρωτοβουλία των ίδιων των τραπεζών!
Τέλος, θα πρέπει να συνυπολογιστούν και άλλοι παράγοντες δευτερεύουσας σημασίας, όπως, για παράδειγμα, η μετάθεση της καταληκτικής ημερομηνίας πληρωμής των Τελών Κυκλοφορίας από τον Δεκέμβριο στο τέλος Φεβρουαρίου.