Πρόσφατα, σε προσυνεδριακή εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ για τον χρηματοοικονομικό τομέα, ο υπουργός Οικονομικών αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο το Δημόσιο να αποκτήσει επιπρόσθετες κοινές μετοχές τραπεζών, μέσω του αναβαλλόμενου φόρου.
Εννοούσε ότι με βάση τον νόμο Χαρδούβελη, το Δημόσιο μπορεί να αποκτά κοινές μετοχές, καλύπτοντας υποχρεωτικά τις ΑΜΚ τραπεζών, όταν δεν υπάρχουν ικανά κέρδη για να συμψηφίσουν τις οριστικές και εκκαθαρισμένες αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις (Deferred Tax Credits-DTCs).
Η αγορά ερμήνευσε την παραπάνω αναφορά ως επικοινωνιακή κίνηση του υπουργού ενόψει του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Το πλέον προβεβλημένο στέλεχος των «53» θύμισε σε κομματικό ακροατήριο ότι τίποτε δεν έχει κριθεί ακόμη ως προς τον ιδιωτικό ή δημόσιο χαρακτήρα των τραπεζών.
Μήπως, όμως, το μήνυμα του υπουργού ξεπερνούσε το κομματικό του ακροατήριο;
Προφανώς, εκ της θέσης του ο υπουργός Οικονομικών έχει μια πολύ καλή εικόνα της σημερινής κατάστασης.
Ξέρει ότι οι τράπεζες καλούνται να υλοποιήσουν φιλόδοξους στόχους μείωσης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων, ενώ τα προ προβλέψεων κέρδη είναι ακόμη αναιμικά.
Πιθανώς να έχει μια πολύ καλή εικόνα του παρασκηνίου μεταξύ Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (SSM), μετόχων, υφιστάμενων διοικήσεων και της ίδιας της κυβέρνησης, με αφορμή τις εναπομείνασες αλλαγές στα Διοικητικά Συμβούλια των τραπεζών.
Στην αγορά υπάρχει η αίσθηση ότι ο SSM πιέζει, μέσω ελέγχων και των ευρημάτων τους, για πιο καθαρές λύσεις, τόσο σε διοικητικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο εξυγίανσης των ισολογισμών.
Πίεση που ενδέχεται να οδηγήσει τράπεζα ή τράπεζες στον σχηματισμό σημαντικών πρόσθετων προβλέψεων ήδη από φέτος και ως εκ τούτου σε ζημίες χρήσης και στην ενεργοποίηση του νόμου Χαρδούβελη.
Η ενεργοποίηση του παραπάνω μηχανισμού αποτελεί μια από τις αιωρούμενες απειλές του SSM για να προχωρήσουν μια σειρά από εξελίξεις στα ΔΣ τραπεζών.
Ποντάρει ο υπουργός Οικονομικών σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, παρότι θα έχει δημοσιονομική επίπτωση και πιθανώς να οδηγήσει σε ακόμη πιο σφικτό και άμεσο έλεγχο των τραπεζών από τους ξένους;