Πολλά ακούστηκαν, και άλλα τόσα γράφτηκαν το τελευταίο διάστημα για την περίπτωση της Creta Farm. O λόγος είναι ουσιαστικός, ασχέτως αν επάνω σε αυτόν έχει αναπτυχθεί μια ακατάσχετη σεναριολογία.

Η εταιρία κατάφερε να ”πατεντάρει” ένα προϊόν αλλαντικών, πιθανότατα με διεθνή εμβέλεια, ιδίως αυτό ”πακεταριστεί” σωστά ως μέρος της ”μεσογειακής διατροφής”, η οποία έχει τελευταία μεγάλη απήχηση στις ανεπτυγμένες χώρες, λένε γνώστες του χώρου.

Και ως γνωστόν, η κρητική διατροφή είναι ένα ειδικό -και ”πωλήσιμο”- κομμάτι της μεσογειακής διατροφής.

Εκεί στηρίχθηκε και το placement ξένων θεσμικών που πραγματοποιήθηκε προ καιρού σε μετοχές της, με τη μεσολάβηση της ΚΑΠΠΑ Χρηματιστηριακής, γνωστής πλέον για τις investment banking εργασίες της.

Για να αναπτυχθεί όμως αυτό το ”concept”, λένε οι πηγές μας, καθώς το βασικό προϊόν έχει πάει ήδη πάρα πολύ καλά σε επίπεδο χονδρικής και διανομής στα super market, θα ήταν ωφέλιμη η ύπαρξη ενός δικτύου ”φαγάδικων” (και εκεί ξεκίνησε το ”στόρι” με τον ”Γρηγόρη”).

Θα μπορούσε να είναι ο ”Γρηγόρης”, κάποιο άλλο δίκτυο ή ένα δίκτυο που θα σχηματιστεί… εξαρχής.

Από την άλλη, είναι βέβαιο ότι χρειάζεται ένας ξένος ”παρτενέρ”, μεγάλος σε μέγεθος, ο οποίος θα (επι)βάλλει το ”concept” στο εξωτερικό.

Υπό αυτή την έννοια, λένε οι ίδιες πηγές, οι άνθρωποι της Creta Farm γενικώς κάνουν επαφές, μιλάνε και… ακούνε.

Με Αμερικανούς, Γάλλους, Ισπανούς, χωρίς όμως μέχρι στιγμής να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο. Ιδίως δε σε μετοχικό επίπεδο, αφού το θέμα αυτό δεν μπορεί να είναι στην αρχή, αλλά στην… κατάληξη τέτοιου είδους επαφών, κι αυτό όχι σίγουρα.