”Χοντρό κυνήγι” από τη Βουλή (θα το διαβάσετε στο σχετικό θέμα του euro2day.gr) εναντίον του κ. Αράπογλου, επειδή δεν πήγε να τους ”αιτιολογήσει” εκ του… σύνεγγυς το μεγάλο deal στην Τουρκία με τη FinansBank.

Kαι όλο και… κλωθογυρίζουν οι φήμες ότι την αγόρασε ”ακριβά”, ενώ πούλησε, λέει, την Atlantic Bank πολύ φτηνά.

Ευτυχώς, λέμε εμείς, κινούμενοι σε αυτό το κλίμα σκέψης, που δεν υπάρχει οποιαδήποτε κρατική ”επιρροή” στη… Eurobank.

Διότι τότε θα έπρεπε να πάνε τα στελέχη της στη Βουλή (και θα τους ”κυνηγούσαν” αν δεν πήγαιναν), ώστε να απολογηθούν γιατί έκαναν την μέχρι στιγμής ”ακριβότερη” σε όρους αποτίμησης εξαγορά τράπεζας στην Τουρκία.

Και πώς θα δικαιολογούσαν οι άνθρωποι στους… βουλευτές το γεγονός ότι εξαγόρασαν μια τράπεζα σε αποτίμηση περίπου 3,3 φορές το book value και περίπου 100 φορές τα κέρδη του 2005;

Άντε να τους εξηγήσουν…

Ευτυχώς για όλους, όμως, ούτε η Eurobank ελέγχεται από το κράτος ούτε -πλέον- και η Εθνική.

Και όσο πιο γρήγορα τελειώσουν και τα τελευταία κατάλοιπα πολιτικής επιρροής (διότι υπάρχουν ακόμη, ιδίως σε ζητήματα ”εσωτερικού πολιτικού κόστους”), τόσο καλύτερα θα είναι.

Όσο για τις εξαγορές στις αναδυόμενες αγορές, το μόνο σίγουρο είναι ότι το παιχνίδι έχει γίνει ακριβό. Όποιος θέλει συμμετέχει, και όποιος θέλει… βλέπει, ενώ ο χρόνος θα αποδείξει ποια πλευρά έπραξε ορθότερα.

ΥΓ.: Δεν του έφτανε η... Βουλή του κ. Αράπογλου, έχει και το σωματείο των εργαζομένων που διαρρέει ότι θα κάνει αγωγές για την ενσωμάτωση του Επικουρικού στο νέο ταμείο ΕΤΑΤ, αλλά και ότι σκοπεύει να κάνει χρήση των δικαιωμάτων μειοψηφίας που του παρέχει το ποσοστό των εργαζομένων στην Εθνική (είναι πάνω από 5%).

Εμείς, πάλι, την αγωγή δεν μπορούμε να την αποκλείσουμε. Μπορεί και να γίνει. Αλλά την άσκηση πίεσης μέσω του ποσοστού μετοχών, τι να σας πούμε, πολύ, μα πολύ απίθανο το βλέπουμε ως ενδεχόμενο. Και εξαιρετικά τραβηγμένο.

Κάτι σε... λεονταρισμό μας θυμίζει.