Νέο πακέτο ή… «Plan E» για την Ελλάδα φέρεται, σύμφωνα με σχετικό θέμα της Αγγελικής Παπαμιλτιάδου, να είναι η διέξοδος για το ελληνικό πρόβλημα.

Στο θέμα της Αγγελικής αναφέρεται και η ουσία των μεθοδικών ενεργειών των ξένων - δανειστών, και κυρίως του Βερολίνου, δηλαδή πως «τα σενάρια εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ λίγο έχουν να κάνουν με το αποτέλεσμα των εκλογών και περισσότερο με κάτι που γνώριζαν όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες από τον Ιανουάριο». Δηλαδή τότε «που αποφασίζονταν οι όροι του δεύτερου πακέτου διάσωσης, βάσει προβλέψεων υπεραισιόδοξων στις οποίες και βασίστηκε η κατάρτιση της δανειακής σύμβασης». Κοινός τόπος από τον Ιανουάριο για πολλούς που μετρούν με βάση τη στοιχειώδη οικονομική λογική μεγέθη και προβολές στατιστικών στοιχείων.

Οι μόνοι που φαίνεται να μη γνώριζαν ήταν οι Έλληνες πολιτικοί και τα κόμματα που είχαν τη διακυβέρνηση της χώρας.

Το Χ.Α., κυρίως προεξοφλητικός μηχανισμός, αποτυπώνει με γενναία διόρθωση όλα αυτά που διαδραματίζονται τους τελευταίους μήνες, με τον Γενικό Δείκτη να χάνει άλλο ένα 4,48% (501,90 μονάδες), το FTSE 20 5,19% (179,3 μονάδες), με -13,98% για την Alpha Bank, -8% για τη Eurobank, αλλά και με συντριπτικά πλήγματα κατά των ΟΠΑΠ, ΟΤΕ και ΔΕΗ.

Με ανάλογα αρνητική εικόνα και για μετοχές από την πρώτη ταχύτητα του εγχώριου επιχειρείν, όπως θεωρούνται οι εταιρίες Βιοχάλκο, Ελληνικά Πετρέλαια, MIG, Τιτάν, Μυτιληναίος, Motor Oil και άλλες δυνάμεις από αυτήν την κατηγορία.

Η βιαιότητα της διόρθωσης των τελευταίων συνεδριάσεων, που ξεκινά με αυξημένες συναλλαγές, φαίνεται να προεξοφλεί το ακραίο γεγονός, που θα βυθίσει στα τάρταρα ή θα ανατρέψει θεαματικά την πορεία (και) του ελληνικού χρηματιστηρίου.

Κάτι που είναι συνάρτηση «του σκληρού παζαριού για τη νέα Ευρωπαϊκή Ένωση», των πιέσεων προς το Βερολίνο να προχωρήσει σε λύσεις διάσωσης και του εύλογου ενδιαφέροντος που δείχνουν οι ΗΠΑ για τις εξελίξεις στην Ε.Ε.

Ο Wolfgang Munchau για πολλοστή φορά προσεγγίζει την ουσία του προβλήματος, εκτιμώντας πως «πραγματική ένωση τραπεζών θα σώσει το ευρώ». Από τη στήλη του στους FT.com, δεν πιστεύει πως «η Ελλάδα θα φύγει από την ευρωζώνη και εκτιμά ότι υπάρχει μια μικρή ελπίδα στη συνεδρίαση της 28ης Ιουνίου το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να καταλήξει σε μια συμφωνία για τραπεζική ένωση αρκετά δυναμική. Η ιδέα της τραπεζικής ένωσης έχει κερδίσει πόντους». Αυτό εκτιμά ο κατά κανόνα νουνεχής Munchau, προϊδεάζοντας -και κατά την εκτίμησή μας- για την τελική λύση.

Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο πιστεύουμε και εμείς πως η χώρα θα πρέπει μέχρι τότε να είναι εντός παιδιάς, να μπορεί να επωφεληθεί από ρηξικέλευθες αποφάσεις που ενδεχομένως ληφθούν. Σενάριο που φαίνεται να έχει αρκετές πιθανότητες καθώς δεν αντιβαίνει επί της ουσίας στον μεθοδικό σχεδιασμό του Βερολίνου.

Από αυτήν την άποψη εξηγείται και η σπουδή των Γερμανών να σύρουν και τη Μαδρίτη σε ένα σχέδιο… διάσωσης ανάλογο του ελληνικού.

Σειρά γεγονότων και αλληλουχία εξελίξεων δείχνουν πως βρισκόμαστε κοντά, ενδεχομένως μετράμε μέρες, για τη «θρυαλλίδα» που θα πυροδοτήσει ιστορικές ανατροπές και για τη χώρα μας.

Σημειώνουμε πως το Βερολίνο θα έχει περισσότερα συμφέροντα μέχρι το τέλος Ιουνίου για να φανεί πως συναινεί με λύσεις όπως αυτή για παράδειγμα που προτείνουν ο Mario Draghi και ο Mario Monti.