Τριγμοί στο Λονδίνο, αρνητική απάντηση των αγορών στις μεθοδεύσεις Ερντογάν και χαμηλός τζίρος 1,5 έτους στο ΧΑ.
Οι εξελίξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο και ο κίνδυνος άτακτου Brexit, οι πρώτες ενέργειες του νέου προέδρου της Τουρκίας (διορισμός του γαμπρού του στη θέση του ΥπΟικ, η αλλαγή του τρόπου διορισμού κεντρικού τραπεζίτη κ.λπ.) επιτείνουν τη μεταβλητότητα σε δύο σημαντικές χρηματιστηριακές αγορές, την ώρα που ο Τραμπ ετοιμάζεται για μία θορυβώδη παρουσία στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ (*) και στην Αθήνα το ΧΑ «βυθίζεται» συναλλακτικά στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 18 μηνών, με μόλις 15,2 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο δεν θα σταθούμε στην εικόνα που τώρα «δείχνει» η αγορά, απαξιωτική και απογοητευτική, αλλά στις προϋποθέσεις εκείνες που τα «ισχυρά χέρια» επιχειρούν να διαμορφώσουν ενόψει της πολυθρύλητης «εξόδου στις αγορές». Ενα στοίχημα που πέραν των προφανών πολιτικών προεκτάσεων που θα μπορούσε να έχει (εντός αλλά και εκτός συνόρων), θα μπορούσε να αποφέρει σημαντικές αποδόσεις στα ισχυρά χέρια, εάν και εφόσον παιχτεί σωστά.
Η νέα υποχώρηση του 10ετούς προς το 3,80%, την ώρα που στο χρηματιστηριακό ταμπλό ο τραπεζικός κλάδος συνεχίζει να μετρά απώλειες (1,44% σε εβδομαδιαίο και 2,86% σε μηνιαίο) δημιουργώντας ένα όντως... ελληνικό παράδοξο, στις ΗΠΑ οι Τσακαλώτος, Χουλιαράκης και Τσάκωνας έχουν σειρά επαφών με αξιόλογα -απ' ό,τι πληροφορούμεθα- αποτελέσματα.
Τι λένε, κατά την εκτίμησή μας, όλες αυτές οι μεθοδικές κινήσεις που πραγματοποιούνται (κυρίως) στην αγορά ομολόγων (δηλαδή κρατικού χρέους), οι προσεκτικές ενέργειες της ομάδας του ΟΔΔΗΧ, όλες αυτές υπό την υψηλή επιστασία της Rotschild και με τα (κυρίως) αμερικανικά σπίτια να παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς; Οι δανειστές (συμπεριλαμβανόμενης της ΕΚΤ και της πλευράς Ντράγκι) θα έβλεπαν με πολύ καλό μάτι τη δημιουργία ενός επενδυτικού διαδρόμου, που θα διευκόλυνε μετά τις 20-21 Αυγούστου την έκδοση ενός νέου ομολόγου από την Αθήνα.
Η καθοδική επιμονή της απόδοσης των ελληνικών κρατικών τίτλων, η συνεχής, σταδιακή, πολύ προσεκτική και μεθοδική υποχώρηση του benchmark 10ετούς «δείχνει» προς επιτόκια ίσως και χαμηλότερα του 3,50%, επίπεδο που οι ξένοι έχουν θέσει ως προϋπόθεση για να ενεργοποιηθούν, αγοράζοντας ελληνικό χρέος/ομόλογα. Σε αυτόν τον σχεδιασμό πρωτοστατούν τα «αμερικανικά κεφάλαια/συμφέροντα», που για δικούς τους λόγους διευκολύνονται από την παρούσα κυβέρνηση.
Σε αυτόν τον σχεδιασμό, δεν είναι τυχαίο πως σταδιακά δείχνει να συμμετέχει (προφανώς για τους δικούς της λόγους) και η ΕΚΤ και ο Μάριο Ντράγκι να αποκλίνουν προσεκτικά από τελευταίες θέσεις τους για το waiver και σε δεύτερο χρόνο και για το QE.
Απαραίτητα όλα αυτά, κατά την εκτίμησή μου, για να θεωρηθεί πως όλη αυτή η περίοδος, η απαξιωτική, απογοητευτική, θα μπορούσε να είναι προπαρασκευαστική για ένα στοίχημα που θα παίξουν οι αγορές με ελληνικά ομόλογα και μετοχές.
Στις 843,41 μονάδες μεν ο Δείκτης Τραπεζών, αλλά το... παράδοξο της συνεχούς υποχώρησης ομολόγων και τραπεζικών μετοχών δεν έχει λογική να συνεχιστεί, πιθανότατα σε εύθετο χρόνο ή το ένα ή το άλλο θα ακολουθήσουν τη φυσική/φυσιολογική ροή τους. Η μεθοδική αποκλιμάκωση του 10ετούς δεν μπορεί παρά κάποια στιγμή θα αποτυπωθεί με ανοδική διόρθωση στον τραπεζικό κλάδο, στις μετοχές των συστημικών τραπεζών.
Στις 749,75 μονάδες ο ΓΔ και χθες φάνηκε πως υπάρχει διάθεση και από τις δύο πλευρές, αγοραστές-πωλητές, να μην υποχωρήσει το ΧΑ σε νέα χαμηλά, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση του. Ει δυνατόν να κινηθεί προς τις 750 και 760 μονάδες.
Τουλάχιστον αυτό έδειξαν χθες οι πρώτες -μετά από καιρό- κινήσεις ισχυρών χεριών σε μετοχές των Μυτιληναίου, ΟΠΑΠ, ΟΤΕ, Jumbo, Motor Oil, αλλά και σε επιμέρους μετοχές/εισηγμένες όπου τρέχουν εξελίξεις (ΕΛΛΑΚΤΩΡ), αναστροφή τάσης (Jumbo, Viohalco, ΔΕΗ κ.α.).
Η χθεσινή ενθαρρυντική εικόνα της αγοράς είχε ως αποτέλεσμα την επανενεργοποίηση επενδυτικών σχημάτων σε μετοχές της μεσαίας-χαμηλότερης κατηγορίας, με αποτέλεσμα τη βελτίωση της τάσης για τίτλους σηματωρούς όπως θεωρούνται οι Intralot, Cenergy, αλλά και Ικτίνος, ΚΡΙ ΚΡΙ, J&P Αβαξ κ.α.
Χθες, μετά από καιρό -και παρά το αρνητικό ρεκόρ συναλλαγών-, με γνώμονα και την πληροφόρηση που είχαμε από τις επαφές της 3άδας στις ΗΠΑ αναθαρρήσαμε. Για να δούμε, εάν αυτή η συγκρατημένη αισιοδοξία είναι βάσιμη ή όχι.
Γι' αυτό η σημερινή και οι συνεδριάσεις που ακολουθούν θα μας δείξουν αρκετά.
(*) διαφωτιστικό το τελευταίο New Deal του Γιώργου Παπανικολάου: Γιατί ο Τραμπ πήρε το... όπλο του.