Αν αμέσως μετά από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ιδιωτικές ηλεκτρικές εταιρίες των χωρών της Ευρώπης, εξαγοράστηκαν και μετατράπηκαν σε γιγαντιαία κρατικά μονοπώλια, αυτό αποτέλεσε και την αιχμή της ανάπτυξης της Ευρώπης.

Ο πολυκερματισμός της παραγωγής, δεν θα μπορούσε να θέσει την ευρωπαϊκή οικονομία σε δυναμική τροχιά ανάπτυξης. Γι’ αυτό, η ηλεκτροπαραγωγή, πέρασε υπό τον κρατικό έλεγχο. Οι εποχές όμως άλλαξαν και η ανταγωνιστική παγκόσμια οικονομία επιτάσσει την απελευθέρωση και της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Αυτός ο πολυκερματισμός που τέθηκε στην άκρη μετά τον Πόλεμο, θα μπορούσε σήμερα να αποτελέσει στοιχείο ανάπτυξης και υγιούς ανταγωνισμού των σημερινών οικονομιών;

Δεν πρόκειται να υπάρξει πολυκερματισμός απο δεκάδες ή εκατοντάδες επιχειρήσεις. Απλώς, η απελευθέρωση και ο ανταγωνισμός θα απέλθει από ισχυρά επιχειρηματικά σχήματα που θα δραστηριοποιηθούν στην αγορά. Τα σχήματα αυτά, θα είναι πανευρωπαϊκής εμβέλειας και δεν θα έχουν ”τοπικό” χαρακτήρα.

Οι πραγματικά ενδιαφερόμενοι στην Ελλάδα, ήδη έχουν έρθει σε συμφωνία με ευρωπαϊκούς κολοσσούς, διότι, αντιλαμβάνονται ποια θα είναι η εξέλιξη της αφοράς. Ο ομιλος Κοπελούζου, έχει συστήσει κοινή εταιρία με την ιταλική ENEL, την ENELCO, ο Ομιλος Λάτση έχει έρθει σε συμφωνία με τη γερμανική RWE, η HEAD, του των Ομίλων Κόκαλη - Μπόμπολα, έχουν υπογράψει συμφωνία με την γαλλική EDF κ.ο.κ.

Προσφάτως, ο Δ.Κοπελούζος, απηύθυνε πρόταση για κοινές ενεργειακές επενδύσεις από τους ιδιώτες, τη ΔΕΗ, τα ΕΛ.ΠΕ και τη ΔΕΠΑ, στην προοπτική ενίσχυση της ελληνικής πρωτοβουλίας τόσο στην Ελλάδα, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Η πρόταση του Κοπελούζου, φαίνεται να κερδίζει έδαφος.

Πρόσφατα, ο υπουργός Ανάπτυξης Α. Τσοχατζόπουλος, ανέφερε ότι ανάμεσα στους στόχους της κυβέρνησης, είναι και η δημιουργία κοινοπρακτικών σχημάτων των δημόσιων ενεργειακών επιχειρήσεων (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΛ.ΠΕ) με ιδιώτες.

Πολλοί λένε, ότι η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα θα αργήσει να ανοίξει, διότι είναι αποκομμένη από τα δίκτυα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτό αποτελεί μια μεγάλη αλήθεια, αφού, απαραίτητη προϋπόθεση για την ένταξη ιδιωτών στο σύστημα μεταφοράς, είναι η εκ των προταίρων εξασφάλιση ενεργειακών εφεδρειών.

Οι εφεδρείες αυτές, είναι δύσκολο να υπάρξουν, διότι το ελληνικό σύστημα είναι σχεδόν αποκομμένο από το υπόλοιπο της Ευρώπης.

Επιμέρους λύση του προβλήματος αποτελεί το υποβρύχιο καλώδιο Ελλάδας - Ιταλίας, το οποίο αναμένεται σύντομα να τεθεί σε λειτουργία. Η ουσιαστική λύση του προβλήματος θα επέλθει από την ενίσχυση των δικτύων των Βορείων συνόρων της χώρας, όπως και των υπολοίπων χωρών της Βαλκανικής, με αυτά των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης. Τότε και οι εφεδρείες θα είναι εξασφαλισμένες, αλλά θα υπάρχει και η δυνατότητα αμφίδρομης διέλευσης ηλεκτρικής ενέργειας.

Μεταξύ των σημαντικότερων δεσμεύσων της Ελλάδας, έναντι της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι η ανάπτυξη των δικτύων των χωρών της Βαλκανικής. Πέραν τούτου, η Ελλάδα, θα αποτελέσει μελλοντικό ενεργειακό κόμβο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τη κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου από την Κασπία μέσω της Τουρκίας, της χώρας που θα κατευθύνονται στη Δυτική Ευρώπη και τα Βαλκάνια.

Η διάσταση αυτή, δίνει σοβαρές προοπτικές για προσέλκυση επενδύσεων στην ηλεκτροπαραγωγή στην ευρύτερη περιοχή. Σ΄αυτό το νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται στην ευρύτερη περιοχή, ο ελληνικός παράγοντας, καλείται να διαδραματίσει έναν καθοριστικό ρόλο. Αρκεί βέβαια, να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες.

Στ.Ζ.