Η περίπτωση της Enron και δη η πτώχευση του αμερικανικού φορέα ενέργειας ήρθε να καταρρίψει το ”μύθο” που έφερε τα ομόλογα, εταιρικά και κρατικά, να αποτελούν την πλέον αξιόπιστη και ασφαλή μορφή επένδυσης.

Ήδη, το 2001, δύο εκδότες ομολόγων, η Κυβέρνηση της Αργεντινής και η Enron, αποδείχθηκαν αφερέγγυοι, αφού αμφότερες δεν μπόρεσαν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους επενδυτές, με συνέπεια όχι μόνο να μην υπάρξει απόδοση των τόκων που οφείλονταν (ήτοι να ”κόψουν κουπόνι), αλλά – λόγω της κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων – τα αρχικά κεφάλαια δεσμεύτηκαν στο σύνολό τους.

Τα εταιρικά ομόλογα γνώρισαν εξάλλου μεγάλη άνθιση κατά τη τελευταία διετία, όποτε και η διόρθωση των διεθνών χρηματιστηρίων ώθησε τους επενδυτές στην εύρεση μορφών επενδύσεων που προσέφεραν καλύτερες αποδόσεις από ότι μια απλή κατάθεση ταμιευτηρίου – έστω προθεσμιακή – ή ένα προϊόν που έφερε την εγγύηση κεντρικής τράπεζας, καθότι αυτά είθισται να είναι ”ανελαστικά”, ήτοι δεσμεύουν το κάτοχο τους για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.

Εν τούτοις, δεν θα ήταν αβάσιμο να ισχυριστούμε ότι κατά το τελευταίο έτος αρχίζει και καταρρίπτεται ο μύθος ότι τα εταιρικά ομόλογα είναι ασφαλή, καθώς η περίπτωση της Enron αποδεικνύει ότι μια εταιρία που δεν στηρίζεται σε γερές οικονομικές βάσεις και που έχει εκδώσει ομόλογα είναι εξίσου αφερέγγυα ως εκδότης.