της Εφης Ευθυμίου

Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που κάποιος φίλος του κινηματογράφου, πηγαίνοντας σε μια αίθουσα σινεμά για να παρακολουθήσει μια ταινία, δεν έχει προμηθευτεί από το κυλικείο -έστω και μία φορά- ποπ κορν και αναψυκτικό.

Ακόμη λιγότερες είναι οι περιπτώσεις όπου, αφού έχει αγοράσει τις απαραίτητες ”προμήθειες”, δεν έχει αναρωτηθεί για το σχετικά υψηλό κόστος των συγκεκριμένων προϊόντων στους συγκεκριμένους χώρους.

Οι αίθουσες σινεμά λειτουργούν πλέον ως... ψιλικατζίδικα! Οι ιδιοκτήτες των αιθουσών δηλώνουν σήμερα ότι, εάν δεν υπήρχε πίσω τους η συγκεκριμένη βιομηχανία, είναι πολύ πιθανό να μην υπήρχαν αίθουσες προβολής ταινιών(!), με πολλούς από αυτούς να δηλώνουν ότι οι ταινίες υπάρχουν μόνο για να έρχονται οι θεατές και να τις βλέπουν, ώστε από την απαραίτητη αγορά ποπ κορν και αναψυκτικών, να αποκομίζουν κέρδη.

Τα περισσότερα έσοδα από τις πωλήσεις των εισιτηρίων πηγαίνουν πίσω στις κινηματογραφικές εταιρίες. Οι ”bookers” των φιλμ νοικιάζουν μια ταινία σε μια συγκεκριμένη αίθουσα για περιορισμένο χρονικό διάστημα.

Το ποσοστό των πωλήσεων των εισιτηρίων που παίρνει κάθε κινηματογραφική εταιρία μειώνεται όσο περισσότερο μένει η ταινία σε μια αίθουσα. Επομένως, το φιλμ πρέπει να προσελκύσει σημαντικό αριθμό θεατών για αρκετές εβδομάδες, ώστε οι ιδιοκτήτες των αιθουσών να συγκεντρώσουν αξιόλογα κέρδη.

Την πρώτη εβδομάδα που μια ταινία ”παίζεται” σε ένα σινεμά, η εταιρία λαμβάνει περίπου το 70-80% των συνολικών πωλήσεων. Από την πέμπτη ή έκτη εβδομάδα και μετά, το ποσοστό αυτό συρρικνώνεται μέχρι και το 30%.

Εάν μάλιστα πρόκειται για μια ταινία όπως ο ”Τιτανικός” ή ο ”Αρχοντας των δακτυλιδιών”, όπου οι ορδές των σινεφίλ κατακλύζουν τις κινηματογραφικές αίθουσες ακόμη και για μήνες, όλοι είναι ευχαριστημένοι, και ιδίως οι ιδιοκτήτες των αιθουσών.

Τα έσοδα των τελευταίων ενισχύονται ακόμη και από την προβολή τρέιλερ, όπου όμως η αμοιβή καταβάλλεται μετά την προβολή, σε συνάρτηση με το συγκεκριμένο αριθμό των θεατών που το παρακολούθησαν.

Η τιμή του ποπ κορν δεν εξαρτάται μόνο από την εσοδεία των καλλιεργητών καλαμποκιού, ο καθορισμός της εναπόκειται πρωτίστως στο ναό του κινηματογράφου, το Hollywood!

Την επόμενη φορά λοιπόν που κάποιος θα ετοιμαστεί να γκρινιάξει για την τιμή των ”παρελκομένων”, καλύτερα ας αναλογιστεί με δέος τη... μακρινή ”ιστορία” του κουτιού που κρατάει στα χέρια του.